پرداختن به حمد از دو جهت خدا خواه شدن و منتخب خداوند شدن

پرداختن به حمد از جهتی به دلیل جایگاه دادن به خداوند و خدا خواه شدن است

در بحث حمد دو جهت وجود دارد، حمدِ انسان خدا را و حمدِ خدا انسان را. یک انسان وقتی حمد می‌کند خدای متعال را و به خصوص وقتی تسبیح می‌کند بحمده، در آن قسمت تسبیح یعنی پس می‌زند غیر خدا را، می‌خواهد غیر خدا را کنار بگذارد، هر آن چیزی که جنس خدایی ندارد را کنار بگذارد، ساحت خدای متعال را از آلودگی تنزیه کند، وقتی حمد هست در حمد این دو جهت وجود دارد، یعنی خدا را می‌خواهد، انتخاب می‌کند، می‌خواهد خدا را به دست آورد، به خاطر خود خدا، نه به خاطر دریافت یک پاداش، نه به خاطر دریافت یک پاداش و نعمت از جانب خدای متعال، بلکه مقصد او و هدف او خداخواهی است، خدایابی است، یافتن خداست، بلکه مقصد او وصل به خداست، وصل به خدا شدن است، این یک جهت حمد است

دلیل اصلی پرداختن به حمد جایگاه یافتن در نزد خداوند است، جایگاهی که در ارتباط با خداوند است

ولیکن جهت پررنگ‌تر در حمد این است، چرا انسان به حمد می‌پردازد؟ به خاطر این است که خدا او را بخواهد، خدا او را انتخاب کند، خدا او را برگزیند، خدا او را وصل کند به خودش، خدا به او مقام بدهد، مقام بدهد کجا؟ در عالم؟ در جنات؟ نه، فی الله مقام بدهد. ببینید پس این قسمت دوم هم در حمد وجود دارد، مورد نظر خدا قرار گرفتن، مورد توجه خدا قرار گرفتن، انتخاب شدن و ورود به ساحت‌های اختصاصی از خدای متعال خارج از مخلوقات. این، پلکانی اتفاقی می‌افتد. ماها که الان اینجا هستیم یا بسیاری از انسان‌ها و موجودات، جایگاهشان در عالم وابسته به همین کره زمین است، وابسته به همین ارض است. اگر ارض نباشه اصلاً نیستند، وجود ندارند. برخی وابسته به آسمان دوم هستند، بالاتر دیگر جایی ندارند، همینطور برخی بالاتر، برخی بالاتر از آسمان‌ها جایی ندارند. در آن آیه که می‌فرماید کُلُّ شَیءٍ هَالِک اِلّا وَجهُ ، آن کُلُّ شَیءٍ را در واقع کل شیء در یک محدوده‌ای را می‌فرماید. اگر آنجا، محدوده، محدوده آسمان‌ها و زمین باشد یعنی کل شیء درون آسمان‌ها و زمین هالک می‌شوند. آیا همه چیز؟ نه، الا آن‌هایی که یک قدم بالاتر جایی دارند، الّا آن‌هایی که وجه الله هستند، الّا آن‌هایی که خدای متعال بهشان توجه کرده، توجه فراتر از آسمان‌ها و زمین، توجه فراتر از آن محدوده، الّا آن‌هایی که خدای متعال آنها را انتخاب کرده برای جایی بالاتر از آسمان‌ها و زمین.پس می‌شود گفت مفاهیمی مثل توجه کردن از جانب خدای متعال ذیل بحث حمید بودن خدا است،

بهره از الحمید یعنی اینکه خداوند فردی را برای اتصال به خودش انتخاب کند

وجه الله چرا هست؟ چون خدا حمید است، چون خدای متعال حمید است. خدای متعال برخی را انتخاب می‌کند و به آنها جایگاه خاصی می‌دهد، جایگاه خاصی مرتبط به خدای متعال. باید توجه کنیم ما در زندگی وابستگی‌مان به چه چیزهایی است؟ در عالم که هستیم آیا همه ابعاد وجودمان وابسته به همین اشیاء عالم هست؟ چقدر وابسته به خدای متعال هست؟ یک موقعی انسان خدای متعال را در وابستگی و در بهره‌برداری از اشیاء عالم می‌خواهد، اسمش نمی‌شود حمد. یک موقعی انسان خدای متعال را در انقطاع از اشیاء می‌خواهد و به خاطر اتصال به خدای متعال می‌خواهد، اینجا می‌شود حمد. این خودش زمینه می‌شود که خدای متعال آن فرد را انتخاب کند، آن فرد را برای خودش انتخاب کند، آن فرد را در اتصال به خودش انتخاب کند، آنجا می‌شود بهره از الحمید بودن خدای متعال. از درجات مسیر حمد ولایت است.