ملائکه نسبت به اسماء هولاء تسبیح و حمد نداشتند چرا که به آن علم نداشتند

ملائکه در ماجرای آدم علیه السلام مطرح می‌کنند که،نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ‏ لَك‏ ما تو رو به حمد تسبیح می‌کنیم، آیا واقعاً اینطور هست؟ بله، با اون صحنه‌هایی که اون روز بود و اون دایره‌ای که ملائکه با آن مواجه بودند، ملائکه به حمد تسبیح می‌کردند، محدوده‌ای از آسمانها و زمین. ملائکه حمد داشتند، حمد خدای متعالی ولی در محدوده آسمانها و زمین. اگر صحنه‌ای، موضوعی، شیئی خارج از آسمانها و زمین مطرح می‌شد، ملائکه نه با آن آشنا بودند، نه علمی از اون داشتند و نه می‌تونستند حمد اون ماجرا رو داشته باشند. لذا وقتی ماجرای از غیب آسمانها و زمین با عنوانأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ‏ مطرح شد، ملائکه دیگه نمی‌توانند نسبت به ماجرای أَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ‏ حمد داشته باشند و تسبیح به حمد، چرا؟ چون اصلا علمش رو ندارند، چیزی که علم نداری نسبت بهش، چگونه میتونه حمد داشته باشی؟ در دل حمد، علم وجود داره، علم اثباتی. یعنی مقدمه حمد، معرفت هست، علم هست. ملائکه این علم رو ندارند، علم بهأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ‏ علم به بخشی از غیب آسمانها و زمین، نه علم به همه غیب آسمانها و زمین، علم به بخشی از غیب آسمانها و زمین رو ندارند، چگونه میتوانند حمد اون ماجرا داشته باشند؟ لذا با این ماجرا تازه دارند آشنا میشوند، تازه با این ماجرا توسط آدم علیه السلام آشنا میشوند. اون جمله‌ای که ملائکه گفتند،نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِك‏ درست است در محدوده‌ای که ملائکه با آن آشنا هستند. خدای متعال یک محدوده جدیدی رو میخواهد باز کنه، از غیب آسمانها و زمین که ملائکه با آن آشنا نیستند. اینجا تسبیح خودش رو میخواد، اینجا حمد خودش رو میخواد و آدم علیه السلام بناست که تسبیح و حمد ماجرایی در سطح غیب آسمانها و زمین را انجام بده، خلیفه خدا بناست که این کار را انجام بده.