امام حسین (ع) مهمترین تأویل نازعات و الراجفة

امام حسین(ع) مهمترین تأویل الراجفة است

بله می‌فرماید بسم الله الرحمن الرحیم وَ النَّازِعَاتِ غَرْقًا، وَ النَّاشِطَاتِ نَشْطًا، وَ السَّابِحَاتِ سَبْحًا، فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا، فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا، يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ، تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ از تأویلات اصلی و مرتفع این سوره، امام حسین صلوات الله علیه است. مهم‌ترین تأویل الرَّاجِفَةُ در این سوره، وجود مبارک امام حسین علیه السلام است.

ورود به تأویل کردن ممنوع است ولی پیگیری سرنخ تأویلاتی که از سوی الراسخون صادر شده است، بر اساس لسان قرآن امری منطقی است

این سوره تأویلات دیگر هم دارد، ولی شما در تأویلات و مصادیق، وقتی تأویلات صحیح را از الرَّاسِخُونَ‏ فِي الْعِلْم‏ دریافت کردی باید بتوانید این تأویلات را جایگاه گذاری کنید، نظامشان را پیدا کنید، اهم و مهم کنید. ما نباید وارد بشویم به تأویل، به تأویل کردن از جانب خودمان بلکه باید سرنخ تأویلات را و مصادیق را از اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بگیری، اگر تأویلات متعدد بود، بتوانیم بر اساس مفهوم شناسی که می‌کنیم بر دایره علم لسان قرآن، نظام آن تأویلات را به دست بیاوریم، جایگاه شناسی کنیم آن مصادیق و تأویلات را نسبت به هم. سوره نازعات مصادیق و تأویلهای متعددی می‌تواند داشته باشد و دارد.

سلسله مراتب تأویل در مورد کلمه نازعات، از امام حسین (ع) تا ملک الموت را شامل می شود

عالی‌ترین تأویل، وجود مبارک اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام هستند و نوک پیکان تأویل مربوط به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، وجود مبارک امام حسین علیه السلام است، در این سوره نازعات. ذیل وجود مبارک اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام برخی خوبان هستند، اصحاب الائمه هستند، اصحاب الحسین هستند، اهل الحسین هستند. ذیل وجود مبارک این خوبان ملائکه هستند، از جمله ملائکه موت.

نازعات شخص در حال غرق شدن را نزع می کنند

بله، برای اینکه این نظام مصادیق و تأویلات رو بهتر متوجه بشویم، باید یک مقدار به مفهوم بپردازیم. در مفهوم، آیه اول، مطرح است که بسم الله الرحمن الرحیموَ النَّازِعَاتِ غَرْقًا ، النَّازِعَاتِ اسم فاعل است، غَرْقًا نمی‌تواند صفت النَّازِعَاتِ باشد، نمی‌تواند تاکیدی برای النَّازِعَاتِ باشد، به فعل نَزَعَ ارتباط ندارد از جهت صفت بودن یا این موضوعات. اگر بخواهیم این رو تبدیل بکنیم در واقع اینطور است، اَلاّتی یَنزِعنَ ایّاهُ غَرْقًا، کسانی که نزع می‌کنند او را، اویی که در حال غرق شدن است، اویی که غرق است، اویی که حالتش این است، حال غرق، رأس این ماجرا، وجود مبارک امام حسین علیه السلام است.