آغاز حامد بودن در خلوت های با خداوند است
حمد در خلوتها است، اگر میخواهید حمد را پیدا کنید، باید در خلوتها پیدا کنید، شکر هم در خلوتهاست هم در جلوتها. لکن آغاز حمد و آغاز حامد بودن، در خلوتهاست. این را به عنوان سلوک عملی عرض میکنم. آن موقعی که با خدای متعال خلوت میکنی، بگویید خدایا به من نعمت زیاد دادی، دردسر هم گاهی برای من ایجاد کردهای، فتنه هم ایجاد کردهای، یک چیزهایی را هم از من گرفتی، اصلاً برایم مهم نیست، این لحظهای که من با تو، این برایم مهم است، این برای من مهم است، این برای من قیمت دارد، این تویی که برای من قیمت داری، این تویی که برای من ارزش داری، اینکه تو هستی برایم پررنگ است. این رو آدم در خلوتها تمرین کند بعد بیاورد در جلوتها، نعمت میبیند بگوید خدایا تو چقدر خوبی، تو هستی دل من گرم است، دردسر میبیند، مصیبت میبیند، خدایا تو هستی دل من گرم است.