پذیرش القای کلمات توسط حضرت آدم علیه السلام و قرار گرفتن در برنامه های عظیم خداوند

آشنایی حضرت آدم ع با برخی از مقولات و مقاومت ایشان نسبت به تحقق برخی از این مقولات

چرا خدای متعال در بحث آدم علیه السلام می فرماید، فَتَلَقَّى‏ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمات‏ ؟ یعنی چرا این جمله رو اینگونه نمی فرماید که ما به آدم ع کلمات رو القا کردیم؟ می فرماید که آدم کلمات رو تلقی کرد. شما اینجا اینگونه معنا کنید، پس بالاخره آدم کلمات رو تلقی کرد. آدم علیه السلام در تلقی کلمات، یک مقاومتی داشت، نه یک مقاومت منفی. در ابتدای خلقت، آدم علیه السلام با چند مقوله آشنا شده: 1- وجه اسمائی هؤلاء 2- یکسری برنامه هایی که در عالم محقق خواهد شد با عنوان، يُفْسِدُ فيها وَ يَسْفِكُ‏ الدِّماءَ . 3-یکسری برنامه هایی که آدم علیه السلام در جنت با اون برنامه ها آشنا شد. 4-یک برنامه‌ی خدای متعال، ذیل هذِهِ الشَّجَرَة، که در جنت آدم قرار داده شد.

مقاومت حضرت آدم(ع) نسبت به تحقق برخی از مقولات

آدم علیه السلام نسبت به تحقق برخی از این برنامه ها، مقاومت داره. ببینید در روایات هست که مثلاً امام حسین علیه السلام وقتی می خواستند به دنیا بیایند، خبر ماجرای امام حسین علیه السلام به رسول الله صلوات الله علیه رسید، به امیرالمومنین علیه السلام رسید، به حضرت زهرا سلام الله علیها رسید، این بزرگواران یک مقاومتی داشتند. این مقاومت کردن، این درخواست برای اینکه چنین ماجرایی نشود، یک مقاومت منفی نیست. آدم علیه السلام در مسیر چنین مقاومتی، خودش رو به مشقت انداخت، دیگه توجه نکرد که چه می‌شود، او از بهشت اخراج می‌شود و چه ماجراهایی و مشقت هایی براش پیش میاد، براش مهم نبود. حتی یکبار آدم علیه السلام درخواست نکرد از خدای متعال که دوباره اون بهشت رو به من برگردون. خب اینها مطالب مهمی هست. لذا خدای متعال می‌فرماید که، فَتَلَقَّى‏ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمات .

قرار گرفتن حضرت آدم (ع) در برنامه های عظیم خداوندی پس از القای کلمات

آدم علیه السلام این کلمات رو که نتیجه این کلمات، این القای کلمات از جانب خدای متعال، وجود مبارک اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام خواهد شد، این القای کلمات رو بالاخره تلقی کرد و در این برنامه خدای متعال قرار گرفت.