ما مصیبت زدگان ظلمات شرک هستیم چرا که مصیبت هایی که بر امام حسین (ع) و یاران باوفای ایشان وارد شد به خاطر ظلماتی است که بر انسان ها حاکم است

فضای داخل سفینه النجات امام حسین علیه السلام مملوّ از حال و هوای حسین و یاران حسین است، توسل است به امام حسین، توجه است به امام حسین، قرب است به حسین علیه السلام، ذکر اوست، ذکر مصیبت‌های اوست، ذکر شدایدی است که برای او بوده، به خاطر ظلمات. در سفینه امام حسین علیه السلام ذکر کنیم مصیبت‌هایی که بر امام حسین علیه السلام وارد شد، با این معرفت که این مصیبت‌ها به خاطر ظلماتی است که بر انسان‌ها حاکم بود، به خاطر ظلمات شرک. با این حال و هوا در سفینه امام حاضر باشیم. ببینید معرفت برخورد با اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام مهم است، شما با چه معرفتی یک ماجرا رو می‌بینید؟ با چه معرفتی به زیارت امام حسین علیه السلام می‌روید؟ دو نفر زائر در کنار هم راه می‌روند، می‌روند به زیارت مرقد مطهر امام حسین علیه السلام، دو تا نتیجه بسیار متفاوت ممکنه به دست بیاورند، تفاوت چی هست؟ از اصلی‌ترین تفاوت‌ها معرفت به امام است. ذکر ماجرای امام حسین علیه السلام را داشته باشیم، ذکر ماجرای مصیبت بر امام و اهل بیت امام و اصحاب امام صلوات الله علیهم اجمعین داشته باشیم، با این معرفت که این ماجرا، این مصیبت‌ها، این دشمنی‌ها، به خاطر ظلمات شرک بود، این معرفت‌مون رو بالاتر ببریم. دشمنان تو، ظالمانی بودند که در ظلمات شرک گرفتار بودند، در ادنی درجات ظلمات شرک بودند بله این مکالمه و این توجه رو به امام حسین علیه السلام داشته باشیم. آن کسی که مقابل تو و سپاه تو ایستاد و تو را محاصره کرد و محاصره رو تشدید کرد و آب به روی تو بست، او در ظلمات شرک است. آن کسی که جنگ را با تو آغاز کرد در ظلمات شرک است. آن کسانی که یاران مخلص، با وفا و ذوب شده در تو را یک یک شهید کردند و کشتند، آنها در ظلمات شرک هستند، در ظلمات غیر الله هستند، حرمله در ظلمات شرک است، از اشقیای ظالمین و در ظلمات شرک هست. آن کسانی که در صحرای کربلا یک یک یاران تو را به شهادت رساندند، ارباً اربا کردند، آنها در ظلمات شرک هستند و ما به خاطر این عزادار هستیم، مصیبت زده هستیم، ما مصیبت زده ظلمت‌های شرک هستیم. این ظلمات شرک است که مصیبت رو بر آسمان‌ها و زمین جاری کرد. آن کسانی که در صحرای کربلا ابوالفضل علیه السلام رو با سخت‌ترین وجه به شهادت رساندند، به او تیر زدند، بر دستانش شمشیر زدند، بر چشمانش تیر زدند، بر قلبش تیر زدند، آنها در ظلمات شرک هستند. آن کسانی که با تو، تنها، وقتی که تنها شده بودی در صحرای کربلا، مواجه شدند، به کلامت توجه نکردند، خواستی با آنها حرف بزنی، خواستی بگویی که من تنها شدم، خواستی با آنها از خدا حرف بزنی، از قرآن خدا حرف بزنی، گوش‌هایشان را گرفتند، کر بودند،صُمٌّ بُكْمٌ‏ اینگونه بودند، اصلاً انگار تو رو نمی‌دیدند، آنها در ظلمات شرک بودند. آن کسانی که وقتی تنها شده بودی به تو هجوم آوردند و هر کدام به نحوی به تو حمله کردند، این‌ها در ظلمات شرک بودند. بله ذکر کنیم مصیبت‌های وارد شده بر امام حسین علیه السلام را با توجه به معرفت ظلمات شرک.