در سه گام مراقبت از بروزات انسان،عالم بودن خداوند به وسوسه نفس، بیانگر ظرافت این بحث است

ظرافت وسوسه نفس به حدّی است که خداوند قرب خود به آن را نزدیک تر از حبل ورید عنوان کرده است

نفس عجیب‌ترین فاعل وسوسه. این مطلب مهمه. خدای متعال در مورد وسوسه نفس می‌فرماید که این منم، منی که انسان را خلق کردم، وسوسه نفسش رو می‌دانم، آنچه که نفس او به عنوان وسوسه، داره به این انسان القا می‌کنه و او را وسوسه می‌کنه. چرا؟ چون من به او بسیار نزدیک هستموَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ ، من اینطور هستم. ببینید این آیات در آیات ۱۶ به بعد سوره ق مطرح است وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ و ما انسان رو خلق کردیم، سه گام مراقبت از انسان، سه گام اطلاع از رفتارهای انسان و کردارهای انسان و موضوعات انسان و ثبت و ضبط این موضوعات وجود دارد، در آیه شانزدهم و هفدهم و هجدهم. در آیه شانزدهم بحث وسوسه نفس است، خدای متعال این رو به خودش نسبت میده، می‌فرماید من میدونم این رو، چرا؟ چون اینقدر بهش نزدیک هستم، بحث وسوسه نفس بسیار ظرافت داره، من اینقدر به او نزدیک هستم، چون نزدیک هستم میدونم. یک بحث هم، بحث مراقبانی است کهعَنِ الْيَمينِ‏ وَ عَنِ الشِّمال‏ در کنار انسان هستند و به ثبت و ضبط مشغول هستند. یک بحث هم بحث رَقيبٌ‏ عَتيد است، آیه‌اش اینطور است که ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَيْهِ رَقيبٌ‏ عَتيدٌ بحث ثبت اقوال است. پس خدای متعال که انسان را خلق کرد، سه مرحله از بروزات انسان رو بهش توجه داره و ثبت و ضبط می‌کنه. یک مرحله وسوسه نفس است، یعنی نفسی که انسان را وسوسه می‌کند، نه اینکه نفسش وسوسه می‌شود، خود نفس انسان را وسوسه می‌کند، این آنقدر ظریف است که یک قرب بسیار زیادی می‌خواهد، کسی که این موضوع را درک می‌کنه، کسی است که به انسان از حَبْلِ الْوَريدِ ، نزدیک‌تر است، قربش به انسانی اینطور است.

مراقبانی با صفت قعید، مراقب اعمال انسان هستند

یک مرحله بعدی مرحله اعمال انسان است، خدای متعال مراقبانی گذاشتهعَنِ الْيَمينِ‏ وَ عَنِ الشِّمال که قرب‌شون به انسانها در حد قَعيدٌ است، قعود دارند در کنار انسان، اینها نزدیکی‌شون به انسان به اندازه أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ نیست بلکه اشراف‌شون به انسان در حد قَعيدٌ است، در حد اینکه در کنار انسان قعود دارند، در کنار انسان هستند و به ثبت و ضبط اعمال مشغول هستند

مراقبانی با صفت عتید مراقب قول و گفتار انسان هستند

و یک کسان دیگری هم هستند به عنوان رَقيبٌ‏ عَتيد که لَدَي الانسان حضور دارند و همه قول‌ها رو ثبت و ضبط می‌کنند.

اهمیت وسوسه کنندگی نفس با توجه به قرب خداوند به آن آشکارتر می شود

مرحله وسوسه کنندگی نفس ببینید کجاست، چقدر عمیق است، درک وسوسه نفس، قربی به یک انسان می‌خواهد به اندازه أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ که خود انسان هم از این غافل است، چقدر این ماجرای نفس عمیق است، حتی فرشتگان راست و چپ انسان آگاه نیستند به آنچه که نفس انسان، انسان را وسوسه می‌کند. این نفس رو باید برای خدا ساخت، نفسی که اگر لجامش رها بشه، با این قدرتی که داره، با این ظرافتی که داره، پنهان از همه موجودات، پنهان از همه فرشتگان، پنهان از همه مراقبان، انسان رو به سمت درکات جهنم می‌برد و نفسی اگر برای خدا ساخته بشه، به دور از چشم همه ملائکه، آنگونه که در تعجب می‌مانند، انسان رو به ارتفاعات می‌برد. ملائکه تعجب می‌کنند این چرا چنین انسانی است، مگر درون این فرد، مگر در نفس این فرد چه خبر است؟ اشراف ندارند به آن. خدا انشاالله نفس همه ما رو رام کنه و افسار نفس‌مون را به دست خدا بدهد و خدای متعال توفیق بده به واسطه اولیاء خدا نفس ما تزکیه بشه و در مسیر خدا قرار بگیره و خدای متعال خریدار نفس ما باشه.