تحقق کلّ عالم و همه پدیده ها و موضوعات به کلام الله است

خلق عالم، تحقق الحق، تحقق عذاب و ... به کلام الله برپا می شود

پشت اون اتفاقها کیه؟ قول خدا.‏ وَقَعَ‏ الْقَوْلُ عَلَيْهِم‏ . قول اتفاق می افتاده، قول خدا. وقتی قول خدا میشه، اینجوری میشه، کلمه خدا میشه اینجوری میشه. حالا فرقهایی دارند ها، کلمه و قول و اینها. ولی همه ی اینها ذیل کلام الله هست. اصلا خداوند عالم رو به کلام الله داره پیش می بره. عالم رو. عالم به کلام الله خلق شده و به کلام الله پیش میره. عالم اینطوری هست. به کلام الله که عرض میکنیم یعنی همه ی آنچیز که ذیل کلام الله هست. کلام الله، قول الله، قرآن، کتاب الله. لذا مثلا الان وقتی می خواد در عالم حق محقق بشه، الحق محقق بشه، الحق یه بار محقق نمیشه که، توی صحنه های مختلف در موقعیتهای مختلف در ابعاد مختلف محقق میشه. در طول تاریخ هم الحق محقق شده، در آن صحنه، در اون ابعاد، الحق محقق شده. به چی محقق میشه؟ به کلمات. ذیل کلام الله. یعنی به واسطه کلمات خداست که الحق محقق میشه. به واسطه کلمات خداست که عذاب محقق میشه. این یه بحث مهمی هست.

آنچه به سوی خداوند بالا می رود کلام طیّب است

در عالم انسانها باید به نقطه ای برسند که بتونند در بحث کلام ارتفاع پیدا کنند، پیشرفت کنه. ما باید به کلامی صحیح، دقیق و منطبق برسیم. خداوند این کلام رو با یک صفت معرفی میکنه، کلام طیّب. کلّاً در عالم یه چیز به سمت خدا بالا میره، صعود میکنه، کلام طیب هست. شما نمی تونی نردبون بگذاری به سمت خدا بالا بری. شیئی هم نمی تونی پرت کنی به سمت خدا. الیه، چیزی رو نمی تونی پرتاب کنی. در بحث صعود فقط یه چیز الی الله صعود میکنه، کلام طیب. کلام مون رو باید ارتقا بدیم به سمت کلام طیب. چگونه ارتقا بدیم؟ به عمل صالح. اهل عمل صالح باش کلامت ارتقا پیدا کنه. کلامت به سوی او صعود کنه. کلامت رو مرتفع کن، در ارتفاعات طیب بودن، به واسطه ی عمل صالح. چرا؟ چون کلام طیب هست که بسوی او بالا می ره. شما در عالم هستی که یه حرف با خدا بزنی. خداوند راهش رو گذاشته، میگه با کلام طیب. با خدا حرف زدن مهمه دیگه. مهمه شما حرف بزنی با خدا. در واقع در بحث کلام ها، حرف که عرض میکنیم مسامحتا هست و الا شما ممکنه بگی هر حرفی که من می زنم خدا می شنوه. خدا سمیع هست، کلام تو بالا نرفته. کلام تو رو همینجا خدا شنید، کلام تو بالا نرفت. کلام تو اهل محضر الله نیست و الا هرگونه صدایی، حرفی، سخنی در هر گوشه ای در عمق ظلمات هم باشه خداوند سمیع هست. اون سمیع بودن خداست، رفیع بودن کلام شما نیست. کلام شما رفعت نکرده، رفعت نداره.