در ماه مبارک رمضان، سعی کنیم از نظام حُسن خداوند بهره ببریم

متّصف شدن نفس به صفتِ حَسَنة، از احوالات مومن در هنگام خروج از ماه مبارک رمضان است

یکی از احوالات ما در شبهای قدر و ایام ماه مبارک رمضان و به خصوص روزهای رو به اتمام ماه مبارک رمضان، باید بهره باشه، بهره بردن باشه از لطف خدا، محبت خدا. خدایی که صاحب احسان است، مالک احسان است، حسن دهنده و حسن کننده است. یک ماه مبارک بودیم، تقریبا دیگه رو به اتمام است، آیا وجود من نیکو شده؟ حُسن شده؟ می‌خواهم از ماه مبارک خارج بشوم دیگر در سراشیبی‌های اتمام هستیم، می‌خواهیم از ماه مبارک رمضان خارج بشویم آیا نفس من حسنه شده؟ آیا جنس من خدایی شده؟ آیا صفات من، نشانه‌های من، بروزات من، اسماء من خدایی شده؟ خدایی شده یعنی چی باید بشه؟ یعنی باید بشه از جنس اسماء خدا، از جنس صفات خدا، از جنس صفات و اسماء خدا.

عالی ترین رده حُسن، مختص اسماء خداوند است

یکی از مهمترین ویژگی‌ها در مورد اسماء و صفات خدا چی هست؟ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ ، جنس این صفات و اسماء حسن بودنشان است، در حسن برترین هستند، عالی‌ترین رده حسن برای اسماء خداست. پس یک نظامی داریم نظام حسن، یک کفی دارد، یک ارتفاع، یک مقامات عالی، مقامات عالی‌اش متعلق به خداست، متعلق به اسماء خداست، متعلق به صفات خداست.

جایگاه رفیع پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) در نظام حُسن

جای صفات ما کجاست؟ موقعیت اسماء ما و صفات ما در این نظام حسن کجاست؟ آیا اصلاً در نظام حسن قرار می‌گیریم؟ آیا هستیم؟ وجود مبارک سید ما رسول الله صلوات الله علیه جایگاه خودشون رو دارند، تعریف خودشون رو دارند، در این نظام جایگاه خودشون رو دارند، در عالی‌ترین ارتفاعات این نظام پس از رسول الله صلوات الله علیه وجود مبارک امیرالمومنین علی بن ابی طالب امام علی علیه السلام قرار دارند، در ارتفاعات، در عُلیای این نظام حُسن، در عُلیای ارتفاعات الی الله. دو وجود مبارک امام حسن و امام حسین علیهما السلام، نظام حسن را در عالم برپا کردند برای اهل عالم.

آنکه اسماء و صفاتش سوء است، در نظام حسن جایی ندارد

مقابل حسن فضایی وجود دارد مثل سوء، فضایی که در آن بدی هست، فضایی که در آن از جنس اسماء خدا شدن نیست. آیا میشه کسی اسماء و صفاتش سوء باشه ولی در مسیر اسماء و صفات خدا باشد؟ نمیشه. آیا میشه کسی بروزاتش، سیّئات باشه ولی در مسیر اتصال به اسماء و صفات خدا باشه؟ نمیشه. باید سوءها، سیّئ‌ها، از وجود انسانها، کسانی که قرار است به سوی اتصال به اسماء و صفات خدا و خدایی شدن پیش بروند، از وجود این افراد پاک بشه.

نفس، هم به سمت سوء و هم به سمت حُسن، سوق دهنده است

لذا خدای متعال برای این موضوع، برنامه گذاشته تا جایی که در یک مقامی می‌فرماید سیّئات را به حسنات تبدیل می‌کند. در سوره فرقان آیه 70 می‌فرماید که فَأُوْلَئكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّآتِهِمْ حَسَنَاتٍ بله در ماه مبارک رمضان که رو به اتمام است آیا ما نسبت به قبل احسن شدیم؟ آیا اسماء ما و صفات ما به سمت حسن نزدیکتر شده؟ آیا نفس ما، حرکت دهنده و حرکت کننده بسوی حسن شده؟ آیا این مرکب وجود ما جهت گرفته به سوی حسن؟ می‌فرماید برخی از نفسها چگونه هستند؟ آیا آن نفسی که اینطور بود لَأَمَّارَةُ بِالسُّوءِ در سوره یوسف آیه ۵۳ مطرح است که از زبان مبارک یوسف نبی سلام الله علیه هست که می‌فرماید وَ مَا أُبَرِّئُ نَفْسىِ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةُ بِالسُّوء إِلَّا مَا رَحِمَ رَبّى إِنَّ رَبّى غَفُورٌ رَّحِيمٌ ، نفسی که سوق دهنده است و حرکت کننده هست به سوء، آیا در ماه مبارک رمضان که رو به اتمام هست ما از این نفس، از این جهتی که نفس به سمت سو دارد، توفیق پیدا می‌کنیم خلاص شویم و نجات پیدا کنیم و نفس‌مون جهت بگیرد بالحسن، آیا اینطور میشه نفس‌مون جهت بگیره بالحسن؟ اوقاتی مثل ماه مبارک رمضان، یکی از محصولات و نتایجی که باید داشته باشه و برامون مهم باشه، اهل حسن شدن است، اینکه صفات انسان، اسماء انسان، رفتارهای انسان، اعمال انسان، به سمت حسن کشیده بشود، حسنه بشود، یک قدم بالاتر، نفس انسان آمر به سوی حسن بشود و انسان جهتش به سوی نظام حسن باشد و در نظام حسن قرار بگیرد.

برای نجات از دستِ نفسی که نسبت به سوء بسیار امر کننده است، به خدای غفور و رحیم پناه ببریم

مقامات سلوک عملی توحید، حسن هست، در نظام حسن قرار داشتن هست. خدای متعال می‌فرمایدلَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ ، قطعاً اینطور هست که برای او اسماء الحسنی است، اسمائی که در عالی‌ترین ارتفاعات نظام حسن قرار دارند. اوقاتی مثل ماه مبارک رمضان رو مغتنم بشماریم از جهتی برای بحث حسن، برای دور شدن از سوء. در آیه ۵۳ سوره یوسف از زبان مبارک ایشان مطرح استوَ مَا أُبَرِّئُ نَفْسىِ ، من نفسم رو تبرئه نمی‌کنم، این مرکب وجود من جهت دارد و می‌تازد و می‌تازاند من رو و تمام شاکله من رو صفات من رو و اعمال من رو و افکار من رو به سوء، نفس من اینطور هست إِلَّا مَا رَحِمَ رَبّى ، الا اینکه خدای متعال به ما رحم کنه. عجب موجود سرکشی هست نفس، الا اینکه خدای ما به ما رحم کنه إِنَّ رَبّى غَفُورٌ رَّحِيمٌ ، خدایا تو غفور هستی، تو رحیم هستی، نفس من هم آمر به سوی سوء، آمر به دور کننده از نظام حسن تو، آمر دور کننده از نظام حسن تو.

نفس مطمئنّه، از جهت تزویج با خوبان عالم، سمت و سوی حُسن گرفته است

یک جاهایی دیگر نفس اماره به سوء نیست، مثلاً نفس مطمئنه، نفس مطمئنه یعنی نفسی، چون مرکب را ببین، نفس ما یک مرکبی است که سوارش هستیم، راننده‌اش خودش هست، افسارش رهاست، شما هم سرش افتادی حالا هر طرفی رفت. یک موقعی شیطان می‌آید و نفس رو می‌کشاند به طرف دیگری و آن الهامات فجور و تقوا که درش هست، یک موقعی فجور غلبه می‌کند و می‌کشاند به سمت دیگری. نفس مطمئنه، نفس که نفس است، مطمئنه یک ویژگی هست مربوط به نفس، یعنی چی شد؟ یعنی شما این افسار رو، افسار این نفس رفت دست یک کسی خدایی، او افسار نفس رو گرفت و حالا او است که دارد می‌برد. نفس مطمئنه یک معنای تبعی‌اش این است نفس متصله، مطمئنه یک معنایش است نفس متصله، نفسی که متصل شد، نفسی که افسارش به دست خداست، نفسی که رفت به یک لوکوموتیوی وصل شد، به یک گروهی از نفوس وصل شد که لوکوموتیو آن گروه از نفوس، مثلاً نفس رسول الله ص است، میشه نفس مطمئنه، دیگه وصل شده آنجا. این واگن وقتی در ریل هست و لوکوموتیوی ندارد که حرکت کند، اون هر طرفی ممکنه برود، مطمئنه یعنی چی؟ میگیم واگن مطمئنه یعنی چی؟ یعنی وصل شد به یک مثلاً چند سیستم قطاری، واگن‌هایی که یک لوکوموتیو خوب جلویش هست و یک لوکوموتیو ران خوب هست و این مسیر را دارد می برد و میگیم دیگه خیالمون از این واگن راحت شد، چطوری خیالت راحت شد؟ چون وصل شد، وصل شد یک معنایش یعنی چی؟ یعنی تزویج شد، آیه قرآن‌اش چی بود در سوره تکویر؟ وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَت سوره تکویر می‌فرمایدوَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَت وقتی که نفسها وصل می‌شوند و آنها به هم اتصال پیدا می‌کنند. ما این مطلب رو مطلب نظام حسن رو، در واقع مأخرش بود ما ابتدا خواستیم وارد بشویم بعد دیدیم خب این مقدمه را هم عرض کنیم، وارد مقدمه شدیم، ابتدای جلسه عرض کردیم، بحث بهره از حسن خداست.