مأوای ولیّ، سرآغاز مسیر الی الکهف است

مأوی ذیل ولایت ولیّ است، و مسیر الی الکهف در مأوای ولیّ میسّر می شود

در بحث سوره کهف خدای متعال یک مرحله‌ای رو مطرح می‌کند با عنوانإِلىَ الْكَهْف و رفتاری که در این مرحله انسانها دارند، رفتاری است ذیل عنوان و امر فَأْوُواْ إِلىَ الْكَهْف ، اینجا مفهومی مطرح است با عنوان مأوا. مأوا را کجا باید دنبال کنیم؟ مأوا به چه چیزی در نظام عالم وصل است؟ بالا سر مأوا چی هست؟ مأوا منبعث از چه چیزی است؟ مأوا رو ذیل ولایت بدانیم، مأوا را بگویید مأوای ولیّ، پناه ولیّ، در پناه ولیّ، یا در آغوش ولیّ، زیر چتر و بال ولیّ، اینجا می‌شود مأوا، در آغوش ولیّ به سوی کهف حرکت کنید، با دست ولیّ و در پناه ولیّ به سوی کهف بروید. وقتی خدای متعال می‌فرماید فَأْوُاْ إِلىَ الْكَهْف ، یعنی برای این افراد پناه ولیّ ایجاد شد. وقتی می‌فرماید فَأْوُاْ إِلىَ الْكَهْف ، یعنی خدای متعال اذن داد ولیّ خدا به سوی اینها و برای اینها آغوش باز کند، اینها را در آغوش خود بگیرد.

تنها پدر و مادر حضرت یوسف (ع) و برادرش بنیامین، در مأوای ایشان قرار گرفتند

هرکسی این توفیق را نخواهد داشت. این مطلب رو خدای متعال مثالش رو در سوره یوسف هم مطرح می‌کند، از بین برادران، بنیامین به مأوای یوسف رسید، سایر برادران نه. وقتی پدر و مادر یوسف علیه السلام به نزد یوسف آمدند، یوسف آنها را به مأوای خود آورد، ولی سایرین نه.

وارد شدن به مأوای امام زمان (عج) مهم است، نه فقط داخل شدن در حکومت ایشان

ممکنه شما به دولت مقدس و کریم امام زمان صلوات الله علیه وارد بشوید، ولی کسی وارد مأوا نشود. به نگاه ماست به دولت امام و حکومت امام، تویی که هر روز تمام دغدغه‌ات این هست آقا کجایی بیایی این مسائل و گرفتاریهای من رو حل کنی، مثل برادران یوسف، فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْل‏ ، برادران یوسف اینطور بودند. خطایی که در جامعه هست، توجه کنید، خطایی که در جامعه هست، يا أَيُّهَا الْعَزيزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ‏ وَ تَصَدَّقْ عَلَيْنا‏ این در جامعه خیلی مطرح است، برای امام زمان صلوات الله علیه مطرح می‌کنند و می‌خوانند، این چه رفتاری است؟ آیا این رفتار به سوی مأوای امام است؟ نه. اونی که این رفتار رو کرد، وقتی به یوسف رسید در مأوای یوسف قرار نگرفت، در دولت یوسف قرار گرفت، بهره هم برد، از قحطی هم نجات پیدا کرد، اوضاعش هم خوب شد، ولی در مأوای یوسف نبود. تو به دنبال چی هستی؟ میگه آقا کجایی ما را در مأوای خودت بگیری، مأوا یعنی چی؟ یعنی آغوش ولایی، ما را در آغوش ولایی خودت بگیری، ما را در پناه ولایی خودت بگیری. اونی که اینطور رفت در آغوش ولیّ، اونی که زندگیش بر مدار این بود که آیا ولیّ خدا آغوش ولایی باز می‌کند من را در آغوش خودش بگیرد؟ من رو در پناه ولایی خودش بگیرد؟ این فرد اگر خدای متعال راه باز کند و اذن بدهد و او وارد چنین فضایی بشود، آن ولیّ او را می‌برد در جایی که یک کنجی از دنیاست، لحدی از دنیاست، لحدی از عالم است. میگه بیا از عالم جدا شو، جدایش می‌کند، او هست و ولیّ مرشد هست و راه خدا، آغاز راه الی کهف در آغوش ولیّ خداست.