وَ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَد، کلام یک عاشق است

آیه لم یکن له کفواً احد بیانگر عشق و محبّت به خداوند است

در مورد آیه وَ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَد ، در مورد این آیه بحث‌های مختلفی میشه کرد، برداشت های مختلفی میشه داشت. میشه بحث خداشناسی کرد، بحث فلسفی کرد، بحث های اخلاقی داشت. یه بحث دیگه هم میشه داشت، جنس این کلام، کلام چه کسی است؟ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَد . اونجایی که میخوای این کلام به عمل بیاد باید به این بحث توجه کنی، آقا جنس این کلام، کلام یک عاشق هست، کلام یک محب الله است. کلام کسی است که محبت مِن الله در وجودش است. کلام کسی است که او هُوَ اللَّهُ ، محبوب او هست، معشوق او هست و این فرد آروم نداره. ببینید شما در مورد آیه چهارم بحث کنید ذیل خداشناسی، بسیار مهم هست، عرض شد که لیستی درست کنیم از موضوعات مختلف که یاد آوری کنیم برای خودمون، موقعیت‌های اجتماعی مون را ببینیم بگیم خدایا احدی کفو تو نیست، آسمانها و زمین را ببینیم و بهش فکر کنیم بعد مطرح کنیم خدایا احدی مثل تو نیست. در معرفت، در اعتقادات، خودمان را سازگار کنیم با آیه چهارم سوره توحید، خودمون رو سازگار کنیم با این معرفت. در عمل محبت وجودمون رو بیرون بیاریم، محبتی که خدای متعال در وجود ما، از خودش قرار داده.

تعامل با اشیاء با معیار محبّت الله

حرکت عملی در آیه چهارم سوره توحید یک حرکت عاشقانه هست، یک حرکت بر مبنای محبت مِن الله هست. به هر شیئی که میرسیم، اون چیزی که برای ما، اون چیزی که در وجود ما پررنگ میشه، محبت الله هست و با معیار محبت الله، با همه اشیاء تعامل می‌کنیم. محبوب رازق است، به ما رزق می دهد، وقتی رزق او رو می بینیم عاشق تر میشیم، خودت کجایی؟ سُبْحانَكَ‏ اللَّهُمَّ ، خودت کجایی؟ اوج این مطلب رو برخی انسان ها دارند وقتی که خدای متعال عالی‌ترین رزق، جنات نعیم رو با قدرت تصرف در جنات نعیم در اختیارشان قرار میده، یک حرف دارند دَعْواهُمْ فيها سُبْحانَكَ‏ اللَّهُمَّ ، خدایا خودت کجایی؟ عاشق تر میشن، این محبت الله وجودشون رو میکنه.