برپایی پرچم عدل توسط حامدانی که به نظام حمد و جایگاه ظلمات و نور معرفت دارند، مورد تایید خداوند است و کافران در چنین جایگاهی قرار ندارند

کافران در جایگاه عِدل و جایگذاری افراد و موضوعات مختلف در نظام عالم نیستند

یک نکته در مورد بحث ظلمات و نور. در آیه اول سوره انعام خدای متعال می‌فرماید که الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبهِمْ يَعْدِلُون ، الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبهِمْ يَعْدِلُون یک فعل انجام می‌دهند، آن فعل چی هست؟ يَعْدِلُون ، یعنی چی هستند؟ یعنی عادل هستند، یعنی چه کار می‌کنند؟ یعنی سعی می‌کنند اشیاء را جایگذاری کنند، موضوعات را جایگذاری کنند، آیا دارند رفتار درستی انجام می‌دهند؟ آیا يَعْدِلُون رفتار درستی است؟ بلهالَّذِينَ كَفَرُواْ به دنبال این هستند که جایگذاری کنند موضوعات را. ظاهر این برمی‌آید که در این سیاق، این فعل، فعل منفی است. کسانی که به ربشان کافر هستنديَعْدِلُون می‌کنند. در ادامه باید گفت که چقدر کار بدی می‌کنند. از فحوای کلام آیه برمی‌آید که اینيَعْدِلُون رفتار بدی است. آیا کلاً يَعْدِلُون ، عدل داشتن و به دنبال انجام عدل بودن، کار بدی است؟ نه، در آیات دیگر داریم، کار بسیار خوبی است، می‌فرماید وَ مِمَّنْ خَلَقْنا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ‏ در آیه ۱۸۱ سوره اعراف یکی از فاعل‌های فعليَعْدِلُون ، امتی است که يَهْدُونَ بِالْحَقِّ‏ هستند. اینجا یک نکته برمی‌آید، نکته اینجاست، هر کسی نمی‌تواند فعل عَدل را انجام بدهد و نباید انجام بدهد، هر کسی نمی‌تواند در این موقعیت قرار بگیرد، هر کسی نباید فاعل فعليَعْدِلُون باشد. در آیه می‌فرماید که الحمدلله در مورد خدایی که خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورَ . الَّذِينَ كَفَرُواْ یک رفتار انجام می‌دهند، آن رفتار چیست؟ يَعْدِلُون . خدای متعال این را رد می‌کند و می‌گوید این غلط است. چرا؟ چون این‌ها الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبهِمْ هستند. این‌ها معرفت به نظام خلق آسمان‌ها و زمین و نظام جعل ظلمات و النور ندارند. این‌ها نمی‌توانند و این جایگاه را ندارند که افراد رو یا اشیاء مختلف رو امورات مختلف رو جایگذاری کنند، جانمایی کنند.

کافران هم برای خداوند عِدل درنظرمی گیرند هم برای اشیاء و امورات عالم

يَعْدِلُون اینجا که فاعلشالَّذِينَ كَفَرُواْ هستند، چند معنا دارد، یک معنا عِدل برای خداست، جایگذاری می‌کنند، جانمایی می‌کنند خدا را، جایگاه خدا را معلوم می‌کنند و در ادامه عِدل‌هایی برای او قرار می‌دهند، کفوی برای او قرار می‌دهند، شریکی برای او قرار می‌دهند. این یک سطح دوم است که تبعه آن موضوع اول است، تبعه جایگذاری و جانمایی خداست. یک معنای دیگر که مطرح شد این هست که جایگذاری می‌کنند، جانمایی می‌کنند اشیاء و امورات عالم را،

کسی که معرفتی به نظام حمد ندارد نمی تواند پرچمدار برپایی عَدل باشد

ولی این‌ها چه کسی هستند؟ این افرادالَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبهِمْ هستند، یعنی چی؟ یعنی معرفت حمد را برای خدای خالق آسمان‌ها و زمین و جاعل ظلمات و نور ندارند. چطور می‌تواند یک فردی که با راه آسمان‌ها آشنا نیست، با نظام آسمان‌ها و زمین آشنا نیست، با نظام ظلمات و نور که در آسمان‌ها و زمین قرار داده شده آشنا نیست، جایگذاری کند موضوعات را، امورات را، راه معلوم کند، خط و مشی معلوم کند برای جامعه‌ای؟ هر کسی نمی‌تواند پرچمدار عَدل باشد، این جمله مهم است. هر کسی نمی‌تواند علَم برپایی عَدل بردارد. برپایی عَدل، علمداری عَدل، معرفت می‌خواهد، معرفت حمد برای خدای خالق آسمان‌ها و زمین و خدای جاعل ظلمات و نور، باید تله‌های ظلمات در زمین و آسمان را بشناسد، مگر می‌تواند کسی که این تله‌های ظلمات، چاه‌های ظلمات رو نمی‌شناسد، علَم عَدل، علَم بر پایی عَدل بردارد؟

عَلَم برپایی عَدل در دستان حامدِ خالق آسمان ها و زمین است

چه کسی می‌تواند علَم عَدل بردارد؟ طبق آیات اول سوره انعام، کسی که حامد خدای خالق آسمان‌ها و زمین باشد، کسی که معرفت دارد به نظام خلق آسمان‌ها و زمین و نظام ظلمات و النور، نه فقط به خلق آسمان‌ها و زمین، بلکه به نظام ظلمات و النور.

رفتار برپایی عَدل از سوی انسان ها توسط خداوند تایید شده است، منتهی این رفتار از سوی کافرانی که نظام حمد خداوند را نمی شناسند خطرناک است

آیا رفتاريَعْدِلُون در نظام خدا، توسط انسان‌ها غلط است؟ نه اینطور نیست. توسط چه کسی؟ خدای متعال در آیات دیگری از جمله آیه ۱۸۱ سوره اعراف می‌فرماید کهأُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ‏ اینجا این رفتار عَدل ورزیدن توسط بقیه انسان‌ها رو تایید می‌کند، یا در آیه ۱۵۹ سوره اعراف می‌فرماید وَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‏ أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُون‏ ‏ این رفتار را تایید می‌کند، یا در آیه ۷۶ سوره نحل در تعریف از یک فرد بسیار والا مقام که بر صراط مستقیم قرار دارد می‌فرماید مَن يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ هُوَ عَلىَ‏ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ‏ آن کسی که امر به عَدل می‌کند. آیا این رفتار دعوت به عَدل یا عَدل ورزیدن، رفتار غلطی است؟ نه اتفاقاً، رفتار درستی است تا چه کسی انجام بدهد؟ در آیه اول سوره انعام خدای متعال یک خطر را گوشزد می‌کند، یک کسانی هستند که كَفَرُواْ بِرَبهِمْ هستند، نظام حمد خدا را در آسمان‌ها و زمین، در فضای جعل ظلمات و نور نمی‌شناسند و قبول ندارند و از آن فاصله دارند، بدانید این افراد هستند که فعليَعْدِلُون را انجام می‌دهند، این یک خطر است، این فعل از جانب این‌ها مردود است.