حمد و تسبیح، دو بال پرواز به سوی خداوند

حمد یعنی جریان داشتن و حرکت تمام موضوعات به سوی خداوند

نکاتی در مورد بحث حمد خدا. در بحث حمد خدای متعال یک مقداری باید تغییر ذهنیت بدهیم، تغییر داشته‌های ذهنی رو بدهیم، حمد رو مساوی شکر معنا نکنیم، این یک نکته. شکر یکی از محصولات حمد می‌تواند باشد و هست، ولی حمد مساوی شکر نیست. خدای متعال حمید هست، یعنی چی؟ یعنی عالم رو بر مداری گذاشته، بر نظامی خلق کرده که در آن نظام، حمد جریان دارد. حمد یعنی چی؟ یعنی اینکه شما به این معرفت برسید که عالم، همه خلق، پر از خدایی خداست، همه خلق پر از اسماء و صفات خداست، همه اتفاقات پر است از اسماء و صفات خدا. هیچ شیئی نیست که خدای متعال در آن شیء نباشد. خدای متعال در همه اشیاء هست ولی محدود به اشیاء نیست. در همه اتفاقات، اسماء و صفات خدا هست ولی محدود به آن موضوعات و اتفاقات نیست. حمد یعنی جریان خدای متعال در همه خلق و همه موضوعات، یا به عبارت دیگر، جریان داشتن و حرکت داشتن همه خلق و موضوعات الی الله، به ید الله، الی الله. ببینید اگر این تصویر حمد رو در عالم به انسان نشان بدهند، حجت بر انسان تمام می‌شود. حمد خدا، در عالم، نظام دار هست و جریان دارد که حجت بر همه چیز تمام باشد. حمد یعنی در همه جا، در همه اشیاء، در همه اتفاقات، در همه موضوعات، خدا هست، این خداست که آنجا حضور دارد، آن فضا پر است از خدایی خدا، این یعنی حمد.

تسبیح به معنای جستجوی خداوند و معرفت یافتن نسبت به اوست

در آن فضا هیچ غیر خدایی نیست، این یعنی بخشی از تسبیح، در آن فضا شما باید به جستجوی این باشید که خدا چگونه هست، خدا کجای این ماجرا هست، این یعنی تسبیح. غیر خدا نیست، خدا کجای این ماجرا است، این یعنی تسبیح، وقتی به این رسیدی خدا اینگونه هست، یعنی حمد. حمد یعنی حضور خدا را در همه جهات زندگی، در همه اتفاقات، در همه خلق، در همه زیبایی‌ها، در همه مصیبتها، در همه سختیها، در همه خوشیها، در هر آن چیزی که در زندگی شما رقم می‌خورد و وجود دارد و شما با آن مواجه می‌شوید، حضور خدا رو ببین، چرایی حضور خدا را هم ببین، علت حضور خدا را هم ببین و جهت گیری که آنجا وجود دارد رو هم ببین. تسبیح مقدم بر این هست، یعنی غیر خدا رو نبین، شیئی در زندگیت بود، اتفاقی بود، موضوعی بود، به غیر خدا نسبت نده، نبین و جستجوگر این باش که چگونه خدا اینجا هست؟ تسبیح کننده خدا یعنی پیگیر خدا، حامد یعنی خدا بین. کسی که تسبیح می‌کند یعنی جستجوگر خداست، پیگیر خداست و بقیه موضوعات به چشمش نمی‌آید، بقیه را پس می‌زند. کسی که تسبیح می‌کند یعنی دارد تلاش می‌کند خودش رو به خدا برساند، خودش رو به خدا برساند، کجا؟ در همین اشیاء و موضوعات پیرامون خودش، در دیدن همین اشیاء مَا فی السماوات و ما فی الارض، در همین آسمانها و در همین زمین. کسی که تسبیح می‌کند یعنی میگه خدایا من رو قرار دادی در درون آسمانها و زمین در یک نقطه‌ای، من دارم دنبال تو می‌گردم، می‌خواهم تو رو در آسمانها و زمین معرفت کنم. تسبیح کننده به مثابه کسی است که یک رادار برداشته و به دنبال خدا می‌گردد.

حامد بودن یعنی خداوند را در تمام عالم، حاکم، مالک و قادر بدانیم و ربوبیت کل عالم را در دستان او ببینیم

حامد به مثابه کسی است که یک عینک زده و دارد خدا را می‌بیند، خدایی خدا را همه جا دارد می‌بیند. طبق سوره حمد وقتی کسی حامد هست یعنی کسی که خدا برای او حضور پیدا می‌کند، حاضر هست، در محضر قرار می‌گیرد. هیچ موضوعی نیست، هیچ اتفاقی نیست برای فرد حامد که خدا آنجا حاضر نباشد و او در آن اتفاق و یا در کنار آن شیء در محضر خدا نباشد. وقتی حامد شدی یعنی در محضر هستی، وقتی حامد شدی می‌بینی که در محضر هستی، وقتی حامد شدی می‌بینی که خدا حاکم هست، وقتی حامد شدی می‌بینی که خدا مالک است، خدا مَلِک هست، می‌بینی که قدرت، همه چیز به ید خداست، شما این رو می‌بینی، حامد بشو که این رو ببینی. وقتی حامد شدی می‌بینی که ربوبیت همه عالم‌ها دست خداست.

حمد یعنی معرفت الله در همه اشیاء و ابعاد، یعنی دیدن خداوند در پدیده های منفی و مثبت

حمد نوعی معرفت به خداست که شما خدا رو در همه عالم و همه ابعاد عالم و همه وجوهات عالم و اشیاء و موضوعات و اتفاقات، از هر نوع اتفاقی، اتفاق مثبت و منفی، اتفاق سهل و سخت، در همه موضوعات خدا را ببینی، معرفت پیدا کنی. حمد یعنی معرفت الله در همه اشیاء و ابعادی که اشیاء دارند و موضوعاتی که هست. یک جوری موضوعات منفی رو ببین، یک جوری یزیدیان رو ببین که در آن معرفت الله باشه و سلوک شما باشد الی الله. این بحث حمد رو برای درک بهتر از موضوعات دم‌دستی زندگی و سهل‌تری که در زندگی هست شروع کنیم، هم تسبیح رو معرفتش رو دنبال بکنیم، هم حمد را. در اتفاقات معمولی که در زندگی‌مون هست، در اشیائی که پیرامون‌مون هست، جستجوگر این باشیم که خدا کجای این داستان هست، پیدا کنیم خدا چگونه در این داستان هست و ببینیم خدا رو.