ضروررت دست یابی به معرفت نفس به منظور سلوک الی الله

بله معرفت نفس یک ضرورت هست، یک پایه حرکت است. شما که میخوای در سلوک الی الله، در مسیر الی الله حرکت کنید باید معرفت نفس داشته باشید. یکی از معانی معرفت نفس، شناختن استعدادهای خودت هست، شناختن ظرفیت‌های شما هست که خدای متعال در وجود شما قرار داده، خدا در من چی قرار داده برای حرکت؟ این را باید بشناسیم. خدای متعال چه استعدادی در من قرار داده؟ چه ویژگی‌هایی در من قرار داده؟ البته عرض می کنیم نه اختصاصی، ها، بلکه عمومی در وجود بسیاری از انسان ها قرار داده. یک بخشی از این ویژگی ها عمومی هست، در وجود بسیاری از انسان ها هست. یک بخشی از ویژگی ها ممکنه اختصاصاً در وجود برخی از افراد باشه. خدای رحمان و خدای رحیم چه چیزی در من قرار داده؟ استعداد های من چی هست؟ یک بخشی از معرفت نفس است. من باید این رو بشناسم، بشناسم و صحیح به کار بگیرم. ببینید ورودمون به معرفت نفس از موقعیت منفی نباشه بلکه از دریچه مثبت باشه. معرفت نفس پیدا کنیم. اینجوری وارد نشویم که من چقدر بد هستم، من چقدر گناه می کنم، نه از این باب وارد نشو. خدای متعال چقدر در من ظرفیت قرار داده؟ خدای رحمان و رحیم چه ظرفیتی در من قرار داده؟ خدا از سر رحمانیت، خدای متعال از سر رحیمیت چه استعدادی در وجود من قرار داده؟ این رو بشناسیم. این را بشناسیم بعد خودمون رو نسبت به این موضوع محاسبه کنیم. خدای متعال در وجود من قرار داده که من عاشق و محب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام باشم. این رو در وجود من قرار داده. این استعداد در وجود ما هست، این قوت در وجود ما هست، این رو بشناسیم. به این موضوع معرفت پیدا کنیم، نه فقط یک کلام از یک گوینده ای بشنوی بلکه این موضوع را بشناسیم. خدای متعال این قابلیت را در من قرار داده که من محب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام باشم، محب امام حسین صلوات الله علیه باشم. خدای متعال این استعداد را در من قرار داده که من در اکثر اوقات زندگیم در ذکر و یاد اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام باشم، در ذکر و یاد خدای متعال باشم. خدای متعال این استعداد را در من قرار داده. خدای متعال این استعداد را در من قرار داده، این قوت رو در من قرار داده که با خدا خلوت کنم. خدای متعال این استعداد را در من قرار داده، استعداد مناجات با خدای متعال در من هست. نسبت به خدای متعال، نسبت به سلوک الی الله، به منظور سلوک الی الله، نفس مون رو بشناسیم، معرفت نفس پیدا کنیم. در مثال مثل اینکه شما به یک مقصدی برید و حرکت کنید، خب باید مقصد را بشناسید که کجا میری؟ مسیر و جاده مسیر را بشناسی به کجا میری؟ اسباب رو بشناسی که کجا میری؟ اسبابی که در مسیر هست رو بشناسی و خودتون رو بشناسید، خودتون و اسباب وابسته به خودتون. از استعدادها و ظرفیت های خودمون در مسیر الی الله را بشناسیم، میشه معرفت النفس. خدای متعال معرفت توحید خودش رو مطرح کرده و ما می نشینیم و توفیق پیدا میکنیم با توحید خدای متعال، با معرفت توحید خدای متعال، آشنا می شیم، خب در همین زمان باید به این بپردازیم که من، نفس من چه استعدادی دارد برای اینکه در این سلوک حرکت کنه؟ آیا استعداد دارم؟ پاسخ کلی اش این هست بله حتماً استعداد داری، حتماً استعدادهای زیادی داری، باید بشناسی، میشه گام اول معرفت نفس، بشناسی و شکوفا کنی. بله معرفت نفس خیلی مهمه. وقتی شناختی، وقتی دیدی که شما استعداد داری یعنی خدای رحمان، خدای رحیم، در وجود شما این استعداد رو قرار داده که تو محب خدای متعال باشی، شدیداً، به اشد وجه محب خدای متعال باشی، این استعداد در تو هست، حالا گوش خودت رو میگیری، حالا خودت رو محاسبه می کنی و توبیخ می کنی، من که استعداد چنین محبتی، چنین ابراز محبتی رو به خدای متعال داشتم و دارم، چرا معصیت می کنم؟ چرا محبت غیر الله رو دارم؟ چرا؟ بله این نکته مهم هست، در معرفت نفس، قابلیت ها، استعدادها و ظرفیت هایی که خدای متعال برای طی طریق، برای سالک شدن در مسیر الی الله در وجود شما قرار داده، اونها رو بشناسیم.