هر مفهومی قابل تصوّر نیست، و تنها آنچه را خداوند مصوّر کرده، قابلیت تصویر گری دارد

در بحث مفاهیم و برداشت از آیات و معارفی که وجود دارد یک مسئله را باید توجه کنیم و آن اینکه همه چیز قابل تصور کردن نیست، همه چیز صورت ندارد، باید به این توجه کنیم که هر مفهومی رو به دنبال تصور از آن نباشیم، حتی در مورد خود انسان، خدای متعال می‌فرماید که وَ لَقَدْ خَلَقْناكُمْ ثُمَّ صَوَّرْناكُمْ‏ ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَم‏ یک دوره‌ای از انسان هست که انسان تصویر ندارد، تصویر ندارد پس قابل تصور نیست. هر مفهومی رو نباید به دنبال تصورش بود، این غلط است، ممکنه خطا پیش بیاورد. اینکه هر فضایی رو تصویرگری کنیم، کار درستی نیست. هر مفهومی در عالم رو یا هر مفهومی که آیات قرآن بهش می‌پردازند و توصیف می‌کنند، تصور کنیم و تصویرگری کنیم، لزوما درست نیست. باید ببینیم که آیا آن مفهوم قابلیت تصویرگری دارد، قابلیت تصور شدن دارد و خدای متعال اصلا آن مفهوم را تصویر کرده که ما تصور کنیم؟ این یک نکته‌ای است که باید در پرداختن به مفاهیم قرآن و مفاهیم در عالم بهش توجه داشته باشیم.