هدایت به صراط مستقیم با رفتار درست در قبال نعمت و قائل بودن به حمد خداوند محقق می شود

وقتی خدای متعال نعمت عطا می‌کند، انسان باید به این توجه داشته باشد که مقصد، حمد خداست. آیا یک انسان می‌تواند و این توفیق را خواهد داشت که خودش به حمد خدا ورود کند؟ این، مقدمات دارد. باید ابتدا در قبال نعمات رفتار درست داشته باشد و رفتار غلط نداشته باشد. یکی از عالی‌ترین رفتارهای درست شکر نعمت است. اگر شکر نعمت بکند خدای متعال راه را برای حمد باز می‌کند. این مطلب مهم است. کسی نمی‌تواند نعمت را از خدای متعال بگیرد، نعمت را هدر بدهد بگوید خود تو برایم مهم هستی نعمتت را دور ریختم، نعمتت را ضایع کردم، نه نمی‌شود. باید رفتار درست در قبال نعمت داشته باشد ولی با هدف حمد، با هدف خود منعم. این هدف، این قول، در وجودش باشد، قائل به حمد خدا باشد، لکن در قبال نعمت رفتار درست داشته باشد، شکر نعمت کند، نعمت را درست استفاده کند، به جا استفاده کند، ضایع نکند، هدر ندهد. آن موقع است که خدای متعال راه باز می‌کند برای حمد، این راه باز کردن برای حمد چگونه اتفاق می‌افتد؟ هدایت به صراط مستقیم، با هدایت به صراط مستقیم راه برای حمد باز می‌شود. پس ببینید کسی که نعمت دریافت می‌کند باید دو ویژگی داشته باشد، رفتار درست در قبال نعمت، دوم قائل بودن به حمد خدا یعنی قائل بودن به اتصال به منعم، اشتیاق برای اتصال به منعم. اگر این شد، هدایت به صراط مستقیم مطرح است.