قائل بودن به اَحَدیتِ اَلله، پایه و اساس زندگی توحیدی است، و تمامی مبانی فکری می بایست بر اساس همین عقیده شکل بگیرد
در سوره توحید خداوند میفرماید که اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد ، اصل سوره توحید همین یک جمله است، باقی آیات اللَّهُ الصَّمَد و دو آیه بعدی تبعات این یک جمله است، لذا میفرماید که قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد . در زندگی، در بحث توحید، شما باید به یک چیز قائل باشید، او الله احد است. کل بحث توحید اینجاست، کل زندگی توحیدی اینجاست، قائل به این مطلب بودن، تمام مسیر زندگی شما، اگر میخواهید بر مدار توحید باشه باید قائل به این باشید، هُوَ اللَّهُ أَحَد ، او الله احد است. تبعه این در ادامه این مطلب هست که او الله الصمد است. هرکسی در زندگیش قائل به یک چیزی هست، شما قائل به چه چیزی هستید؟ بنده و شما در زندگی قائل به چه چیزی هستیم؟ در بحث توحید خدای متعال یک قائل بودن رو مطرح میکنه، قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد ، قائل به این مطلب باش. این مطلب، هم بیانات سادهای داره هم بیانات غامض، سادهاش این است خدای تو در زندگی کی هست؟ قائل به چه خدایی هستی؟ قائل به این هستی که چه کسی در زندگی تو، خدای توست؟ آیا تو در زندگی، فقط به این پایبند هستی که الله خدای توست؟ الله احد است؟ فقط الله خدای توست؟ سوره توحید از اینجا شروع میشه، در زندگی قائل به چه چیزی هستید؟ در وجود خدای متعال، در اینکه چه چیزی در زندگی، خدای توست، قائل به چه هستی؟ یک معنا از این هُوَ اللَّهُ أَحَد ، این هست که او الله یکتاست، او تک خدای من هست، این مطلب رو داریم خیلی ساده عرض میکنیم، بحث احدیت اینجا نیست، بحث احدیت خیلی فراتر است، فهمش جلسات متعدد میخواهد، فهم معنای احدیت، جلسات متعدد میخواهد، ولیکن از جهت تمرین در مسائل تربیتی عرض میکنیم، قائل به چه هستی؟ نوع حرف زدن ما در زندگی، نوع فکر کردن ما در زندگی، نوع نشخوارهای فکری ما در زندگی، بسیاری از انسانها درگیرش هستند، اینها قائل بودن ماست، نوع منش ما در زندگی و به تبع نوع سلوک ما در زندگی، نوع ارادت ما به موضوعات مختلف در زندگی، اینها قائل بودن ماست. خدای متعال میفرماید این را باید قائل باش،هُوَ اللَّهُ أَحَد ، توحید یعنی اینجا. آیا اقوال شما در زندگی، این اقوال شما گاهی قول لسانی است، گاهی قول تقریری است، عمل شماست، رفتار شماست که قول شما رو میرسونه که نوع افکار شما رو میرسونه. آیا مجموعه اقوال ما در زندگی، در این جهت هست،هُوَ اللَّهُ أَحَد ؟ به ادارهای سر میزنی، به دوستانی سر میزنی، به مهمانی میروی، به محیطهای مختلفی تردد داری، آیا دیگران، این بروز را از ما میبینند هُوَ اللَّهُ أَحَد ؟ در بحث قول یک بروز هست، قائل بودن هم برای خودت، قول یک مخاطب هم داره، یعنی دیگران، آیا در بروزات ما این مطلب پر رنگ هست، هُوَ اللَّهُ أَحَد ؟ آیا تابلوی زندگی ما این هست هُوَ اللَّهُ أَحَد ؟