همه عالم، تمام سلوک ها، همه شرعیات و اعتقادات، تنها و تنها در بستر توحید معنا و مفهوم می یابند

همه عالم، همه سلوک‌ها، همه رفتارها، همه عناوین مثبت عالم، در نظام توحید جایگاه دارند و معنا می‌شوند. بدون توحید هیچگونه سلوک صحیحی وجود نخواهد داشت. اعتبار همه حرکت‌های مثبت و همه حرکت‌های الی الله، به توحید است. بدون توحید هیچ پلکان حرکتی وجود ندارد. هیچ چیز بدون توحید قیمت ندارد. ارزش شرعیات به توحید است و جایگاهش در توحید است. ارزش بسیاری از اعتقادات به توحید است و جایگاهش در توحید است. یعنی هر موضوع مثبتی رو باید در نظام توحید جایش را پیدا کرد و نسبتش رو در نظام توحید پیدا کرد. این یک نوع معنا است، یک نوع نگاه است، نگاه عمیق‌تر به این مطلب این هست، چیز دیگری به جز توحید وجود ندارد، همه آنچه که ما با الفاظ دیگر و معانی دیگر می‌شناسیم، مثل ولایت، مثل شرعیات، مثل اعتقادات مختلف، مثل ایمانیات مختلف، همه آنها توحید هستند، نه چیز دیگری هستند که باید با توحید سنجیده بشوند، همه آنها پلکان‌های توحید هستند، همه آنها خود نظام توحید هستند، همه این موضوعات طبقات توحید، طبقات سلوک توحید هستند. شرع و دستورالعمل‌های شرع، چیزی به جز توحید نیست، ولایت چیزی به جز توحید نیست. یک موقعی، یک کسی به اینها مستقل می‌پردازد و اینها را یک موضوع جدای از توحید، یک موقعی فرد، یک مقدار عمیق‌تر نگاه میکنه، همه این عناوین پیکره‌ی نظام توحید است، یعنی به یک معنا همه عالم توحید است.