کلام الله مسیر رشد انسان ها و انبیاء (ع) است و به صورت تامّ بر رسول الله (ص) نازل شده است

همه چیز حتّی عقل ذیل نقل یعنی کلام الله قرار می گیرند

در واقع اون چیزی که تقدم داره نقل هست. اون چیزی که تقدم داره کلام خداست، باقی موارد ذیل کلام خدا و نقل از جانب خداوند شکل می گیرن. عقل ذیل کلام خداست. عقل که عرض می کنیم دایره اش گسترده است. استدلالات عقلی یه بحثه. عقل که عرض می کنیم یعنی آنچیز که متکی به شماست. آنچیز که متکی به شماست باید ذیل کلام خدا شکل بگیره. آنچیزی که متکی به شماست می تونه عقل باشه به معنای عقل استدلالی. می تونه عقل باشه به معنای عقل شهودی. هر آنچیز که متکی به شماست، احساس، استدلال، شهود باید ذیل کلام خدا شکل بگیره.

شروع، استمرار و اختتام حرکت انسان با کلام الله است نه بر اساس ظرفیت های درونی

انسان دارای یک ظرفیت درونی هست. ظرفیتهای درونیش استدلال کردن هست. شهود کردن هست. احساس کردن هست و موضوعات دیگر. براساس ظرفیتهای درونی و متکی به ظرفیتهای درونی خودش نمی تونه حرکت کنه. چگونه باید حرکت کنه؟ شروع حرکت با کلام خداست. امتداد حرکت با کلام خداست. استمرار حرکت با کلام خداست. اختتامیه حرکت با کلام خداست.

الهامات به فرض صحّت جایگاه بسیار ضعیف تری نسبت به قرآن دارند

آیا انسان بر اساس ظرفیت درونیش نمی تونه حرکت کنه؟ می تونه حرکت کنه ولی غلطه. در 99 % موارد در قریب به اتفاق موارد غلطه در باقی موارد ضعیفه. فردی ممکنه بگه که به من مثل زنبور عسل وحی میشه منم بهره ای از وحی دارم. یعنی الهاماتی یک موضوعاتی یک کلامی در درون من جریان پیدا می کنه از جانب خداوند. فرض کنید درست باشه، موضوع اینه که حتما بسیار ضعیفه. اگر درست باشه حتما بسیار ضعیفه نسبت به کلام جاری شده از جانب خداوند که الان وجود داره. شما رفتی کنار اقیانوس یه دونه چاله نیم متری درست کردی توش داری شنا می کنی. بله در راه خدا آغاز با کلام خداست. این مسئله مهم هست. غیر عاقلانه است که انسان با کلام خدا آغاز نکنه.

مسیر حرکت انبیاء (ع) به سمت خداوند با علم به غیب که توسط کلام خداوند به ایشان عطا شد محقق شده است

اولین انبیاء آدم ع هست خداوند به او یاد داد. یاد نمی داد نمیشد. نمی تونست آدم ع رو رها کنه بگه برو یواش یواش رشد کن. ببین خلقت رو ببین و بفهم. چنین امکانی وجود نداشت، نمی شد. انسان برای یک «دو دوتا چهارتای» معمولی آفریده نشده که حتی ما عرض می کنیم چه بسا اگر تعلیمات خداوند نبود انسانها برخی دو دوتا چهارتای معمولی رو هم متوجه نمیشدن. ولی عرضمون اینه حتی اگر شما بحث کنی بفرمایی که نه بخشیش رو متوجه میشدن. این انسان برای این نبوده. آغاز انسان برای علم به غیب هست. وَ عَلَّمَ‏ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها . هدفگیری کجاست؟ حرکت به سمت خداوند بدون علم به غیب نشدنی است. این رو انسان هیچ وقت نمی تونست دریابِ. حتما باید با کلام خدا دریافت کنی. بهش برسی. سایر انبیاء و رسل ع هم همینطور هستن. بخشیش رو توسط رسول قبلی تعلیم شدن بخشیش رو هم توسط خداوند، با واسطه توسط خداوند. برخیشون هم تقریبا بی واسطه. این مسیر حرکت رشد انبیاء ع ادامه پیدا کرد با یک فراز و نشیبی در یک سیری تا رسید به سید ما رسول الله ص.

کلام الله به رسول الله (ص) تمام و کمال نازل شده است و هر کلامی که خداوند می بایست با بشر بگوید به رسول الله (ص) گفته است

شما وقتی می فرمایی رشد انبیاء (ع) یکی از عناوین مربوط به رشد انبیاء (ع) یعنی ارتباط با خدا. یعنی ارتباط کلامی با خدا داشتن. چه کسی می تونه حرف خدا رو بیشتر بفهمه؟ چه کسی در جایگاهی قرار بگیره خداوند با او حرف کامل رو بزنه. کلام کامل رو مطرح کنه. حرفش رو تموم کنه. این در سید ما رسول الله ص هست. وَ تَمَّتْ‏ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلاً‏ . کلام خدا تموم شده. کلمه تامه. همه حرف گفته شده. حرفی دیگه نمونده. با رسول الله ص همه حرف گفته شد. دیگه حرفی نمونده. هر آن حرفی که، هر آن مطلبی که، هر آن کلامی که خداوند می خواست با بشر مطرح کنه در مورد خلقت از آغاز تا انجام توسط رسول الله ص بیان کرد، لذا می فرماد وَ تَمَّتْ‏ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلاً‏ . لذا حرف تموم شده دیگه شما دنبال حرف نرو. شما باید حرف رو بشنوی لذا خداوند شما رو دعوت به سمع می کنه. می فرماید حرف رو که گفتم، کلام که مطرح شده شما بیا بشنو و آنچیزی که می خوای دنبال کنی مقدمات شنیدن باشه. چه کار کنی که بتونی حرف خدا رو بشنوی؟ بله حرف خدا رو بشنو و در حرف خدا و کلام خدا تأمل کن تعقل کن.