برای رهایی از شرک مجاور مولا امیرالمومنین بشویم تا کلام خدا را از زبان ایشان بشنویم

خدای متعال در آیه ۶ سوره توبه می‌فرماید که وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ‏ حَتَّى يَسْمَعَ كَلامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ در چنین شبی، شب قدر که از فضایل امشب، استغفار و توبه است و دوستانی هم که و کسانی هم که امشب جمع هستند و توجه دارند به سوی خدای متعال، از جمله خواسته‌هاشون و نیات‌شون استغفار و توبه است، خدای متعال در این سوره و در این آیه می‌فرماید اگر مشرکین، همان مشرکینی که اینجا در آیات قبل از این توضیح داده شد، هفت خط شرک هستند، می‌فرماید اگر اینها از تو خواستند، گفتند آقا ما رو در مجاورت خودت قرار بده، اگر این طلب رو داشتند، نفرمود بگو بروید شما مشرک هستید، بروید خوب شدید بیایید، بروید موحدی شدید بیایید، نه قبول نیست، نه، این رو نفرمود، می‌فرماید فَأَجِرْهُ همین خواستند، بلافاصله آنها را جا بده، بلافاصله آنها را مجاور خودت کن،حَتَّى يَسْمَعَ كَلامَ اللَّهِ تا این که کلام الله رو سمع کنند. باید این رو عرض کنیم و این در واقع عرض ما هست که ما مشرک هستیم ولی خدایی نه اینقدر، پس سعی کردیم اینقدر مشرک نباشیم. وجود ما، نفس ما، پر از موریانه‌های شرک شده، سعی کردیم جلوی آنها را بگیریم، از دست‌مون در رفته. هر کدام از ماها در یک درجه‌ای از شرک هستیم، قبول، ولی خدای متعال آیه ۶ سوره توبه رو هم داره و در این مقام، در امشب، در چنین شبی از مولامون امیرالمومنین علیه السلام، از وجود مبارک امیرالمومنین علیه السلام، از وجود مبارک این دَابَّةُ الْأَرْضِ، از وجود مبارک کسی که تمام وجودش جنبش و حرکت الی الله است، تمام وجودش اینه که بیاید کنار افراد قرار بگیرد و آنها را راه بیندازد الی الله، کسانی که دو دستی به زمین، دو پایی به زمین، با تمام وجودشون و نفس‌شون به زمین وصل شدند و تکون نمی‌خورند، این هست که بیاید کنار آنها بایستد و آنها را راه بیندازد الی الله. از وجود مبارک ایشان می‌خواهیم، طلب داریم اینکه ما رو مجاور کند، مجاور وجود مبارک خودشون. خدای متعال در این آیه می‌فرماید که فَأَجِرْهُ یا امیرالمومنین، فَأَجِرْهُ یا رسول الله ص، فَأَجِرْهُ یا حسین بن علی، فَأَجِرْهُ یا امام رضا، فَأَجِرْهُ فلانی یا امام جواد، فَأَجِرْهُ فلانی یا امام زمان،حَتَّى يَسْمَعَ كَلامَ اللَّهِ تا کلام خدا را از زبان مبارک شما بشنود، آنقدر او را در این فضا نگهدار، آنقد او را مجاور بکن، آنقدر کلام خدا را بر او قرائت کن، به او بشنوان، در وجودش بنشان، تا به موقعیتی برسد، تا به فضایی برسد که شرک و آلودگی از وجود او برود بیرون، بعد از یک مدت که او را به واسطه این تلاوت کلام اللهی، نفوذ کلام الله در وجود اون فرد، از آلودگی‌های شرک بیرون آوردی و موحدش کردی، ازمَا يَعْبُدُونَ إِلَّا الله بیرونش آوردی، از غیرالله بیرونش آوردی، از شَريكٌ لِله‏ بیرونش آوردی، از وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ لِله بیرونش آوردی، چطوری؟ او را مجاور کردی و به کلام الله او را به این موقعیت رساندی، بعد از اینکه این اتفاق افتاد،ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ او را ببر، دستش رو بگیر و ببر، دستشون رو بگیر و ببر. ای مولای خوبی‌ها، امیرالمومنین، امام قرآن، دَابَّةُ الْأَرْضِ ، یا مَن عنده علم الکتاب باذن الله، معلم توحید، معلم مَا فی نفس الله، ای مأوا، ای اذن خدا الی کهف، ای کهف خدا، ای ناطق کلام خدا، ما این آیه ششم سوره توبه رو بهانه قرار دادیم، حد عقل و فهم ما اینقدر است، این رو بهانه قرار دادیم، تا وجود مبارک شما به امثال ما توجه کنه، ما را مجاور کنه، مجاور مولا.