در خواست رؤیت از جانب حضرت موسی (ع) و حضرت ابراهیم (ع)

رؤیت ربّ تقاضای حضرت موسی (ع) و رؤیت چگونگی زنده شدن مردگان توسط حضرت ابراهیم (ع)

در بحث کلام الله و رؤیت اولین باری که در قرآن توسط یکی از بزرگان عالم بحث رؤیت خداوند، رؤیت رب مطرح میشه در دوران موسی ع هست. موسی ع تقاضای رؤیت داره. رؤیت چی؟ رؤیت رب. کِی؟ بعد از کلاس کلام الله. ببینید وقتی قبل از ایشون بحث رؤیت رو بررسی میکنید ابراهیم ع تقاضای رؤیت داره به عنوان یک رسول بزرگ خدایی، تقاضای رؤیت داره. رؤیت چی؟‏ كَيْفَ تُحْيِ‏ الْمَوْتى ‏. در قیامت، در محشر چگونه مرده‌ها زنده میشند؟ اینجا در دنیا تقاضای یک واقعه که در قیامت اتفاق می‌افته رو، ایشون داره. ایشون این تقاضا رو داره. یک واقعه‌ای که تو قیامت باید بیفته. ظرف اتفاقش قیامت هست. اینجا نمی تونه اون واقعه اتفاق بیفته. خارق العاده است خارج از عالم طبیعت هست. یک موجودی که از بین رفته، قطعه قطعه شده دوباره سرپا بشه در هیچ روالی از عالم طبیعت وجود نداره. ظرف این اتفاق قیامته. قیامت با قوانین خودش در فضای خودش اونجا باید اتفاق بیفته. ایشون تو دنیاست میگه خدایا اون فعلی که تو در قیامت انجام میدی اون فعل رو اینجا انجام بده من ببینم. یک فعل از افعال خداوند رو که ظرف انجامش قیامته اون رو ایشون طلب میکنه که تو دنیا ببینه. در واقع به نوعی از خدایی خداوند رو می بینه که در دنیا ما عموم انسانها تقریبا قاطبه انسانها اون فعل خدا رو در دنیا نمی بینیم. اون خدایی خدا رو در دنیا نمی بینیم. کسی که این ماجرا را از خداوند دیده باشه، شکلی از خدایی خداوند رو دیده که بقیه‌ی انسانها اون رو ندیدند. بقیه‌ی انسانها وعده داده شدند که در قیامت ببینند.

زنده کردن مرده‌ها، پایه ی فعل های دیگر خداوند در روز قیامت است

یک فعلی از افعال خداوند که تقریبا میشه گفت یکی از اصلی‌ترین و شاید پایه‌ای‌ترین فعل خداوند در قیامت هست، مرده‌ها رو زنده کردن. زنده کردن مرده‌ها. مرده هایی که هیچی ازشون باقی نمونده. مرده هایی که جسم سالمی ازشون باقی نمونده. اون هم نه فقط مرده‌ای انسانی، همه موجوداتی که جان دارند و مرده هستند و پودر شدند و نابود شدند و حذف شدن در طبیعت اونها رو دوباره احیا کردن و زنده کردن. این اصلی‌ترین فعل خداوند و پایه‌ای‌ترین فعل خداوند در قیامته. اگر این فعل خدا در قیامت انجام نشه قیامت اصلا انجام نمی‌شه. حسابرس بودن خداوند یه چیز دیگه هست. باید این انجام بشه تا اون انجام بشه. باید بحث حی کردن موتی، حی کردن اموات انجام بشه که بعد بحث حساب و کتاب معنی داشته باشه، بحث رحمت معنی داشته باشه، بحث‌های دیگه یکی یکی یعنی بقیه صفات خدا در سطح قیامت بروز پیدا کنه.

درخواست حضرت ابراهیم (ع) رؤیت فعلی از افعال خداوند است که در روز قیامت انجام می دهد

در واقع شما شاید به نوعی بتونید بگید پایه‌ای‌ترین فعل خدا، صفت خدا که در قیامت بروز پیدا می کنه که بروز اون صفت در قیامت بسیار بیشتر از دنیاست. دنیا ظرف اون بروز نیست، ظرف اون فعل نیست، بروز اون صفت نیست، یعنی جلوه‌ای از رب. مشاهده‌ی فعلی از رب، از خداوند در تراز قیامت. این رو ابراهیم ع می خواد که تو دنیا ببینه. این رو می خواد و خداوند برای ابراهیم ع این را انجام میده. و ابراهیم ع اون جنس فعل رو اینجا می بینه. نه تنها ابراهیم ع بلکه با یه تفاوتهایی عزیر ع هم این رو می بینه. خب یک سری از رؤیتها برای دنیا نیست. رؤیت یک سری از موضوعات خدایی در فضای دنیا نیست. در ظرف دنیا نمی‌گنجه. لذا عمومیت نداره. بسیاری از افعال خداوند متعال، بروز صفات خداوند متعال در ظرف دنیا نمی‌گنجه. لذا عموم نمی‌تونند این را ببینند. به این مقام نمی رسند. به مقام این مشاهده و رؤیت نمی‌رسند. ابراهیم ع یکی از مبنایی‌ترین بروزات صفات خداوند در قیامت رو در دنیا طلب کرد و خداوند به او نشان داد. لذا ابراهیم ع گفت که رَبِّ أَرِني‏ كَيْفَ تُحْيِ‏ الْمَوْتى‏ . كَيْفَ تُحْيِ‏ الْمَوْتى‏ کجا؟ اینجا رو شما باید بگذارید، فی القیامه. در قیامت. این فعل تو در قیامت چه جوری انجام میشه؟ لذا خداوند متعال هم به ابراهیم ع نشون داد هم در اجرای این فعل ابراهیم ع رو به کار گرفت. خب اینجا این رؤیت فعل خداوند توسط ابراهیم ع انجام شد. رؤیت یک فعل رب در تراز قیامت. رؤیت یک فعل رب که اون فعل رب جزء افعال رب در قیامت هست. جزء بروزات رب در قیامت هست. جزء صفات رب در قیامت هست. ابراهیم ع این رو دید، درخواست کرد و خداوند به او نشان داد.

درخواست رؤیت ربّ از جانب حضرت موسی (ع) در تراز کلاس کلام الله بود که خداوند بر ایشان تعلیم کرده بود

موسی ع چه خواست؟ ابراهیمی که از خداوند درخواست کرد که خدایا تو یک فعل ولو پایه‌ای‌ترین فعل از افعال قیامتت رو اینجا به من نشون بده، موسی ع یه چیزی خواست؟ ای رب خودت رو به من نشون بده. چرا توانست این درخواست رو داشته باشه؟ بخاطر کلاس کلام الله. آثار کلاس کلام الله هست. خب کلاس کلام الله این خاصیت رو داره. تراز موسی ع رو آورده بالا. موسی ع از رب چه طلب می کنه؟ نظاره به خود رب. رؤیت خود رب. نه رؤیت یک فعل رب. اگر موسی ع اینجا از خداوند متعال می خواست که خدایا به من نشون بده که چگونه مرده زنده می کنی؟ خداوند به موسی ع چه بسا نشون می‌داد. کما اینکه همینجا در ماجرایی که بعد از این رؤیت، قوم موسی طلب کردن برای رؤیت و اونها مردند. براساس اون اتفاقاتی که صاعقه‌ای که اونجا اتفاق افتاد و موسی ع خواست و خداوند اونها رو زنده کرد. کما اینکه شاید افعال دیگری از رب رو که در قیامت هست از خداوند متعال می خواست شاید خداوند به او نشون میداد ولی این خواستن صحیح نبود. شما باید در تراز کلاس خودت درخواست داشته باشی. لذا درخواستها دقیق هست. چرا موسی ع یه چیزی نخواست که بشه؟ موضوع این نیست که یه چیزی بخوایم اون بشه، موضوع اینه که آن چیز که به ما تعلیم داده شده در تراز تعلیمی که گرفته‌ایم طلب داشته باشیم. رفتارها بعد از یک تعلیم باید مبتنی بر اون تعلیم باشه. موسی ع کلاس کلام الله رو طی کرده، رفتارها از این به بعد، رفتارها اعم از طلبهای از خداوند متعال، دعاها، درخواستها، رفتارهای با دیگران، رفتارها در عالم، دیگه باید مبتنی بر اون کلاس باشه. اون کلاس نمی‌تونه ندید گرفته بشه. ببینید ابراهیم ع درخواست کرد، رَبِّ أَرِني، موسی ع هم درخواست کرد، رَبِّ أَرِني. ابراهیم ع چه خواست؟ رَبِّ أَرِني‏ كَيْفَ تُحْيِ‏ الْمَوْتى‏. موسی ع هم درخواست کرد، رَبِّ أَرِني انظر الیک. این بخاطر اون کلاسی است که موسی ع طی کرده. اون کلاسی است که خداوند برای او گذاشته. خداوند معلم اون کلاس بود. موسی ع متعلَّم اون کلاس بوده. تحصیل کرده. کلاس چی بوده؟ کَلَّمهُ. کَلَّمهُ، معلمش کیه؟ خداوند متعال. شاگردش کیه؟ موسی ع.