ضرورت عدم غفلت در ذکر و یاد خداوند و اتصال به او، به بهانه های بسیار زیادی که در اطرافمان هست

این درس را بگیریم که خیلی سخت نگیریم یاد خدا رو، بهانه‌ها و موضوعات زیاد است برای اینکه شما به سهولت یاد خدا بیافتی، غفلت نکنیم، به هر بهانه‌ای یاد خدا باشیم، توجه کنیم به خدا، اتصال به خدا، توجه کنیم به ذکر خدا. اینکه اسم شما، نام مبارک شما، یک اسم خوب است، یک اسم خدایی است، این را بهانه قرار بدهیم یاد کنیم، پیرامون‌مون موضوعات مختلف می‌بینیم که یاد خدا باشیم، غفلت نکنیم. هزاران موضوع در پیرامون ما هست که یاد خدا باشیم، اگه غفلت کنیم چشم‌مون اینطور میشه که همیشه دنبال یک چیزی هستیم که غفلت کنیم، آنقدر اتفاقات و مسائل خُردِ ممکنه منفی رو در جامعه دنبال بکنیم، در خودمون، در پیرامون‌مون، در جامعه، که حال‌مون خوب نباشه، حال‌ توحیدی‌مون خوب نباشه و غفلت کنیم. باید این رو مراقبت کنیم. یک روزی یک مسئله سیاسی ممکنه باشه، یک روزی یک مسئله اقتصادی ممکنه باشه، یک روز یک مسئله خانوادگی ممکنه باشه، یک روز یک مسئله شخصی ممکنه باشه و مسائل مختلف، وجودمان بهانه گیر نباشه، بهانه‌های غفلت، بلکه شخصیت‌مان بهانه یاب باشه ولی بهانه‌های ذکر خدا. ما در نعمت هستیم، در رحمت خدا هستیم، پر از محبت‌ها. یک گوشه‌ای از عالم، خدای متعال ما رو قرار داده، در یک نقطه بسیار ریز و کوچک، ولی با نخ‌های اتصال و توجه به خدای متعال، آن هم به تعداد زیاد.