مسیر توحید بر مبنای ولایت خداوند است و هیچ حرکت و عملی بدون پذیرش ولایت در مسیر توحید نخواهد بود

ولایت، باطن توحید است، و خداوند سرچشمه ولایت است و تمام ولایت خداوند در وجود اهل بیت (ع) است

در بحث ولایت این مطلب مهم است که ولایت باطن توحید است، شیرازه‌ی توحید است، نخ تسبیح مسیر توحید است. سرچشمه ولایت، سر این نخ، در دستان خدای متعال است، به خود خدای متعال وصل است، ولایت اینه. ولایت را باید اینجا معنا کرد. اهل بیت علیهم السلام ولی الله هستند، یعنی چی؟ یعنی همه این ولایت، ولایت خداست، همه این ولایت ِلله در وجود آنها، در رفتار آنها، در سرشت آنها، تجلی پیدا کرده و وجود داره. سرچشمه ولایت، ولایت خداست. شما وقتی به موضوع ولایت می‌پردازید یعنی به ولایت الله می‌پردازید، وقتی به موضوع ولایت می‌پردازید یعنی به توحید، به باطن توحید می‌پردازید. پذیرش یگانگی خدای متعال، پذیرشش، ممکنه بدون ولایت شدنی باشه، بدون ولایت الله، پذیرش برخی از اعمال و رفتارهای دینی که از جانب خدای متعال مطرح است و انجام آنها ممکنه بدون پذیرش ولایت خدای متعال، بدون گام نهادن در مسیر ولایت خدای متعال، انجام شدنی باشه، ولی در طی مسیر از یک موقعیت‌هایی بدون ولایت خدا، اصلاً راه، نشدنی است، این یک.

طیِ طریق و حرکت در مسیر توحید، بدون ولایت امکان نخواهد داشت

دوم، بدون ولایت خدا برخی از آثار و تبعات منفی که بر همان موضوعات رفتاری دینی که داشته‌اید، وجود دارد که شما نمی‌توانی آنها را دفع کنی، نمی‌توانی از اعمال و رفتارت محافظت کنی. لذا بدون ولایت طی طریق الی الله، اگر مسیر الی الله ده هزار است، اگر مسیر الی الله مثلاً چند میلیارد واحد هست، کمتر، بسیار بسیار بسیار کمتر از یک واحد حرکت رو میشه حرکت کرد و همیشه در معرض سقوط هستی، مثل بازی مار و پله، همیشه یک ماری شما رو می‌گزه و سقوط میکنی به نقطه صفر، دوباره می‌روی؛ از بالا سقوط میکنی به نقطه صفر. پس ببینید بدون ولایت خدا، شما ذره‌ای از راه الی الله رو ممکنه بتونید حرکت کنید و اون یک ذره حرکت کردن رو هم لزوماً نمی‌تونید حفظش کنید.