انواع مواجهه با قرآن

یک نوع از مواجهه با قرآن، تبیین قرآن از همه پدیده ها، ماجراها و عوالم است

چند کلامی در مورد قرآن و بهره برداری از قرآن و نوع مواجه ما با قرآن. موضوعات مختلفی اینجا مطرح هست. این موضوع رو میشه در خود قرآن دنبال کرد. از اوصافی که برای قرآن مطرح هست، از ویژگیها و کارکردهایی که برای کتاب الله مطرح هست دنبال کرد. از یک نگاه به دو دسته میشه تقسیم کرد. ما وقتی بعنوان انسان به قرآن نگاه می کنیم، نوع بهره برداری و مواجه مون با قرآن و کلام الله رو می تونیم به دو دسته تقسیم کنیم. یک دسته سوق بوسیله کلام الله به سمت عالم هست، عالم و ما فیها. یعنی چی؟ یعنی قرآن تبیین عالم هست. یعنی قرآن تبیین آنچیزی است که در عالم هست. یعنی قرآن تبیین ماجراهای عالم هست. قرآن تبیین اشیاء عالم هست. مثلا قرآن تبیین نور الله هست. برای نور الله تبیین ارائه می کنه. قرآن برای ولایت تبیین ارائه می کنه. معرفت ارائه می کنه. هدایت ارائه می کنه. علم ارائه می کنه. پس قرآن با یک نگاه در نگاه مواجه با مخلوقات خداوند از جهت مواجه انسان با مخلوقات خداوند که خود انسان هم یکی از مخلوقات خداوند هست، قرآن کتاب علمِ، کتاب معرفتِ، کتاب هدایتِ، کتاب تبیینِ، شما از این اشیاء استفاده می بری و بهره. پس تبیین میشه، علم پیدا می کنی، بهره میبری، رفتار یاد میده، چگونه رفتار داشته باشیم؟ چگونه همراهی داشته باشیم؟ این یه نوع از کارکردهای قرآن. یه دسته از کارکردهای قرآن. میشه تو اوصاف قرآن و ویژگیهای قرآن پیدا کرد. این موضوع رو دسته بندی مجزا کرد. یه دسته بندی کلی در مواجه با مخلوقات، عالم. تبیینی که از موضوعات مختلف عالم از آسمانها ارائه می کنه. از آیات خداوند درآسمانها و زمین ارائه می کنه. از زمین ارائه میکنه از مخلوقات ارائه میکنه از ستارگان ارائه میکنه از انسانها از حیوانات از درختان از اشیاء عظیمتر از مقولات بزرگ مثل نور الله مثل وجه الله مثل قیامت مثل ولایت. پس قرآن از یک نگاه با قرآن شما سراغ این موضوعات میرید. وقتی سراغ این موضوعات میرید از اونها تبیین بدست میارید، معرفت بدست میارید، علم بدست میارید. نوع تعاملی بدست میارید این هم آموزش میده قرآن، نوع تعامل بدست میارید، نوع اثر گیری بدست میارید، نوع رفتار بدست میارید. به شما در واقع دین یاد میده. دین در قبال اشیاء خداوند ومقولات خداوندی. خوب این یه نوع مواجه با قرآن و بهره از قرآن هست و این ویژگیها در قرآن وجود داره.

نوع دیگر مواجهه با قرآن، تبیین کلام الله، رابطه با کلام الله و بهره از کلام الله است

یک نوع مواجه دیگر و بهره از قرآن با خود قرآن هست. قرآن به شما یاد میده که کلام الله چیه. نوع مواجه شما با کلام الله چی باشه. جایگاه کلام الله چی هست. شما چه بهره از کلام الله می تونید ببرید. فارغ از اون دسته اول که از کلام الله در قبال، با استفاده از کلام الله در قبال سایر اشیاء بهره می برید. با سایر اشیاء تعامل ایجاد میکنید. با سایر مقولات تعامل ایجاد می کنید. اون جای خود. با خود جنس کلام الله چه تعاملی ایجاد میکنید، چه بهره ای می برید؟ یه دسته از موضوعات هم همین جا هست. یعنی به تعبیری ما با استفاده از قرآن و در قرآن هم به دنبال تبیین عالم هستیم و نوع تعامل دقیق با عالم و ما فیها، هم به دنبال کلام الله هستیم و تبیین کلام الله و رابطه با کلام لله و بهره از کلام الله. این دو حرف متفاوت هست. دومقوله متفاوت هست. لزوما آن کسی که کلام الهی میشه این به معنای این نیست او تبیین از عالم پیدا می کنه. او با آیات آشنا میشه. او با مقولات آشنا میشه و اینها دو حرف متفاوت هست.

حضرت موسی (ع) ابتدا رسول بود و بعد از میقات کلیم هم شد پس هر رسولی لزوما کلیم نیست

بله موسی ع تا میقات رسول بود بعد از میقات کلیم هم شد. لذا خداوند بعد از میقات می فرماید که ما تو را اصطفی کردیم برسالاتی و بکلامی . یک کسی که رسول هست لزوما کلیم نیست. آنچیز که از یک رسول بیان میشه لزوما مواجه با کلام الله نیست. این بحث باید بررسی بشه باید بحث بشه.