جریان بسم الله الرحمن الرحیم در عالم، اتمام حجّت خداوند است برای توحیدی شدن همه ابعاد، افعال و رفتارهای انسان
بسم الله الرحمن الرحیم حجت خداست. خدای متعال در قیامت اگر از بسم الله الرحمن الرحیم رونمایی کند و آثارش را نشان بدهد، آن موقع میفرماید که چرا با وجود بسم الله الرحمن الرحیم موحد نبودید؟ میگوییم خدایا تو راهی نگذاشته بودی که ما موحد باشیم، احدیت تو کجا، صفات تو کجا، اسماء تو کجا، ما کجا، ما در عالم گرفتار بودیم، خدای متعال میفرماید نه من بسم الله الرحمن الرحیم را گذاشتم، بسم الله الرحمن الرحیم رو جاری کردم و شما به واسطه بسم الله میتوانستید موحد باشید. یعنی همه ابعاد، همه ابعاد وجود، همه افعال، همه رفتارها، میشود که به بسم الله الرحمن الرحیم مقید بشود و موحد بشوید و توحیدی بشوید. به اندازه یک پلک زدن نباید انسان غیر توحیدی باشد، چه برسد به افعال بزرگ، افعال مهم، موضوعات مهمی که انسان در زندگیاش دنبال میکند.