دلیل هر عمل و رفتار باید محبّت خداوند باشد

محبت خدا باید در وجود ما رشد کنه، همه وجودمون رو فرا بگیره، همه آنچه که از ما سر میزنه، همه آنچه که در ما است، همه اعمال، همه رفتار، همه کردار ها، همه افکار ها، به خاطر محبت خدا باشه، این باید در وجود مون قرار بگیره. ما بخشی از رفتار هامون ممکنه به خاطر خوف باشه، برخی از رفتارها مون ممکنه به خاطر رجاء باشه که اینها هم خوب است، تازه خوباش اینهاست. برخی از رفتارها رو فردی انجام میده و نمی دونی اصلاً چرا داره این کار رو میکنه. گاهی ممکنه به خاطر عادت باشه. بعضی رفتارها این گونه هست. بعضی رفتارها منفی هست، از سر ریاء است یا موضوعات دیگه این موضوعات منفی هست. در فضای مثبت، رفتار ها بر اساس خوف هست یا بر اساس رجاء است، باید محبت خدای متعال چنان در وجود ما رشد کنه، نماز می خونم، نمازم به خاطر خوف نباشه، نماز من به خاطر رجاء نباشه، به خاطر محبت خدای متعال باشه.