شاکله توحیدی مؤمنین حتّی در جَنّات النَّعیم

دو موقعیت بهشتیان در جنّات نعیم

ببینید در سلوکی که مبناش، پایه حرکتش، آیه چهارم سوره توحید است، وَ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدُ ، چیزی معادل خدا نمیشه، شیئی سالک الی الله رو متوقف نمیکنه. شیئی، هیچ موقعیتی، سالک الی الله رو متوجه خودش نمیکنه که از خدای متعال غافل بشه. مثلاً در آیات ۹ و ۱۰ سوره یونس علیه السلام مطرح هست که، إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُم بِإِيمَانِهِمْ تَجْرِى مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ فىِ جَنَّاتِ النَّعِيم . الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ رو، خدای متعال آنها را میرسونه به موقعیتی از جنات نعیم که در این جنات، انهار در اختیار آنهاست. ببینید آیه این طوری مطرح نشده که، يهْدِيهِمْ رَبهُّم بِإِيمَانهِمْ فىِ جَنَّاتِ النَّعِيم تَجْرِى مِن تَحْتهَا الْأَنْهَرُ، در دو موقعیت:1- فىِ جَنَّاتِ النَّعِيم هستند 2- در فىِ جَنَّاتِ النَّعِيم، خدای متعال اونها رو سوق میده و موقعیت بهره برداری بسیار زیاد رو در اختیار آنها قرار میده، تَجْرِى مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ .

دعا و رفتارِ مومنین در جنّات نعیم به دلیل عدم توقف در سلوک الی الله حتی در بهشت است

خب این الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ به یک چنین موقعیتی رسیدند، رفتارشون چی هست؟ حرفشون چیه؟ چه کار می کنند؟ خدای متعال شاکله توحید آنها را در اینجا مطرح میکنه. در آیه ده می فرماید که، دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُم ، مگه این آدم، این فرد که به چنین موقعیتی رسیده، دیگه نیازی داره؟ دیگه چه نیازی داره که اهل دعا شده؟ چه نیازی داره که اهل درخواست شده؟ شاکله این فرد توحید است، تبلور تجلی آیه چهارم سوره توحید رو در وجود این افراد ببینید، در چنین موقعیتی، دَعْوَاهُمْ فِيهَا ، در این موقعیت اینها اعلان نیاز دارند، اینها درخواست دارند سُبْحَانَكَ اللَّهُم ، خدایا خودت کجایی؟ خدایا نکنه همینجا، همین موقعیت، ما رو متوقف کنه؟ هیچ موقعیتی نباید من رو متوقف کنه در سلوک الی الله حتی جنات نعیم، این شاکله توحید این افراد هست که خدای متعال در این سوره مطرح میکنه.