ایمان مومن آنگاه عیار حقیقی دارد که با دو فعل خداوند مورد پذیرش قرار بگیرد، او را از ظلمات خارج کرده و ولایت کند

بله در گام اول توحید، نفی اله‌ها و نفی شریک‌های برای الله مطرح است. ایمان، خروج از ظلمات به سمت نور و کفر به طاغوت، سه موضوعی که باید پیوسته لحاظ بشود. ایمان، چه حد از ایمان؟ چه موضوع از ایمان؟ چه مقام از ایمان؟ ایمانی که خدا را ولیّ شما بکند. شما می‌گویید من به خدا مومن هستم، این مطلب رو با بیان‌های مختلف عرض کنیم. شما می‌فرمایید من به خدا مومن هستم، می‌گوییم تو به خدا مومن هستی؟آیا یک جور مومن هستی که خدا رفیق گارد تو بشود؟ میگه من به خدا باور دارم. آیا به خدا جوری باور داری که خدا عاشق تو بشود؟ من خدا را قبول دارم، آیا خدا را جوری قبول داری که خدا محب تو بشود؟ اینکه تو چگونه فکر می‌کنی مهم نیست، اینکه طرف مقابلت چی فکر میکنه مهم هست. میگی من با فلانی دوست هستم، خیلی هم باهاش رفیق هستم، آقا فلانی این رو قبول ندارد، فلانی میگه اینجوری نیست با من، طرف مقابلت چه حسی پیدا میکنه؟ من برای همسرم آدم خیلی خوبی هستم، خب این نظر من و شما است، طرف مقابلت چی فکر میکنه؟ من برای بچه‌ام پدر خیلی خوبی هستم، باشه نظر شماست، بچه شما چی فکر میکنه؟ من در جامعه آدم بسیار خوب و اثر گذاری هستم، باشه، یکی دوتا هندونه هم برای خودت ببر و بخور، نظر جامعه در مورد شما چه هست؟ اینها را خواستیم به عنوان یک سری نکات اخلاقی عرض کنیم، در این بحث شما می‌فرمایید من مومن به الله هستم، من هستم مومن، باشه نظر خدا چی هست؟ مومن به که هستی؟ مومن به خدا، خب باشه حالا خدا در مورد تو چی فکر میکنه؟ خدا با تو چه کار میکنه؟ ایمان تو باید ایمانی باشه که دوتا ثمره داشته باشه، طبق آیه ۲۵۷ سوره بقره آیات مربوط به آیت الکرسی، ایمان تو باید دوتا ثمره داشته باشه، دوتا واکنش از جانب خدای متعال داشته باشه، 1- يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ خدا میگه بارک الله این ایمان به من دارد، من قبول دارم ایمان به من دارد، این رو باید از ظلمات خارج کنم، جای این در ظلمات نیست، جای این فرد در ظلمات نیست، این رو باید خارج کنم. 2- در همین حال که او را از ظلمات به سمت نور خارج می‌کنم ولیّ او باشم. ایمان‌ ما باید اینطور باشه. آیا ایمان ما می‌تواند نظر خدای متعال را به گونه‌ای جلب کند که این آثار از جانب خدای متعال برای ما اتفاق بیفته و بیشتر و بیشتر اتفاق بیفته و پیوسته اتفاق بیفته؟ اللَّهُ وَلىُّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ یعنی الله با دو دست، دست ولایت و دست خارج کننده، دست مُخرج مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ این آدم را دربر می‌گیرد و رهایش نمی‌کند. با دست مُخرج پیوسته دست در زیر پای این فرد دارد، این فرد رو بالا می‌آورد، می‌شود پلکان این فرد، دست مأوا بالا سر این فرد است، دست ولیّ بالا سر این فرد است، دست ولیّ بالا سر این فرد است به سوی مأوا و این پیوستگی دارد. این پیوستگی دارد از جانب خدای متعال، مراقبت می‌خواهد از جانب ما. به محض اینکه کفر می‌ورزی به الله، به محض اینکه کفر می‌ورزی به آیات خدا، به محض اینکه کفر می‌ورزی به کتاب خدا، به محض اینکه کفر می‌ورزی به معلمان کتاب خدا، به تالیان کتاب خدا، به محض اینکه کفر می‌ورزی به دست ولیّ‌ای که بالا سر شما هست، این دو دست خدا از شما فاصله می‌گیرد و این فرد گرفتار رشته اولیای طاغوت می‌شود و دوباره برگشت و سقوط در ظلمات. این مراقبت باید از سوی این فرد انجام بشود، جزء الذین کفروا نشود، توجه بفرمایید جزء الذین کفروا نباشد، پس جزء چه کسانی باشد؟ جزء حامدان، اهل حمد، نه اهل کفر. اهل ایمان هستی، مراقبت از اینکه اهل کفر نشوی، یکی از کلید واژه‌هایش چی هست؟ حمد، حمد خدا، لذا می‌فرماید الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِ‏ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً .