تسبیح به معنای تنزیه غیر از الله و حمد یعنی تثبیت الله و صفات او
تسبیح یعنی مبرّا دانستن خداوند از غیر در هر موضوعی
در بحث تسبیح و حمد شما می آیید وارد هر صحنهای که میشید، در اون صحنه باید حضور صفات خدا رو ببینید، ارتباط این صحنه با خدای متعال رو بدونید و ببینید، هر شیئی، هر موضوعی باید ارتباطش با خدای متعال برای شما معلوم باشه. لذا در اون صحنه باید برخی موضوعات رو از خدای متعال تنزیه کنید، جدا کنید، ساحت خدای متعال را از اون موضوعات مبرا کنید، دست غیر رو باید در اون صحنه از خدای متعال مبرا کنید، در اون صحنه آنچه که میبینید دست خدای متعال باشه نه دست غیر، اسباب رو با عنوان اسباب ببینید نه کارگزار اصلی، نه مؤثر اصلی. اون بخشی که شما به تنزیه می پردازید، چه قطع کردن دیگران غیر الله، چه قطع کردن حضور الههای دیگر غیر الله و چه منزه کردن ساحت خدای متعال از برخی از موضوعات منفی که ممکنه شما چنین برداشتی را در آن صحنه داشته باشید، اون بخش میشه تسبیح.
حمد یعنی دیدن خداوند و صفات او در هر موضوعی
اون بخش حضور خدای متعال، دیدن صفات خدای متعال آنگونه که هست، ظهور خدای متعال، ظاهر شدن خدای متعال در اون صحنه برای شما، در اون شیء برای شما، اتصال اون شیء به وجهی از وجوه صفات خدای متعال در اون صحنه یا در اون شیء که شما با شیء مواجه هستید، این بخش میشه حمد، شما حمد خدا میکنید.
تسبیح یعنی اسباب یک موضوع را وابسته به خدا دانستن و حمد یعنی ظهور خداوند و صفات او در موضوعات
لذا در هر صحنهای در مواجهه با هر شیئی و هر صحنهای، ما نیاز به تسبیح و حمد خدا داریم. شما باید تسبیح کنید و حمد کنید. هرچیزی که در یک ماجرایی یا در مواجهه با یک شیئی، شما را به سمت شرک، به سمت هوای نفس، به سمت الههای دیگر ببره، این مقابل تسبیح است. تسبیح یعنی شما از این فضا دور باشید. تسبیح یعنی شما مشرک نباشید در این صحنه، شراکتی برای خداوند متعال نبینید، اسباب را مستقل نبینید، وابستگی همه اسباب رو در اون شیء و در ماجرا، به خدای متعال ببینید و بدونید. این یعنی تسبیح. پس تسبیح میشه این وجه تنزیه که اتفاق میفته و باید بیفته. اون وجه تثبیت الله، خدای متعال، در اشیاء، اون وجه ظهور دادن صفات خدای متعال در اشیاء، اون وجه معرفت الله، اون وجه دیدن الله در اشیاء، اون وجه دیدن صفات خدای متعال در ماجراها و اشیاء، این وجه میشه حمد، شما اینجا حمد میکنید خدای متعال رو.