اهمیت ارتباط اسم اشیاء با غیب و نظام خداوندی

نامگذاری انسان ها بر اشیاء تنها برای رفع نیاز های روزمره در امورات دنیا به کار می آید و ارتباطی با غیب نخواهد داشت

نام گذاری ها به معنای اسماء یعنی ذیل بحث اسماء میتونند یه بحث قراردادی باشند میتونند انسانها این رو در قراردادهای اجتماعی قراردادهای لسانی خودشون قرارداد کنند ایرادش کجا هست؟ ایرادش این هست که فقط امورات روزمره ی زندگی دنیایی شون با اون میگذره بر اساس اون نام گذاری و بر اساس اون کلام اونها به غیب رهنمون نمیشند اگر نام گذاری صحیح نباشه نام گذاری بر مبنای غیب نباشه چرا؟ چون اشیائی که در شهود هستند بر مبنای غیب هستند کسی میتواند اشیاء درون محسوسات رو ربطش رو به اشیاء به موضوعات به منشاء غیبی وصل کنه که عالم به اسماء خداوندی باشه بتونه ارتباط رو ایجاد کنه بخشی از کلام امروزی قرارداد بین انسانهاست قرارداد میکنند نام گذاری میکنند امورات میگذره با این ولی رهنمون به غیب نمیشند اتصال با غیب قطع میشه مثل بسیاری از قراردادهای اجتماعی دیگه ممکنه ما انسانها دور همدیگه قرارداد کنیم که بر اساس یک سری قراردادهایی اعتباری که بین همدیگه میگذاریم چگونه دور هم کار کنیم و چگونه تقسیم کار کنیم و چگونه از منافع کارکردمون بهره ببریم اگر این قوانین بر مبنای قوانین خداوندی نباشه ممکنه تا یک جایی امورات ما رو بگذرونه ولی ما رهنمون به غیب نمیشیم رهنمون به مسیر خدا نمیشیم

قرارداد ربا ظاهراً قرارداد صحیحی است ولی منطبق با نظام خداوندی نیست و جنگ با خداوند محسوب می شود

مثلاً قرارداد ربا یه قرارداد هست بین آدمها، آقا من به شما یه پولی میدم شما برو کار کن دوست نداری نگیر اصرار ندارم ببینید ظاهرش بسیار منطقی هست دوست نداری نگیر من که نمیگم حتماً بگیر شما هم از من میگیری بری یه کاری انجام بدی دیگه خب برو انجام بده انجام دادی به احتمال زیاد هم سود میبری حالا من کاری ندارم اصلاً تو سود میبری یا نمیبری شما باید این مقدار به من سود پولم رو بدی، فرض کنید اون طرف بره کار کنه سود هم ببره چند برابر این سودی که قراره به شما بده سود ببره لزوماً متضرّر نشه سود ببره و بیاره این مقدار که با شما تعهد داشته به شما بده این اسمش ربا هست این قرارداد امورات بین ما رو داره میگذرونه ولی منطبق بر قرارداد خداوندی نیست که هیچ خداوند میفرماید شما در جنگ با من اومدید، شما نه تنها به سمت خدا نمیرید بلکه با راه خدا دارید میجنگید، این یه قرارداد اجتماعی ای که انسانها خودشون بستند ولی آسیب داره و بسیاری از قراردادهای اجتماعی که آدمها بین خودشون لحاظ میکنند و اموراتشون رو بر اساس اون میگذرونند ولی اون قرار داد اجتماعی منطق یا برگرفته از قوانین خداوندی نیست برگرفته از سنتهای خداوندی نیست،

قراردادهای اجتماعی دلیل بر صحت آنها نیست بلکه موضوعات باید با نظام خداوندی و با غیب خداوندی انطباق داشته باشند

اینکه در جامعه و بر اساس نیازهامون ما کارهایی رو انجام میدیم قراردادهایی رو میگذاریم و اموراتمون میگذره این دلیل بر صحت نیست باید موضوعات با نظام خداوندی و در نظام خداوندی با غیب خداوندی انطباق داشته باشه، چه کسی میتونه این کار و انجام بده؟ کسی که علمی سر رشته از غیب خداوندی داره، در ابتدای خلقت خداوند در همان ابتدا این ضرورت رو مطرح کرد خلیفه ی خداوندی باید سر رشته از علم غیب آسمانها و زمین داشته باشه، علم اسماء .