درخواست نقشی پررنگ در برنامه های عظیم خداوندی

سعی کنیم خداوند در برنامه ایش نقشی پررنگ به ما بدهد

اینکه خداوند انسان رو جزء برنامه ای از برنامه های خودش قرار بده، کار گزاری از برنامه های خودش قرار بده، این موضوع مهمی هست. انسان باید این براش پررنگ باشه. خدایا منو حساب کن. منو در نظر بگیر. من رو در ماجراهای مربوط به خودت، ماجراهای مثبت مربوط به خودت، در نظر بگیر، حساب کن. شما وقتی میری یک فیلم بازی کنی بعنوان یک بازیگر باشی، اولا کارگردان و تهیه کننده باید شما رو دعوت کنه بعد به شما نقش پیشنهاد میده. یعنی بسته به کارگردان و تهیه کننده است که شما چی باشی. یه قابلیتهایی در شما هست کارگردان و تهیه کننده خداست. خداوند هم فیلم نامه نویسِ برنامه های خودش هست هم تهیه کننده اش هست هم کارگردانش هست باید لحاظ کنه باید شما داد بزنی بگو من بازیگر خوبی هستم من لحاظ نمی کنم. شما بگو آقا من خیلی بازیگر خوب و حرفه ای هستم. من رو لحاظ نمی کنی. مهم است خداوند انسان رو لحاظ کنه. لذا این مطلب مهم هست که رصد کنه. آیا مورد توجه از جانب خداوند هست این سؤال سؤال کجا هست؟

هر لحظه مذکور خدا بودن، تقش تو را در برنامه های خداوند پررنگ می کند

این سؤال رو خداوند کجای قرآن پرسیده؟ شروع لحاظ شدن از جانب خداوند. شروع اینکه انسان بخواد که از جانب خداوند در برنامه های خدایی قرار داشته باشه توجه به یک سؤال یک سؤال مهم این سؤال مهم کجا هست؟ آیه ی 1 سوره انسان. هَلْ أَتىَ‏ عَلىَ الْانسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيئًا مَّذْكُورًا . ای انسان آیا زمانهایی بوده برای تو که تو شیء قابل ذکری از جانب من نباشی؟ پاسخ بده. شما پاسخ می دی بله بوده. چقدر بوده؟ خیلی. اگر شیء قابل ذکری از جانب من نبودی خوب من کجا لحاظت کنم. شما به یک کارگردان یا به یه تهیه کننده می فرمایی که فلان بازیگر رو دعوت کن برای فیلم، یه اسمی می آره. میگه اون اصلا قابل ذکر نیست. خوب اگه چنین جمله ای به شما بگه او رو دعوت نمی کنه. قدم اول برای دعوت شدن از جانب خداوند در برنامه های خدایی این هست که شما از جانب خداوند قابل ذکر باشی. آیا در زندگی تو ایامی بوده، لحظاتی بوده، روزگاری بوده که از جانب خداوند قابل ذکر نباشی؟ یعنی مذکور خداوند نباشی. یعنی خداوند شما رو ذکر نکنه.

اِجتبی شدن رسولان توسط خداوند یعنی لحاظ کردن ایشان در برنامه های عظیم

بله خداوند توفیق بده که انسان جزء برنامه های خدا باشه. برنامه های مثبت خدا. در مورد رسولان ص اجمعین اینطور هست، خداوند می فرماد من اونها رو اجتبی کردم. همین اجتبی کردم یعنی لحاظ کردم. یعنی این آدم رو برداشتم آوردم گفتم این کار با تو. چه کسی این اجتبی شدن رو انجام میده؟ کسی که می فرماد که من بر هر شیئی قدیر هستم. من بر هر کاری توانا هستم. حالا یک فرد با این عظمت، با این قدرت میاد کار تحویل کسی میده. میگه تو انجام بده. این دلایل زیادی داره. این ثمرات زیادی داره. ببینید حتی در مورد هدایت انسانها، خداوند رسولان رو مبعوث کرده برای هدایت انسانها. یکی از اهداف رسالت رسولان ع این هست که انسانها رو هدایت کنن. یا اینکه رسولان انسانها رو به ایمان بکشونن. هدایت کنن به سمت ایمان. انسانها ایمان بیارن. حتی در مورد اینها، موضوعاتی این دست خداوند می فرماد من خودم می تونستم این کار رو بکنم. من می تونستم یه کاری کنم شما همه تون به آیات من ایمان بیارید. ولی این خدای قادر برخی انسانها رو انتخاب می کنه، لحاظ می کنه میاره در برنامه میگه شما این کاری که من براحتی می تونم انجام بدم شما بیایید انجام بدید. اینکه انسان از خداوند بخواد که، یعنی این تو زندگیش مهم باشه که لحاظ بشه. مثلا به ایامی مثل نیمه شعبان برخورد می کنه. توفیق پیدا می کنه در جوار حرم امام رضا ع باشه. خوب چی؟ آیا قرار هست که این فرد در ماجرایی، در ماجرای عظیم ظهور امام ع لحاظ بشه؟ مهره ای باشه. در مباحث یه مقداری عمیق تر باشیم. نگذاریم سرمون کلاه بره.