برای نفس در هنگام موت بهترین صفت، اطمینان و بهترین حالت، رضایت است

مطمئن بودن، بهترین صفت برای نفس در هنگام موت است

در آیات اواخر سوره فجر، در آیات 27 ام و 28 ام سوره فجر مطرح است که، يَأَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّة این آیه ۲۷ ، و در آیه 28 ام مطرح است کهارْجِعِى إِلىَ‏ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّة ، این رجوع الی رب و رجوع الی الله که مطرح است تقریبا همه انسانها طبق آیات دیگر، مشمولش هستند، همه رجوع می‌کنند الی الله. آنچه که در این دو آیه پررنگ است، در آیه ۲۷ ام، اون صفت این نفس هست که اون صفت الْمُطْمَئنَّة است،يَأَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّة که مباحث خودش رو داره

رَاضِيَةً مَّرْضِيَّة، بهترین حالت نفسِ مطمئنّة در حالت موت است

و مطلب دیگر که مهم است برای این رجوع الی الله، برای این رجوع الی رب، حال این نفس است در رجوع کردن. نفس مطمئنه، نفس مطمئنه هست، چه قبل از رجوع، چه بعد از رجوع، ولی در زمان فعل رجوع، این فعل رجوع رو با یک حالی، با یک کیفیتی انجام میده، خود نفس در یک کیفیتی است، در یک حالی است که این رجوع رو انجام میده. اون حال چی هست؟ پاسخ این است،رَاضِيَةً مَّرْضِيَّة . اگر این آیات رو برگردونیم به بحث فوت و مرگ، کیفیت مرگ شما، حال نفس شما در زمان مرگ چی هست؟ این آیات می‌فرماید که حال این نفس، این استرَاضِيَةً مَّرْضِيَّة یک حال دو طرفه، این رو توجه کنید، این نفس راضیه است و مرضیه است، مرضیه است یعنی مورد رضایت است، یک حال دو طرفه، این نفس راضی است و خدای متعال از او راضی است، یک حالی که، حال و احوال دوطرفه است. خب این را از این آیه باید درس بگیریم.

حال و هوای نفس ما در هنگام مرگ چیست؟

در زمان مرگ، احوال نفس ما چگونه است؟ با چه حالی از دنیا رخت می‌بندی، شاکر و مشکور، آیا اینطور هست؟ حال‌مون این است، شاکر و مشکور؟ حال‌مون آیا این است، حامد و محمود؟ آیا حال‌مون این است که محب و محبوب؟ محب خدا هستی و خدای متعال محب شماست، در این حال از دنیا می‌روی.