عدم نگرش منفی به ابهاماتی که در مورد انبیاء ع پیش می آید

سلوک انبیاء (ع) در کلام الله

اگر در بحث انبیاء و رسولان علیهم السلام، موردی رو توجه میکنیم که برامون سوال هست، در نوع رفتار انبیاء و رسولان علیهم السلام، در عالم خلق، برامون سوال هست یا نقطه ابهام هست، این رو باید توجه داشته باشیم که اون مسئله مورد سوال، یک بحث منفی نیست، از سر دنیا خواهی، از سر صفت های رذیله نیست، بلکه مربوط به سلوک انبیاء در نظام کتاب خداست، بلکه مربوط به موقعیت انبیاء و رسولان علیهم السلام در سلوک در نظام کتاب خداست. در کدام جایگاه هستند؟ بر اساس اون جایگاه و بر اساس اون موقعیتی که در نظام کتاب خدا دارند، در سلوکشون در نظام کتاب خدا دارند، رفتار می کنند در خلق، رفتار می کنند در خلق برای تحقق حق از کلام الله، در عالم خلق. این مسیر هرچقدر در این سلوک فضیلت ها بیشتر و بالاتر، نتیجه مطلوب تر و مورد تایید خدا و مورد خاص خدای متعال.

موقعیت مرتفع آدم ع در جنّت

آدم علیه السلام در بهشت، در جنت آدم، بر اساس موقعیتی که در سلوک الی کتاب الله داشت، رفتار کرد، برای تحققی رفتار کرد، تحقق حق در عالم، ولی مبتنی بر موقعیتی که در اون سیر و سلوک الی کتاب الله، الی کلام الله داشت، این مطلوب نبود. چرا؟ چون موقعیتش، موقعیت مطلوبی نبود. این رفتار رو نباید ذیل بحث‌های صفات رذیله یا صفات منفی، دنبال کرد. موقعیت آدم علیه السلام در سلوک کتاب الله، عالم بودن به اسماء کلهاست، این موقعیت خیلی موقعیت مرتفعی است، خیلی از موضوعات را در عالم میشه دنبال کرد ولی یک موضوعی رو نمیشد دنبال کرد. آدم علیه السلام نسبت به اون موضوع، عجله کرد. بله این سیر و سلوک انبیاء علیهم السلام رو باید در نظر گرفت در رفتار هاشون و در جایگاه هاشون، چراکه خدای متعال هم در نظر داره.