حمد و تسبیح، دو بال بهره بردن از قرآن است، به مشیت الهی

ویژگی های قرآن

خدا را شکر می‌کنیم به خاطر محبت قرآن، به خاطر عظمت قرآن، به خاطر نزول قرآن بر سید ما رسول الله صلوات الله علیه، الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ حمد خدا داریم به خاطر نزول کتاب بر وجود مبارک سید ما رسول الله صلوات الله علیه. کتابی که در اون کتاب هیچگونه عوجی نیست، کتابی که قیام دهنده است، کتابی که کتابی است قائم، کتابی است استوار، کتابی است محکم، جنسیت کتاب، جنسیت قعود نیست بلکه یک جنسیت قائم هست. بله خدا را شکر می‌کنیم، حمد خدا به خاطر این نزول.

خداوند را به خاطر نزول قرآن بر پیامبر گرامی (ص) حمد کنیم

شبهای قدر، از جمله ویژگی‌هایش و اوصافش که مطرح هست نزول قرآن هست بر وجود مبارک سید ما رسول الله صلوات الله علیه. رفتارهای مختلف، ما باید نسبت به این موضوع داشته باشیم، یکیش آیات ابتدایی سوره کهف هست،الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ این باید در وجود ما نهادینه شده باشه، به خاطر نزول کتاب بر رسول الله ص ما باید این ویژگی رو داشته باشیم، حمد خدا. جنس حمد، همه حمد، متعلق به خداست و مخصوص خداست، چرا؟ چون خدا کسی است که الکتاب رو، قرآن رو بر رسول الله ص نازل کرده. ببینید این نزول کتاب بر یک کس دیگر، این فرد دیگر چه کسی است؟ رسول الله ص، اینقدر باید عظمت داشته باشه این ماجرا برای ما، که ما باید اهل حمد باشیم، خدا کتاب را بر رسول الله ص نازل کرده ما باید اهل حمد باشیم، بخاطر این موضوع. بله خدا رو شکر بخاطر محبتهایش، به خاطر نزول قرآن.

پرداختن به قرآن، تحت مشیت الهی است

خدا رو شکر به خاطر این که خدای متعال خودش این حد از توجه ما به قرآن رو در ما ایجاد کرده. شما فکر می‌کنید که به قرآن توجه دارید؟ می‌فرمایید بله، من به لطف خدا به قرآن توجه دارم، اولاً یه نکته رو توجه بکنیم، اینکه شما طالب قرآن هستید، طالب مشیت شما به سمت قرآن هست، خواست شما به سمت قرآن هست، به سمت قرآنی شدن هست، این از جانب خداست، آیه قرآنش کدوم هست؟ بله در آیات انتهای سوره تکویر هم این مطلب مطرح است، إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ، لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ، وَ مَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِين این ماجرا، ذکر است، در قرآن هم ذکر هست برای عالمین البته برای اونهایی که مشیت‌شون رو این قرار دادند، خواست‌شون این هست که أَن يَسْتَقِيمَ ، که طالب این باشند که قیام کنند، طالب این باشند که استوار باشند، طالب این باشند که از کف دنیا بکَنند و الی الله حرکت کنند. می‌فرماید در ادامه که وَ مَا تَشَاءُونَ ، اینها، این افراد و شماها این مطلب رو نمی‌توانید مشیت کنید، نمیتونه خواست شما این باشه أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِين ، الا اینکه خدا این رو مشیت کنه، الا اینکه مشیت خدا باشه.

آن گاه که به قرآن توجه داری، خداوند را تسبیح و تحمید کن! چرا که مشیت او بر این امر تعلق گرفته

بله اگر به لطف خدا این مطلب هست که شما و ما توجه به قرآن داریم یا دغدغه قرآنی شدن هست، این رو بدانیم این به مشیت خداست، این به مشیت خداست. لذا شما باید اینجا دوتا کار باید انجام بدهید 1- تسبیح خدا 2- حمد، تسبیح خدا و حمد. نکنه یکبار یکجور بشویم خدایا منم که اراده کرده‌ام بر سر سفره قرآن تو باشم، این منم، خدایا ببین من چقدر آدم خوبی هستم، ببین من چه جوری هستم، یه جوری برویم انگار یه منتی هم بر سر خدا داریم، این آیه یادمون باشه، آیات انتهایی سوره تکویر یادمون باشه وَ مَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِين ، شما اصلاً نمی‌تونستی این مشیت رو داشته باشی اگر خداوند مشیت نمی‌کرد. همین این جمله رو شنیدیم، کدام جمله را؟ اینکهوَ مَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِين ، بلافاصله بگیم الحمدلله رب العالمین، سبحان الله رب العالمین. من رو فلان معلمم قرآنی کرد، هیچکس هیچ دخالتی نداره، نه، این ذیل اراده خداست، ذیل مشیت خداست. الحمدلله خدایا تو من رو یه جایی قرار دادی که اینجوری بشوم، خدایا من رو بین دوستانی قراردادی که قرآنی بشوم، خدایا من داشتم سُر می‌خوردم، تو اراده کردی من رو نگه داشتی. اینها رو به زبان بیاوریم، نگو من اینها رو میدونم، اینها را باید به زبان بیاوریم، باید تکرار کنیم در لسان‌مون و زبان‌مون، بگو خدایا شکرت تو من رو آوردی سر سفره قرآن، خدایا من خیلی جاها داشتم در می‌رفتم، تو جلوی من رو گرفتی، خدایا اگه من به اراده خودم بود اینجوری نبودم، تو اراده کردی، تو مشیت کردی. اگر اسبابی این وسط آمدند همه اسباب تو بودند، تو سبب قرار دادی، تو معلم خوب برام گذاشتی، تو خانواده خوب گذاشتی، تو دوستان خوبی کنارم قرار دادی، خدایا اگر تو این مشیتت را از من برداری، یک لحظه‌ای من در این فضا، ماندگار نخواهم بود. به خاطر این مطلب تسبیح خدا و حمد خدا رو توجه کنیم و بیان کنیم، سبحان الله رب العالمین، الحمدلله رب العالمین، خدایا تو چقدر اثر گذاشتی در زندگی ما، وقتی نگاه می‌کنم به درستی، غیر تو هیچ اثر مثبتی در زندگی من نداشته، این یعنی سبحان الله، الحمدلله. اگه کسی شایسته توجه باشه اون خداست. تصور کنید در یک فضایی هستید، اسبابی، چندین نفر دارند یک اثرات مثبتی برای شما رقم می‌زنند، سبحان الله، یعنی نفر اصلی را بشناس، یعنی گم نشو، فلانی هست، فلان سبب هست، فلان موضوعات هست، گم نشوی ها، سبحان الله. بدان، آگاه باش، این اثر، این محبت که الان پیش پای توست از جانب خداست. دستهای مختلف در کار هست، تو مدام پیگیر باش دست اصلی برای چه کسی است؟ دست خدا کجاست؟ مدام این حلقه‌ها، این پرده‌ها، اینها رو پس بزن، این یعنی سبحان الله، و اون اصل رو شایسته توجه بدان و آن فرد رو شایسته توجه بدان. همه نشانه‌ها را جستجو کن و به گونه‌ای ببین که همه علامت باشند به سوی او، یعنی الحمدلله. بله این رو توجه داشته باشیم، الحمدالله، سبحان الله، الحمدلله و سبحان الله به خاطر محبت‌های خدای متعال، بخاطر نعمات جاری از خدای متعال. با تسبیح خدا و حمد خدا لذت ببریم، کیف کنیم، خدایا لذت تسبیح و حمد خودت رو در قلب ما قرار بده، قلب ما را، روح ما را از لذت تسبیح و حمد خودت سرشار کن، کیف کنیم، با تسبیح خدا کیف کنیم.