اسم عنوان اشیاء بر اساس غیب است و برای اهالی حمد مهم است که اسم شان بر اساس غیب نزد خداوند چه جایگاهی دارد

خدای متعال وقتی اسم به یک فردی، به یک شیئی متعلق می‌کند، بر اساس غیب است. ماها در عالم خلقت وقتی اسمی به کسی متعلق می‌کنیم بر اساس غیب نیست، یا اعتباری است یا هنر کنیم بر اساس شهود است، لکن خدای متعال وقتی اسمی به یک شیئی متعلق می‌کند بر اساس غیب است، بر اساس اسم غیب است، خب با یک معنا اسم یعنی عنوان یک شیء بر اساس غیب. خدای متعال اگر بخواهد به تو یک عنوان بزند بر اساس غیب چه عنوانی می‌زند؟ در این فی ما بین یک بحثی داریم به عنوان حمد، حمد در جهات مختلف وجود دارد، یکی بحث حمد اسماء است، حمد اسماء یعنی چه؟ یعنی خدایا اگر می‌خواهی به من عنوان بزنی، آیا می‌شود عنوان من بر اساس غیب تو یک عنوان مناسب، یک عنوان جایگاهدار، یک عنوان مطلوب، یک عنوان محبوب در نزد تو باشد؟ اوج این بحث برای رسول الله صلوات الله علیه است، اِسمُهُ احمد . خدای متعال برای او عنوان زده است بر اساس غیب بهترین عنوان، حمد شده‌ترین عنوان، جایگاهدارترین و محبوب‌ترین عنوان نزد خدای متعال. اهل حمد این برایشان مهم است که عنوانشان نزد خدای متعال چیست؟ خدای متعال بر اساس علم غیب خودش به آنها چه عنوانی می‌دهد؟ چه نامی را به آنها اختصاص می‌دهد؟ آیا نام محبوبی و نام جایگاهداری نزد خدا دارند؟ آیا نزد خدا خوشنام هستند؟ آیا نزد خدا نامدار هستند؟ در بحث اسم همه اشیاء اسم دارند بر اساس غیب خدای متعال، لکن برخی اسماء، اسماء حمد شده هستند. یعنی خدای متعال در صحنه حمد برای شما اسم قائل شده. این اسماء حمد شده برای اهالی حمد است. ما در دنیا موظف شده‌ایم که همدیگر را به نام نیک صدا کنیم، نام نیک برای هم بگذاریم، پدرها مکلف شده‌اند که نام نیک برای فرزندانشان قرار بدهند، این از جهت تاثیر این اسماء نیک است. لکن قیمتی این است که اسم این فرد بر اساس غیب خدا جایگاهش کجاست و آیا در نزد خدا جایگاه معتبری دارد یا نه؟ جایگاه محبوبی دارد یا نه؟