ساحت های چهارگانه بسم الله الرحمن الرحیم و چگونگی اتصال اشیاء عالم با ساحت های دست نیافتنی این جمله

ساحت الله، ساحت صفات الله، ساحت اسماءالله و ساحت حرف ﺑِ ، ساحت های چهار گانه بسم الله الرحمن الرحیم هستند

وقتی عبارت بسم الله الرحمن الرحیم را نگاه می‌کنیم در آن فعلیتی وجود ندارد، الله یک شخص است، یک شیء است، این را به لحاظ کمبود عبارات اینجوری مطرح می‌کنیم، الله الرحمن الرحیم. در بسم الله الرحمن الرحیم یک واژه وجود دارد، الله، دو صفت به الله وصل شده‌اند. پس در بسم الله الرحمن الرحیم، الله با توصیفش وجود دارد، الله و صفاتش. یک چیزی مربوط به الله و صفاتش مطرح می‌شود و آن هست اسم. الرحمن و الرحیم وصف خدا هستند، الله که دارای این توصیف است، که دارای این وصف است، که دارای این صفات است، اسمی متعلق به اوست. پس از یک منظر، از یک جهت می‌شود گفت که چهار ساحت اینجا وجود دارد، ساحت الله، ساحت صفات الله، ساحت اسماءالله و ساحت حرف ﺑِ .

حرف ﺑِ حلقه اتصال اشیائ عالم به ساحت الله، ساحت صفات الله، ساحت اسماءالله است

در کل این اسم، ساحت اسماء و صفات و الله، ربطش به جریان افعال در عالم مطرح نیست و شدنی نیست. این حلقه‌ی ربط، چه چیزی است؟ حرف ﺑِ . آنچه که اسم الله الرحمن الرحیم را متعلق می‌کند به اشیاء دیگر، به افعال، به موضوعات مختلف در عالم، به جریان‌های مختلف در عالم، به حوادث و اتفاقات مختلف در عالم، به خلق، به هرگونه شی، به هرگونه رفتار، به هرگونه فعل، آنچه که این ارتباط را ایجاد می‌کند حرف ﺑِ است، یعنی یک مفهومی در عالم وجود دارد که آن مفهوم، آن شی است که موجب اتصال، موجب تعلق اسم الله الرحمن الرحیم است به اشیاء.

مصادیق ساحت حرف ﺑِ مصادیق بلند و مرتفعی هستند که می توانند اشیاء عالم را به ساحت الله ، صفات الله و اسماءالله وصل کنند

حرف ب یک مفهوم دارد که جاهای مختلف وجود دارد و فراخور اینکه مجرور حرف ب چیست و قرار است حرف ب چه مجروری را به اشیاء مختلف وصل کند، مصداقش متفاوت می‌شود، هر شیئی نمی‌تواند نقش آن حرف ﺑِ را ایفا کند، یعنی چه؟ یعنی آن مفهوم حرف ب را محقق کند. اینجاست که تحقق این مفهوم حرف ﺑِ ، مصادیق بلندی، مصادیق مرتفعی را نیاز دارد که بتواند اسم الله را به اشیاء مختلف متعلق کند.