تعامل انسان و خداوند

اهمیت ارتقاء ظرفیت قلب و سمع جهت ارتباط و تعامل بیشتر با خداوند

ما انسان‌ها باید تلاش کنیم که در مسیر رشد الی الله آماده تعاملات با خدای متعال باشیم، تعاملات جدید، تعاملاتی مرتفع‌تر. مسیر این است، انسان‌ها باید ظرفشان را مناسب‌تر کنند، قلبشان را مناسب کنند، سمعشان را، بصرشان را، برای تعامل با خدا. ببینید این جمله رو سرلوحه قرار بدهیم، مسیر این است، ارتقاء ظرفیت و تعامل با خدای متعال. سایر موضوعات، اشیاء، همه حول این مطلب معنا می‌شوند، جنات را حول این مطلب معنا کنید. در یک مقطعی خدای متعال فضاهایی در اختیار انسان قرار می‌دهد که ظرفیت تعاملش رو با خدای متعال بالا ببرد، ارتقا بدهد. در دنیا هم همینطور است، خدای متعال محیط‌های مختلف قرار می‌دهد، نعمات قرار می‌دهد، شرایط مختلف قرار می‌دهد تا انسان‌ها ظرفیت تعاملشان با خدای متعال رو ارتقا بدهند. این تعامل دو طرفه است، تعامل شما با خدا، و خدای متعال با شما.

کسر کوچکی از تعامل انسان با خداوند در برابر بخش اعظمی از تعامل خداوند با انسان

یک کسر کوچکی، یک بخش کوچکی، یک بخش خیلی کوچکی تعامل شماست با خدای متعال، یک بخش اعظمی تعامل خدای متعال است با شما. یک مناسباتی را و یک رفتارهایی را شما در قبال خدای متعال دنبال می‌کنید، این یک قیمتی دارد و ضرورت دارد، و یک رفتاری را خدای متعال با شما دنبال می‌کند. اعظم ماجرا اینجاست رفتار خدا با شما، خدا با تو چه کار کرد؟ بله زندگی یک انسان و مسیر یک انسان باید در این جهت باشد، چه تعاملی با خدا پیدا کردی؟ چه بده بستونی پیدا کردی؟ نه منظورمان تجارت نیست. چه رابطه‌ای با خدای متعال پیدا کردی، رابطه دو طرفه. حرف بزنید، خدای متعال بشنود و خدای متعال حرف بزند و شما بشنوید.

قلب انسان باید با خداوند و اهل بیت (ع) در تعامل باشد و نه با غیرالله

قلب تو جوری شده باشد که باشد برای خدا. طرف رابطه دارد با خدای متعال، قلباً، و ربط دارد قلبش به غیرالله، همچنین، نوع تعاملش با خدا اینه. خدای متعال می‌فرماید که نباید اینطور باشد باید قلب تو اتصال به من و آنچه که مربوط به من است، داشته باشد، باید اتصال به من داشته باشد و اولیاء من. اتصال به من داشته باشد و وجود مبارک رسول الله صلوات الله علیه، اتصال به من داشته باشد و وجود مبارک امیرالمومنین علیه السلام، اتصال به من داشته باشد و وجود مبارک امام حسین علیه السلام.

تعامل اصحاب کهف و خداوند

اصحاب کهف مبتنی بر ایمان و هدایت‌ها یک خیزی برداشتند الی الله. این خیزشان خیلی ارزش داشت. خدای متعال با آنها تعامل کرد، یعنی به این قیام این افراد بها داد و تعامل کرد، لذا شد رَبطنَا علَی قُلوبِهم . بله در مسیر الی الله این تعامل با خدا پررنگ است و مهم است و اصلاً اصل همین است. همه موضوعات و شرایط برای این است که این تعامل تحقق پیدا کند و ارتقا پیدا کند.

نتیجه حبّ صحیح نسبت به خداوند، حبّ خداوند نسبت به انسان است

حُب در وجود همه انسان‌ها هست، حب داشتن، حب ورزیدن در وجود همه انسان‌ها هست، ممکنه حب به خدای متعال هم در وجود خیلی از انسان‌ها باشد، ولی خدای متعال می‌فرماید این حب را به من داشته باش به گونه‌ای داشته باش که خدا هم به تو حبّ داشته باشد، یعنی این تعامل دو طرفه اتفاق بیفتد، إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ .

تعامل انسان با خداوند متعال و تعامل خداوند با انسان، دو مسیر مهم حرکت در راه خداوند است

پس انسان باید در این مسیر دو چیز را بهش خیلی توجه داشته باشد ۱- تعامل خودش رو با خدای متعال بالا ببرد، ارتقا بدهد، برای این موضوع باید شرایط مختلفی را برای خودش فراهم کند، همه موضوعات مختلف همین جا قرار می‌گیرد ایمان، هدایت، تقوا، شرایط خوب، محیط خوب، دوستان خوب، اخلاق، جهد و تلاش و موضوعات مختلف همه در این مسیر است، شما می‌خواهید تعاملتان را با خدای متعال بالا ببرید و ارتقا بدهید, تعامل از جانب خودتان، این یک موضوعی است که باید بهش توجه داشته باشید و غفلت نکنید. موضوع دوم و مهمتر از اول، مثال می‌زنیم این درصد رو مثلاً اولی خیلی مهم هست، گام اول است، یک درصد راه است، گام دوم که باید بهش توجه داشته باشید تعامل خدا با شماست. این جهت دوم و گام دوم هم خیلی مهمتر، خیلی عظیم‌تر، باید مورد توجه قرار بگیرد.

پیگیر نوع تعامل خداوند با خودمان باشیم

کسی که راه خدا را حرکت می‌کند و می‌خواهد حرکت بکند و باید حرکت بکند، وَ طُوعاً أَو کَرها، بالاخره حرکت خواهد کرد باید به این موضوع توجه داشته باشد، تعامل خودش با خدا و مهم‌تر از این تعامل خدای متعال با او و توجه به این رفتارهای خدا. از رفتارهای خدای متعال نباید غفلت کنیم، رفتار خدا با خودمان. این از ابتدای راه وجود دارد. اولین قدمی که برمی‌دارید باید پیگیر باشید که خدا دارد چه کار می‌کند. طرف سرش را انداخته پایین و دارد می‌رود، می‌گوییم خب توجه داری خدای متعال با تو چه می‌کند، من که دارم راه خودم را می‌روم، اصلاً همه داستان این است، تعامل تو با خدا، چه می‌کنی، خدا چه می‌کند و همه داستان معرفت این ماجراست و ارتقا این ماجراست، تو چه می‌کنی، خدا چه می‌کند. رسیدی به یک مرحله‌ای از رشد، گمان می‌کنی باید اینجا الان یک رشد جدیدی اتفاق بیفتد، یک مقطع جدیدی از سلوک است، سرت رو انداختی پایین و داری می‌روی، بایست، باشد تو باید یک کارهایی بکنی و باید به این معرفت پیدا کنی، هدایت برای این مطلب است، باید هدایت بشوی، باید معرفت پیدا کنی به اینکه باید چه کنی، باشد این را پیدا کردی، باید این را هم دنبال کنی که خدا چه می‌کند، و باید این را دنبال کنی و باید این را متوجه بشوی.

برخی از رفتارها در تعامل انسان و خداوند، مطلقاً از جانب خداوند اتفاق می افتد

برخی از موضوعات در سلوک و حرکت الی الله، وزن اصلیش و بیشترش به سمت انسان است. برخی از رفتارها وزن بیشترش به سمت خداست. برخی از رفتارها مطلقاً برای خداست. مثلاً بحث حمد تقریباً می‌توانیم بگوییم که وزن قریب به اتفاق رفتار حمد از جهت خداست، و برای خداست و از جانب خداست.

در دنیا و مخصوصاً در جنّات باید به دنبال تعامل خداوند با خود باشیم

این در خیلی از رفتارها خودش را نشان می‌دهد و ما باید بهش توجه داشته باشیم، لذا از ابتدای راه باید این را ببینیم، یک قدم که برمی‌داری باید نگاه کنی خدا چه کار کرد؟ چه شد؟ آقا هزار قدم برداشتی، هزاران قدم به زعم خودت در این راه برداشتی و از شما پرسیده می‌شود خدا با شما چه کار کرد؟ مطرح می‌کنی که من به این توجهی نکردم، شما هنوز حرکت نکردی، شما دور خودت داری می‌چرخی. این، همه جا هست، ها. خدای متعال توفیق بدهد این دوستان در روزگاری در درجاتی از جنات باشند، باز هم همین است، در جنات همین بحث مطرح است، خب این مدت که در جنت هستی خدا با شما چه کار کرده؟ چه تعاملی از جانب خدای متعال گرفتی؟ اینجا پاسخ این نیست که نه من توجهی نکردم، اتفاقاً همه دنبال همین موضوع هستند. بله باید به این موضوع توجه داشته باشیم.