حرکت به سمت جنّت برای معیت، رفاقت

قرآن و معارف قران جنت ساز هست، بهشت ساز هست، نعمت ساز هست. از این بخش میشه استفاده کرد، خیلی هم میشه استفاده کرد، به لطف خدا، ولیکن خدای متعال یک درب، یک بابی، یک نگاهی پیش روی ما باز کرده، عبور از جنت. این مطلب مهمه. خروج از جنت. این مطلب مهمه. چرا؟ چون مسیر، اون ارتفاعات مسیر، باید کارگزار شدن باشد برای امام زمان ص. این مطلب مهمه. قرآن، بهره از قرآن نعمت زاست، رفاه آور هست، شفا آور هست، این هست، زیاد هم هست، به اذن خدا زیاد هست ها. به جزئیات دست خدای متعال است، در لحظه در دستان خدای متعال است، اینجا به هیچ وجه غیرتوحیدی نباید بود. همه به مشیت خداست. جنت برپا شده با قران به مشیت خداست. در لحظه شما باید با مشیت خدا همراه باشید، ولی میشه رفت، یعنی مسیر باز هست، میشه رفت به سمت جنت قرآنی، ولی چه کنیم که خدای متعال یه راهی باز کرده، یه نگاهی باز کرده به سمت خروج از جنت، نگاه نکردن به جنت و حرکت به سمت یک جنت انسانی. این را به اصطلاح عرض می کنیم. یه موقع ما می خوایم جنت آفاقی بریم، جنت در عالم، باغ و بستان و نهر و درخت و این فضاها که بسیار عالی است، همه در اوج نعمات، اوج نشانه ها، نشانه های از خدای متعال، بهره‌هایی که درش رشد هست. به اصطلاح عرض میکنیم این رو جنت، چون میخواهیم در قیاس با جنت آفاقی، این را بسنجیم، یه راهی باز هست به سمت جنت انسانی، جنت انسانها در معیت و فراتر از آن، بهتر از اون در رفق، در رفاقت. سوره کهف با یک نگاه حرکت به سمت جنت انسانی است، با این اصطلاحی که عرض کردیم، به سمت معیت و پس از معیت به سمت رفاقت.