بعثت و منّت، دو رفتار خداوند در زمان مبعوث شدن رسول الله (ص)

همه مومنین در لشکر رسول الله (ص)، درجه ای در نزد خداوند دارند

اتصال به زمان بعثت مهمه. یک زمانی است که خدای متعال رسول را مبعوث کرد، اینجا یک اتفاق مهم است، یک ظرف زمان است. از سر این ظرف زمان، به خاطر همین لحظه، خدای متعال بر همه مومنین، احتمالاً مِن قبل از این لحظه و حتما مِن بعد این لحظه، خدای متعال فاعل منت هست بر مومنین، موضوعاتی را که مومنین از سر دریافت این منتها، براشون زمینه‌ای ایجاد میشه که در نزد خدا صاحب درجات بشوند. شما به دایره ایمان وارد شدید، همه آمدیم در لشکر رسول الله صلوات الله علیه، می‌خواهیم درجه بگیریم، مثال این رو عرض می‌کنم، یکی می‌خواهد بشه گروهبان، یکی بشه سرگرد، یکی بشه سرهنگ، یکی بشه تیمسار، این درجات قرآن به این معنا نیست، ها، این را به عنوان مثال عرض می‌کنیم، خدای متعال دریچه‌ای از منتها رو در آن زمان، زمان بعثت باز کرد که زمان دیگری باز نکرده،

بعثت رسول الله (ص) و منّت بر مومنین، دو رفتار خداوند در آیه 164 سوره آل عمران

در آن لحظه، در آن زمان، دریچه‌ای از عطاها رو به عنوان منت باز کرد و جریان داد که اون منتها مومنین را دارای درجات می‌کنه. خدای متعال دو کار آغاز کرد در زمان بعثت، 1- بعثت رسول الله ص 2- آغاز راه گشودن باب دریچه‌ی عطاهای منت‌گونه بر مومنین. بعثت رسول الله صلی الله علیه فقط یک موضوع مربوط به رسول الله صلوات الله علیه نیست، حداقل خدای متعال در آن زمان دو رفتار رو انجام داده، 1- بعثت رسول 2- منت بر مومنین.