ویژگی های قرآن در برخی آیات

ویژگی های قرآن در آیه 185 سوره بقره

بله در بحث ویژگیهای مربوط به قرآن در آیه 185 سوره بقره چند ویژگی برای قرآن مطرح هست، اینکه ظرف نزول قرآن شهر رمضان هست. اینکه قرآنی که در شهر رمضان نازل شده هدایت برای ناس هست. اینکه قرآنی که در شهر رمضان نازل شده بیناتی از الهدی هست و بیناتی از الفرقان. این هدایت برای ناس یه فضای عمومی داره.

طیف وسیعی از انسان ها مشمول تدبّر در قرآن می شوند

در آیه 82 سوره نساء مطرح هست که: أَ فَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ وَ لَوْ كاَنَ مِنْ عِندِ غَيرِ اللَّهِ لَوَجَدُواْ فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا آیا در قرآن تدبر نمی کنن؟ کیا؟ یه سری آدمهای منفی. حداقلش اینکه درش یکسری آدمهای منفی هست. پس یک ویژگی برای قرآن اینکه تدبر در قرآن شدنی است. برای چه کسانی؟ برای بسیاری از انسانها. هم آدمهای مثبت رو در بر می گیره هم آدمهای منفی رو. پس تدبر دارای یک طیفی است که بسیاری از انسانها می تونن به بحث تدبر در قرآن بپردازن.

عدم وجود اختلاف در قرآن از ثمرات تدبّر در قرآن است

از ثمرات تدبر این هست که شما به این می رسید که قرآن بدون اختلاف هست. و به این می رسید که چون بدون اختلاف هست از جانب خداست. من عند الله هست. پس تدبر در قرآن چند تا بحث در موردش مطرح هست. یکی اینکه بسیاری از انسانها می تونن بهش بپردازن. دوم از ثمراتش این هست که قرآن بدون اختلاف هست. سوم چون بدون اختلاف هست مِن عند الله هست. یعنی در واقع تدبر در قرآن با ثمره بدون اختلاف بودن معجزه قرآن هست. از معجزات هست که به این نتیجه می رسونه که قرآن من عند الله هست. پس تدبر باید یک فعل خاصی باشه. به این معنا که نتیجه اختلاف نداشتنش باید خیلی به چشم بیاد. آنقدر که فرد رو به این نتیجه برسونه که این کلام از جانب خداست. خیلی از کلامها ممکنه به شکلی باشن که انسان به این نتیجه نرسه که در اون کلام اختلاف هست. با فکر کردن با گوش کردن با خوندن اون کلام به این نتیجه نرسه که در اون کلام اختلاف هست. آیا اون کلام از جانب خداست؟ تدبر چه فعلی است؟ فعلی است که خاصیتش رسیدن به عدم اختلاف در قرآن هست.

تدبّر راه اثبات کلام الله بودن قرآن است

پس تدبر یکی از راههای اثبات این هست که قرآن از جانب خداست. از چه مسیری؟ از این مسیر که به این نتیجه میرسونه که اختلافی در قرآن نیست. خوب این یه مطلب.

عدم وجود اختلاف، نتیجه تدبّر در هر سطحی از قرآن است

مطلب بعدی اینکه تدبر در القرآن، تدبر در قرآن، نه فقط تدبر در آیات قرآن، نه فقط تدبر در قرآن مکتوب، در هر چیزی که مربوط به قرآن هست اگر تدبر صورت بگیره اختلافی نباید وجود داشته باشه. این هم نکته بعدی.

طرح سوال از قرآن باید محدود به نازله های قرآن باشد

در آیه 101 سوره مائده مطرح هست که أَيهُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَسْئلواْ عَنْ أَشْيَاءَ إِن تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَ إِن تَسئَلواْ عَنهُ حِينَ يُنزَّلُ الْقُرْءَانُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنه خوب در زمان نزول قرآن سؤال نپرسید. دنبال سؤالات مختلف نباشید. یعنی چی؟ یعنی ببینید آن چیز که قرآن بیان می کنه کفایت می کنه. آنچیز که بیان نکرده دنبالش نرید. سؤالات انسانها باید محدود به قرآن باشه. محدود به آنچیزی که از قرآن نازل شده. به نازله قرآن. به آنچیزی که از قرآن داریم. دنبال سؤالات عجیب و غریب و سؤال سازی و بحثهای از این دست نباید باشه.

رسالت قرآن تبیان برای همه اشیاء است، نه بَدَأَ ( آشکار کردن) برای همه اشیاء

خوب از آیه 101 سوره مائده یکی از موضوعاتی که بدست میاد این هست که شاید لازم نیست همه چیز آشکار بشه. در قرآن و در رسالت قرآن فعل تُبد، یا فعل از ریشه بَدَوَ، یا بَدَأ، به معنای کامل وجود نداره. رسالت قرآن این نیست. رسالت قرآن فعل بَدَأ برای همه اشیاء نیست. تبیان برای کل شئ هست فعل بَدَأ برای همه اشیاء نیست.