القای کلمات مسیری جدید برای حضرت آدم علیه السلام در تحقق ملک برای هؤُلاء

آدم ع و عجله

آدم علیه السلام عالِم هست. آدم علیه السلام متوجه هست. خدای متعال در آیه ۱۱۷ ام به بعد در سور طه به آدم علیه السلام می فرماید که، فَقُلْنَا يَادَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَ لِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى ، این شیطان دشمن تو هست، مراقب باش شما رو از جنت بیرون نکنه که به مشقت میافتی. إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَ لَا تَعْرَى‏. وَ أَنَّكَ لَا تَظْمَؤُاْ فِيهَا وَ لَا تَضْحَى . شما در این بهشت گرسنه نمیشی، عریان نمیشی، تشنه نمیشی و آفتاب زده، گرمازده نمیشی، حرارت زده نمیشی، یه فضای بسیار مطلوبی برای تو وجود داره. این احوال برای آدم علیه السلام توسط خدای متعال گفته میشه. ولی آدم به چه فکر میکنه؟ آدم کیه؟ آدمی عجول برای تحقق مُلک هؤُلاء . اصلا به خودش فکر نمیکنه. در این فضا به آدم علیه السلام گفته شده که به این درخت نزدیک نشو، در همین بهشت باش و كُلا مِنْها رَغَداً حَيْثُ شِئْتُما ، از هر جایش که، از هر شکلی که دوست دارید استفاده کنید، به این درخت نزدیک نشید.

استفاده شیطان از عجله آدم ع

شیطان میاد سراغ آدم، او رو وسوسه می کند. به چه وسوسه میکنه؟ به آن چیزی که آدم علیه السلام نسبت به اون عجله داره و استدلال اونجوری میاره، میگه یا آدم،هَلْ أَدُلُّكَ عَلىَ‏ شَجَرَةِ الخُلْدِ وَ مُلْكٍ لَّا يَبْلى‏ ، به سمت شجره خلد و مُلک لایبلی، از این دریچه عجله آدم وارد میشه و آدم را به سمت اون شجره میبره.

ابزار کلمات و پذیرش توبه آدم (ع)

آدم کسی است که می داند اگر سراغ این شجره بره ممکنه گرفتار بشه، ممکنه بهشت از او گرفته بشه، ممکنه به مشقت بیفته، ممکنه به گرسنگی بیفته، ممکنه به تشنگی بیفته. این مسیر رو امتحان میکنه برای تحقق ملک اهل‌بیت ع، برای تحقق ملک هؤُلاء . خودش به مشقت میافته، گرفتار میشه، سقوط میکنه، بهشت از او گرفته میشه، اون بحث وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَة ، بحث دیگری است ها، بهشت از او گرفته میشه، توبه میکنه الی الله، توبه میکنه نه برای اینکه خدایا به من بهشت بده، توبه میکنه که خدایا در عجله، اشتباه کردم. ابزار های قوی تری به من بده برای تحقق ملک هؤُلاء . فَتَابَ عَلَيْه ، خدای متعال به سمت او توبه میکنه، وَ هَدَى ، و اون رو هدایت میکنه. و در سوره‌ی دیگر مطرح است که، فَتَلَقَّى‏ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمات‏ .

ورود آدم ع در مسیر کلام الله

ابزار کلمات مربوط به هؤُلاء ، به حضرت آدم علیه السلام داده میشه و به او گفته میشه که از این مسیر باید رفت. ای آدم عجله نکن و به او گفته میشه که برای احقاق حق مسیر این هست، برای تحقق ملک هؤُلاء مسیر این هست، شما باید بیایی در مسیر تکلم خدا، مسیر کلام خدا و مسیر کلمات خدا، باید از این مسیر حرکت بشه. ضمن اینکه باید عجله نکنه، لذا توبه آدم، از سر اون عجله هست. البته پس از گرفتن بهشت، مشقت هایی برای آدم علیه السلام ایجاد شد. آدم علیه السلام سعی کرد اون مشقت ها را جبران کنه، برخی اتفاقات افتاد، اون اتفاق ها باید رفع می شد، ولی ماجرای اصلی اون عجله هست. خدای متعال می‌توانست به خاطر این عجله، آدم علیه السلام را از مسیر حرکت برای کارگزاری تحقق ملک هؤُلاء، کنار بزنه، ولی کنار نزد. آدم علیه السلام متوجه شد که نباید عجول باشه، توبه کرد، خدای متعال توبه اش را پذیرفت، او رو تازه ارتقا داد در این مسیر، و او به مسیر کلام الله عمیق‌تر ورود کرد و در این مسیر حرکت کرد. یعنی با یک تجربه، تجربه‌ی عجله نکردن، تجربه‌ی لا تَعْجَلْ‏ بِالْقُرْآن ‏، با یک تجربه‌ی تَعالَى اللَّهُ الْمَلِكُ‏ الْحَق‏ .