سوره توحید، سوره سلوک به سوی الله و ارتقاء معرفت نسبت به اوست

سوره توحید به دنبال اثبات وجود خدای متعال نیست بلکه اثبات خداوند در این سوره مفروض است

بله وقتی به گام های سوره توحید توجه می کنیم از آیه آخر یعنی آیه چهارم که گام اول سلوک توحیدی هست تا به سمت آیه اول، تقریبا در این سوره بحث اثبات وجود خدای متعال مطرح نیست بلکه اثبات وجود خدای متعال یک مفروض در این سوره هست. وجود خدای متعال یک مفروض در این سوره هست.

در عمق وجود همه انسان ها خداوند ثابت شده است

شما وقتی از گام اول که آیه چهارم هست آغاز می کنید، مطرح هست: لم یکن له کفوا احد، آن خدایی که باور دارید که هست ها، آن خدا و برای آن خدا، هیچ کفوی وجود ندارد. کسی، احدی، کفو او نیست. تقریبا کسی را پیدا نکنیم که به نقطه ای رسیده باشد که وجود خدای متعال را انکار کند. شاید در ظاهر انکار کنند ها. اما اگر به یک موقعیت خاص برسند انکار نخواهند کرد. یعنی در عمق وجود همه انسان ها و عمق وجود همه اشیاء و موجودات در عالم، وجود خدای متعال اثبات شده است. گاهی آنقدر لایه هایی از گرد و غبار و حجاب ها می‌گیرد که این توهم عدم وجود خدا بر برخی از انسان ها مستولی میشود. بله در سوره توحید، خدای متعال بحث را بر اثبات خودش نمیگذارد. بلکه بحث در سلوک به سوی او و ارتقاء معرفت به اوست.

سوره توحید، سوره معرفت الله است و چهار آیه سوره توحید چهار گام معرفت نسبت به الله است

اولین قدم معرفت به خدای متعال این است که احدی کفو او نیست. دومین معرفت به خدای متعال این هست که: لم یلد و لم یولد، سومین معرفت به خدای متعال این هست که: الله، الصمد است. چهارمین معرفت به خدای متعال، قائل شدن به این هست که: او الله احد است. اصلا از یک وجه، سوره توحید، سوره معرفت الله هست. یکی از اسماء سوره توحید، سوره معرفت الله هست.