داشتن حسّ توحیدی در صلوات بر رسول الله (ص)

در آیه قرآن می‌فرماید که إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلىَ النَّبىِّ يَأَيهَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ ... اینطور است که خدا و ملائکه پیوسته رفتار صلات نسبت به رسول الله صلوات الله علیه رو دارند، پس ای مومنینيَأَيهَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ شما هم همین رفتار را داشته باشید. ما چه کار می‌کنیم؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد، اولین و عالی‌ترین قدم در راستای تحقق این امر خدا در این آیه، درخواست از خود خداست، خدایا تو صلات بفرست، تو صلات قرار بده بر رسول الله ص. این مطلب رو، این نکته رو یه کم درش عمیق بشیم، حس کنیم، در محضر قرار بگیریم و این مطلب رو حس کنیم. خدای عالم، مَلِک عالم به شما دستور داده، اول مطرح کرده من یک کاری انجام می‌دهم، به شما دستور می‌دهم شما هم همین کار رو انجام بدهید، حس صلوات رو ببینید، شما در همان محضر مطرح می‌کنید که اللهم، خدایا خودت، صل علی محمد و آل محمد. اگر می‌خواهیم صلوات‌مون، خدای متعال توفیق بده یک مقداری ارتقا پیدا کنه باید حس این درخواست رو بعد از این دستور، درک کنیم، چرا شما این درخواست رو دارید بعد از این دستور؟ اینجا باید حتماً توحید باشه و یک فهم توحیدی وجود داشته باشه، اینطور نباشه که شما، طرف مقابل که اینجا حالا خدای متعال است، مثلاً در یک مثال دیگری، طرف مقابل از شما یک موضوعی خواسته، یک امری داشته، یک دستوری داشته که این کار را انجام بده، شما توپ رو می‌اندازید زمین خودش، میگید خودت انجام بده، شانه خالی کردن نیست، پس این چیه؟ اونجا گفته شده کهيَأَيهَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ ای کسانی که ایمان آوردید صَلُّواْ عَلَيْهِ این رفتار را انجام بدهید، شما در پاسخ می‌گویید که ای خدا تو این رفتار رو انجام بده، ببینید صَلُّواْ، صَلِّ. خدای متعال می‌فرمایديَأَيهَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ شما می‌گویید اللهم صَلِّ، اینجا یک فهم توحیدی نیاز داره. ما در مورد بسیاری از رفتارها که خدای متعال از ما خواسته نسبت به خودش، یا نسبت به رسول الله ص، یا نسبت به رسولان ع، یا نسبت به خوبان، این واکنش رو نداریم و توصیه به این واکنش نشدیم. بعضی افعال که افعال مشترکی است بین انسانها و خدا، یعنی چی؟ یعنی هم ما اون فعل رو نسبت به خدای متعال داریم، هم نسبت به انسانها داریم، مثل مثلاً فعل بخشش، فعل جود، فعل کرم، فعل احسان، رحمت، افعالی است که هر دو جانبه است، آنجایی که خدای متعال ما را امر می‌کنه به انجام آن فعل، معمولا این طور است که شما یک کاری باید انجام بدهید، در همون وهله اول، در همون گام اول باید بروید آن فعل را انجام بدهید، مثلاً خدای متعال می‌فرماید که برو ببخش، شما باید بروی ببخشی، کرم داشته باش، شما باید کرم داشته باشی دیگه، در بحث صلات بر رسول الله صلوات الله علیه در آیه ۵۶ سوره احزاب، خدای متعال می‌فرماید کهيَأَيهَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ از عالی‌ترین رفتارها در قبال این آیه، این هست، اللهم صَلِّ، این جزء عالی‌ترین رفتارهاست. اینجا می‌تونه یک نقطه ورودی باشه به معرفت صلوات، اینکه صلوات و این ذکر صلوات، یک معرفت دقیق‌تر، عمیق‌تر و توحیدی‌تر پیدا بکنه. ۵۰ تا، 100تا صلوات می‌فرستید زباناً، ولی ممکنه این (عَلی معرفت) نباشه، یا اون پایه‌ها و بنیان معرفتش عمیق نباشه. صلوات فرستادن نه تنها باید برای رسول الله صلوات الله علیه خاصیت داشته باشه، نه تنها باید در نظام عالم جایگاه داشته باشه، مستقیم در رشد خود شما و در توحید شما و در سلوک توحیدی انسان، موثر است. صلوات یک میدان مسابقه است، آنجایی که خدا در صحنه است یک فعلی انجام میده، مسابقه‌ای برپا کرده، ملائکه رو راه داده، همه ملائکه در این میدان مسابقه هستند، و شما هم دعوت شدید به این میدان مسابقه، این گوی و این میدان، چه کسی از ملائکه پیش میفته؟!