کارکردها و برکات بسم الله الرحمن الرحیم در سلوک توحیدی

افزایش حسّ و حال توحیدی با به کارگیری بسم الله الرحمن الرحیم

با به کارگیری بسم الله الرحمن الرحیم در موضوعات مختلف و استمرار بر این موضوع، تکرار این موضوع و مداومت بر این موضوع، انشاالله به لطف خدای متعال متوجه می‌شویم که حال توحیدیمان عوض می‌شود، حس و حال توحیدی پیدا می‌کنیم. وقتی بسم الله الرحمن الرحیم رو در همه کارها دخالت بدهیم، یعنی سعی‌مان بر این باشد که این اتفاق بیفتد،

برکات بسم الله الرحمن الرحیم

در بسم الله الرحمن الرحیم توکل است، در بسم الله الرحمن الرحیم استعانت از خدای متعال است، در بسم الله الرحمن الرحیم نصرت خدا است، در بسم الله الرحمن الرحیم لطف و محبت و رحمت خدا است، در بسم الله الرحمن الرحیم ولایت وجود دارد و جریان دارد، در بسم الله الرحمن الرحیم دعا است، ارتباط نزدیک با خدای متعال است، در بسم الله الرحمن الرحیم مصاحبت پیوسته با خدای متعال است. بسم الله الرحمن الرحیم راه توحیدی خدا است، اثر از توحید عملی است.

جایگاه افراد در توحید عملی به بهره آنها از بسم الله الرحمن الرحیم بستگی دارد

با بسم الله الرحمن الرحیم جای انسان در نظام توحیدی معلوم می‌شود، در نظام توحید عملی موقعیت انسان معلوم می‌شود. یک کسی در فضای توحید نظری، خب موضوعاتی می‌داند و مطرح می‌کند، معارفی می‌داند و مطرح می‌کند، تلاش و سعی این فضا دارد، یک موقع این فرد در نظام توحید عملی قرار دارد و در این نظام باید جایش معلوم باشد، اگر بخواهیم جای یک فرد را در نظام توحید عملی ببینیم و بدانیم، به میزان بهره او و اثر او و به کارگیری او از بسم الله الرحمن الرحیم باید نگاه کنیم.