فضای تسبیح و سلام در بهشت تا عالی ترین معرفت الله یعنی حمد برای حرکت الی الله

دو فضای تسبیح و سلام در بهشت

در آیه مطرح است که می فرماید دَعْواهُمْ‏ فيها سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ تَحِيَّتُهُمْ فيها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ‏ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ ، این حال و هوای چه کسانی است؟ کسانی که در موقعیت عالی از بهشت های آخرتی قرار گرفته‌اند. در جنت، در اون موقعیت بهشت گونه ای که قرار دارند، دو فضای اول، براشون حاکم هست، یکی درخواست و فضای تسبیح و دوم فضای سلام. ببینید این افراد در این بهشت، در این جنت، فيها دو فضای اول براشون حاکم است، در این فضا، دو فضا براشون حاکم هست، 1- تسبیح، تسبیح یعنی این فضایی که برای آنها حاکم هست رو باید پس بزنند. این محیطی که درش هستند، این فیزیکی که درش هستند، اون رو باید پس بزنند. هیچ چیزی نباید مانع آنها بشه نسبت به خدای متعال، باید حرکت به سمت خدای متعال رو ادامه بدهند، این فضا براشون حاکم میشه. این فضا به آنها آسیب نمیزنه بلکه از جانب خدای متعال سلام بر آنها جریان پیدا میکنه و به بهترین شکل در این فضا حضور دارند.

حمد عالی ترین معرفت الله

یه مدت که این فضا رو طی می کنند، یه مدت که خودی نشون میدن در این فضای اول، فضای دیگری پیش روشون باز میشه، الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ ، فضای دیگری پیش رو اونها باز میشه. یه موقعی شما در بهشت هستی از نعمات استفاده می کنی، به یاد خدایی، یه موقعی با نعمات مواجهی در ظاهر و بیشتر از آن ظاهر، اون نعمات خود خداست، توحید خداست. اینجا آغاز بحث حمد خداست، بحث نشانه نیست ها، یه موقعی شما به خلق خدا نگاه می کنی، خالقی را نتیجه میگیری، یه موقعی شما به خلق خدا نگاه می کنی، در خلق خدا، خدا نتیجه میگیری، اینجا آغاز بحث حمد خداست. از عالی ترین معرفت الله، فی خلق الله الْحَمْدُ لِلَّهِ، حمد خداست. شما وقتی اونجایی که فضای غیر الله است، شاید بشه گفت عالی ترین معرفت الله حمد خداست. عنوان عالی ترین معرفت خدا، حمد است. دیدن حمد در همه غیر الله. دیدن حمدی که متعلق به الله هست، در همه غیر الله. دیدن فعل حمد خدا در تمام اشیاء. اگر در فضای غیر الله یعنی اشیای عالم، عوالم، آسمانها و زمین، ما فِي السَّماواتِ‏ وَ ما فِي الْأَرْضِ، من فِي السَّماواتِ‏ وَ من فِي الْأَرْضِ، نگاه کنیم و بخواهیم همه معرفت الله رو در یک جمله مطرح کنیم، باید بگوییم الحمد. الحمد جامع بسیاری از معارف هست، الحمد وقتی گفته میشه جامع تسبیح است، جامع مسیر توحید فی خلق الله است. اشیاء وقتی میخوان مسیر توحید رو حرکت کنند از کجا شروع میکنند؟ در خلق الله، در نظام عالم و اشیاء عالم، توحید را حرکت میکنند. حرکت توحید در عالم یک عنوان اصلیش میشه حمد، معرفت حرکت توحید در عالم عنوانش میشه حمد. سیر حرکت انسان در خلق الله، در خلقی که ملک خدا بر آن خلق حاکم هست، علم خدا حاکم هست، فضل خدا حاکم هست، وقتی حرکت شما در این اشیاء اتفاق بیفته الی الله و بر مدار توحید خدا، که شما با حمد حاکم از جانب خدای متعال بر این اشیاء آشنا باشی و بر این حمد معرفت پیدا کنی. اهالی بهشت مرتفع، خوبان در اون بهشت، وقتی در بهشت قرار می گیرند با فضایی از توحید مواجه هستند و اون عنوانش هست، سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وَ تَحِيَّتُهُمْ فيها سَلامٌ . این فضای توحید آنجا بر اونها حاکم میشه، دغدغه آنها میشه، در کجا؟ در یک فضای مرتفعی از بهشت و جنات. راهی که پس از این فضا در پیش خواهند گرفت، راه حمد هست. بسیاری از معارفی که در جامعه ما داریم به عنوان خداشناسی، ذیل بحث تسبیح است.

بسیاری از معارف فلسفی ذیل تسبیح خدا است

بسیاری از معارفی که در فلسفه، برای اثبات وجود خدا مطرح است، عنوان قرآنیش رو بخوای پیدا کنیم ذیل بحث تسبیح است. اینکه شما اثبات کنید جهان تصادفی خلق نشده، یعنی یک حادثه خالق جهان نیست بلکه خدا خالق جهان است، ذیل بحث تسبیح است. اینکه اثبات کنید که بت ها رو باید کنار بگذاریم ذیل بحث تسبیح است. یعنی هر چه تنزیه است و هر چه تثبیت خداست، تثبیت خداست در باورها و در ایمانیات، ذیل بحث تسبیح است. وقتی شما شرک رو پس میزنید ذیل بحث تسبیح است. خب شما شرک رو پس زدی، شما تنزیه کردی، شما بت ها رو کنار گذاشتید، خالقی غیر از خدا رو کنار گذاشتید، مومن میشید به خدا، راه اینجا تموم نمیشه. راه باید الی الله حرکت داشته باشه، ادامه داشته باشه و به فی الله برسه، عنوان این مسیر هست الحمد.