ذکر در ارکان نماز اصل است و حتی در شرایط خاص و اضطراری قابلیت حذف ندارد

شما در شرایطی می تونی سر به مُهر و سجده نگذاری، استدلالش رو براساس همین احکام فقه نماز میاریم. میگیم در همون ارکان اون ذکرش و اون کلامش هست که رکنه. بله شما اگه بخوای نماز بخونی حتما باید ذکر رکوع را داشته باشی ولی حالا در همین رکوع ما چند چیز داریم: ظاهر رکوع و کلام رکوع، می گیم کلامش ارجح هست. در آخر آخرش ما می گیم اگر نماز کلام رو بگیریم نمازی نمی مونه ولی همه ظواهر رو اگه در یک شرایطی، مثلا زمان جنگه و نشستی روی اسبت و داری می تازی، می تونی نمازت رو بخونی و نمازت درسته. کلام رو نمی تونی بگیری. ولی مثلا شما بگو آقا من در شرایط خاصی هستم و ذهنم درگیر هست، می خوام ذهنم نیاد نماز لذا اذکار نماز را از ذهنم نمی گذرونم ولی همه حرکات نماز رو با طمأنینه انجام میدم. الان دیگه میگیم این نسبت به این ارجح هست واضح هست. حالا رکن تر هست در همان رکن. ببین شما رکوع رو میگید این حرکت رکوع رکن هست مگه می تونه حذف بشه؟ میگیم نه. حتما ذکر رکوع باید باشه. اگر قرار باشه هر چیزی از رکوع حذف بشه ذکرش باید بمونه. لذا بخاطر این اصلا گاهی به نماز گفته می شه ذکر. یعنی اون اصلش داره میگه. اون ذکرش مهمه. یعنی شما ذکر میکنی خدا را. ذکر الله. ذکر کردن خدا.