فهم قرآن، عمل به قرآن و تعامل با قرآن، بالقرآن حاصل می شود و مهم پرداختن به قرآن و تعامل با خود قرآن است نه فقط کسب معرفت از آن

سعی فهم قرآن باید مبتنی بر روشهایی باشد که از خود قرآن استخراج شده است تا منجر به تعامل با قرآن حیّ شود

قبلا عرض شد که در مواجه با قرآن براساس معرفت قرآن حی با قرآن مواجه بشیم. خوب این مسیری بود که مدتی این مسیر رو طی کردیم، یعنی معرفتمون معرفت قرآن حی بود. یک معرفت کلی از فضای قرآن حی، البته به محبت خداوند سعی کردیم که در کلاس فراگیری قرآن باشه، در سطح خودش. در فضای قرآن باشیم ولی در مواجه با قرآن حی با این معرفت کلی.خوب ما باید معرفتمون رو به قرآن افزایش بدیم و سعی مون رو در برداشت از قرآن اضافه بکنیم. سطحی که می خوایم وارد بشیم از قرآن برداشت کنیم اون رو هم ارتقا بدیم. شما هر چی سعی کنی ارتقا بدی که مبتنی بر روش ها که درست هم هست شما باید سعی کنی، سعی کنی مبتنی بر روش وارد برداشت از قرآن بشی. ولی باید یه چیزی رو ملاحظه داشته باشی قرآن یک کتاب میت نیست. قرآن یه کتاب حکمت آمیز عمیق فلسفی عرفانی نیست. ریشه قرآن کلام الله هست. خوب این یه مطلب عمیقه باید بشه با این سطح تعامل داشت. یه موقعی شما در گذشته دنبال این بودی که با وجه حی بودن قرآن تعامل داشته باشی. میگی باشه من قرآن می خونم. من این سوره رو کار میکنم، من اون سوره رو کار میکنم من دنبال تربیت هستم من دنبال معرفت هستم از قرآن ولی معرفتم اینه که قرآن، قرآن حی هست. آیا با حی بودن قرآن می تونم تعامل داشته باشم؟ ممکنه مقداری اینجا توفیق وجود داشته. ما وقتی با قرآن مواجهیم و از قرآن برداشت می کنیم بعد نباید اتفاق اینطور باشه که از قرآن برداشت کنیم خوب حالا منم و آن چیزی که در ذهنم هست، قرآن خداحافظ. این روش تعامل با قرآن نیست. قرآن یک کتاب فلسفی و عرفانی و حکمت آمیز عمیق نیست که میت باشه و شما یه چیزی برداری، وقتی برداشتی اصلا در وجودت هم بنشینه ها، درست هم برداشت کنی در وجودت هم بنشینه و بگی خدا حافظ. اینجا حلقه مفقوده بهره از قرآن هست.

فهم قرآن، معرفت به قرآن و عمل به قرآن همگی بالقرآن محقق می شود ( یعنی با روشی برگرفته از خود قرآن)

وقتی شما می خوای از کلاس قرآن درس بگیری بله نیاز به روش هست نیاز به برنامه هست که این روشها و برنامه ها هم براساس خود قرآن هست. ولی خوب موضوع اینِ حتی وقتی شما می خوای رشد کنی، معرفت بدست بیاری معرفت در وجودت بنشینه براساس اون معرفت رشد کنی و حرکت کنی یه سیری رو داشته باشی. اینطور نیست که خوب بگی من رفتم شش ماه قرآن خوندم یه معرفت فهمیدم، خوب خدا حافظ الان معرفت رو خوب فهمیدم می خوام برم عمل کنم، عملش بالقرآن هست. آغاز به معرفت به قرآن هست. آغاز به معرفت بالقرآن هست. کسب روش برداشت معرفت بالقرآن هست. برداشت معرفت بالقرآن هست. معرفت چجوری باید در وجودت بنشینه؟یه مسیری میخواد که این معرفت در قلب و وجود شما بنشینه، بالقرآن هست. حرکت با اون معرفت، رشد با اون معرفت، بالقرآن هست. من تو قرآن فهمیدم که نماز یعنی این پس برم نماز بخونم. نمی شه برم نماز بخونم کجا میری نمی تونی. یه جای کارت می لنگه فقط فهمیدی نماز چیه. نماز رو باید بالقرآن خوند. اقامه نماز بالقرآن هست. بله این مطلب مهم هست اینکه ما راه تعامل با قرآن رو بلد باشیم در آغاز برای کسب معارف، در کسب معارف. در رسوخ معارف به وجودمون. در حرکت بر مبنای اون معارف. همه اینها در تعامل با قرآن هست. نه به معنای برداشت نکات یا مطالب یا دستور العملهایی از قرآن.

قرآن محضر خداوند است با فهمی در سطح فهم خداوند با شما تعامل می کند

اولین قدم معرفت نسبت به قرآن این هست که قرآن یک کتاب حیّ هست. برای سیر و حرکت در کلاس قرآن این مطلب مهم هست یعنی تعامل با قرآن مهم هست به اون میزانی که شما معرفت به قرآن داری. یه کسی معرفتش از قرآن این هست کتاب دستور العملها، روشها، بهترین راهنمایی ها، بهترین هدایتها، بهترین روشهای حرکت، بهترین روشهای فکر کردن، بهترین جهان بینی ها، خوب می ره و برداشت میکنه. معرفتش از قرآن این بود در همین سطح با قرآن تعامل میکنه. یه کسی میاد میگه نه قرآن که این هست که ولی قرآن می فهمه می دونستی؟ بله! قرآن می فهمه؟! بله قرآن می فهمه. الان شما میری مقابل قرآن می نشینی می فهمه شما کی هستی. می گی چقدر می فهمه یه کم؟ نه خیلی عمیق. چقدر می فهمه؟ به اندازه خدا. چرا؟ چون همین فعل خداست دیگه. قرآن همان محضر خداست. شما می گی نه آقا قرآن همون کتاب هست. یک کتابِ یکسری دستور العمل و قاعده و فکر و راهنمایی و هدایتها توش هست. باشه شما همینقدر از قرآن بهره می بری. میری یکسری هدایت برمی داری براساس اون هدایتها میری، این مهمه. وقتی از قرآن برداشتی داشته باشی و بری، برداشت داشتی و رفتی. نمی خوام نفی کنم راهی رو، دنبال این بحث نیستم ممکنه اون هم راهی باشه. شما الان می نشینی مقابل قرآن برداشت می کنی مثلا یه آیه می خونی دوتا آیه می خونی تدبر در آیاتی می کنی دنبال مفهومی هستی، شب که خواب هستی قرآن قلب شما رو بیدار میکنه. قرآن اینکار رو میکنه. میگی من که اون موقع اصلا حتی فکر هم نمیکنم به قرآن، خوابم اصلا یه خواب دیگه می بینم. این مال کسی است که اومده سراغ قرآن و نرفته ها، مثالهای جدیش رو عرض میکنیم. حالا هر کی از حاشیه اقیانوس قرآن بگذره پاش خیس می شه. اون خیسیش هم تا مدتی می مونه.

اصل زندگی با قرآن و همراهی با قرآن به خار خود قرآن است نه فقط برداشت معارف از قرآن

عرضمون این هست که باید وارد قرآن شد. به چه معنا؟ نه فقط به معنای برداشت معارف بخاطر خود قرآن. تعامل با خود قرآن. زندگی با خود با قرآن. رشد با خود قرآن. شما می گی معارف چیه؟ معارف مگه خود قرآن نیست. معارف هست خود قرآن ولی اگه شما بگیری بری دیگه شما گرفتی رفتی. اون موقع خود تویی. تویی که این علم را داری. از کجا یاد گرفتی این علم رو؟ قبلا از قرآن گرفتی. الان کی هستی؟ الان خودت هستی، الان خودت هستی. این مطلب مهم هست.

اهل بیت (ع) به گونه ای به اتّحاد با قرآن رسیده اند که خودشان قرآن هستند

بزرگترین اولیاء خدا آخر مراتبشون، یعنی از بزرگترین مراتبشون این هست که قرآن باشن. خودشون قرآن بشن. یعنی به اتحاد برسن با قرآن. یکی بشن با قرآن. دوتا نباشن. این مرتبه برای اهل بیت ع هست. این رو باید به خودمون تذکر بدیم.

قرآن در مقام فعل خداوند و در مقام صفت خداوند است نه کتابی عارفانه و ... و باید راه تعامل با حیّ بودن ، قول الله، وحی و نزول قرآن را به دست آورد

قرآن مجدداً عرض می کنیم قرآن یه کتاب معمولی مفصّل فیلسوفانه ی عارفانه نیست. قرآن در مقامی فعل خداست و در مقامی صفت خداست. ما قرآن رو نباید به شکل قراطیس ببینیم. گاهی انسانها ماها با یه مفهوم کلی از قرآن تعامل داشتیم و اون مفهوم حیّ بودن قرآن هست ولی در این معرفت نسبت به قرآن عمیق نشدیم. معرفتی که نتیجه اش یک تعامل با اون سطح از معرفت باشه و ما با کتاب الله تعامل نداشتیم. ما با قرآن تعامل نداشتیم. ما یاد نگرفتیم بلد نیستیم اصلا نمی دونیم راهش برامون باز نبوده. با قول الله تعامل نداشتیم. ما با وحی بودن قرآن تعامل نداریم. ما با مراتب نزول قرآن، منظورم نزولهای متعدد نیست، منظورم مسیر نزول هست، تعامل نداشتیم و نداریم. مثلا در بحث مراتب نزول قرآن. خوب یه بحثهای عجیب و غریب وجود داره در تعامل ها. مثلا جایگاه حضرت زهرا س در مراتب نزول قرآن. نه به لحاظ معرفت، معرفت که جای خود به لحاظ تعامل. به لحاظ تعامل. یه وجه از قرآن کلام الله هست. انسان بتونه با کلام الله بودن قرآن تعامل کنه. همه اینها برای خودش ثمرات داره. زندگی تغییر می ده. سیر و سلوک تعیین می کنه و پیش می بره.