وجه اسمائی و کلام اللهی قرآن

اسماء خداوند و کلام خداوند، شکل دهنده قرآن هستند

بله در بحث قرآن وقتی از جانب خداوند که نگاه بکنیم به کار یعنی در واقع فکر بکنیم ما با فکرمون سعی بکنیم که از جانب خداوند، از مقام خدا به بحث نگاه بکنیم، چه چیزهایی با هم تعامل می کنن که قرآن شکل بگیره؟ شما میگی قرآن مِن الله هست. از جانب خداست. یعنی چی؟ چگونه قرآن ایجاد شد؟ قرآن یه شیئی هست. هر چی که هست. الان روی این موضوع بحث نداریم. مجموعه ای از آیات. مجموعه ای از سوره ها در درون سوره ها مجموعه ای از آیات و دارای نازله های مختلف. دارای مقام تنزیل و انزال. این در قرآن هست. یه شیئی که از جانب خداست. وقتی میگیم از جانب خداست یعنی چی؟ چه چیزهایی چه ابزارهایی چه اشیائی، اشیاء خدایی با هم تعامل می کنن در کنش با هم قرار می گیرن و قرآن شکل میگیره. یه بحث کلی اسماء خداست. یه عنوان در این بحث اسماء خداست. یه عنوان دیگر در این بحث کلام خداست. یعنی وجه یا در واقع جلوه اسمایی خداست،خداوند متعال و جلوه کلام خداوند متعال هست. که فهم هر دوشون سخت هست، قرآن رو شکل میده.

در وجه کلام اللهی قرآن، خلقت معنایی ندارد

قرآن مادون اسماء خدا و کلام خداست. مادون که میگیم در واقع در مقام ارتباط با خدا، ارتباط با خداوند. به عبارتی نوع رابطه ای که ما می خوایم با قرآن بگیریم دو شیء رو باید در نظر بگیریم. 1- اسماء خداست 2- کلام خدا. بله در وجه کلام الهی قرآن بحث خلقت معنا نداره. قرآن در وجه کلام الله خود شیء حادث هست، در قبال خداوند که قدیم هست. شئ مخلوق نیست. پس شما اگر از مسیر این نازله قرآن که دست ما هست، یعنی در معرض ما هست، شما به وجه کلام الهی قرآن برسی، ارتفاع پیدا کنی و به اون وجه وارد بشی در واقع به وجهی رفتید که، به جایی رفتید به مقامی رفتید که اونجا خلقت معنا نداره.

وجه اسمائی قرآن جهت حرکت در مسیری است که از مخلوقات آغاز شده و تا جایی که مخلوقات معنایی ندارند ادامه می یابد

در وجه اسمایی قرآن، شما از وجه اسماء مخلوق آغاز می کنی به وجه اسماء غیر مخلوق می رسی. اسماء خداوند یک فضای دو لبه است. یه فضای دو سره. وجه مخلوقش در دسترس ماست. وجه غیر مخلوقش خارج از دسترس ماست. اسماء خداوند مخلوق هستند و مخلوق نیستن. وجه مخلوق دارن برای اینکه ما بعنوان مخلوقات خداوند با وجه مخلوق آغاز کنیم به وجه غیر مخلوق برسیم. پلکان حرکت در قرآن برای بالا رفتن است نه برای دستور العملهای اجتماعی، نه برای گذران روزمره در حد مکفی و بضاعت و لازم که مثلا حالا اموراتمون در زندگی بگذره در همین دنیا بگذره نه برای این. برای بالا رفتن، پلکان بالا رفتن در قرآن وجه اسمائی قرآن، وجه مخلوق اسمائی قرآن، وجه اسماء مخلوق خدا در قرآن هست. که ما رو ببره به سرزمین غیر مخلوقات، به جایی که مخلوق معنا نداره. خلقت معنا نداره. این شئ یک خلق است و آن شئ خلق است معنا نداره. اینکه این جمله رو چقدر می فهمیم، این ممکنه بسیار کم بفهمیم. بعضی هامون اصلا نفهمیم. بعضی هامون یک میلیاردم این جمله رو بفهمیم. ولی در واقع حرکت به سمت سرزمین خداست. حرکت به سمت سرزمینی در لبه های نزدیک به خداست. حرکت به سمت مخلوقات خداوند نیست. شما دنبال خدا هستی یا مخلوق خدا؟ تا زمانی که جایی خلق خدا مطرح هست و شما با خلق خدا سرکله می زنی به اندازه حضور خلق خدا در کنار شما خدا نیست. خلق خدا هست. شما می فرمایید خدای آسمانها و زمین. شما تلاش می کنی بری آسمان سوم. کجا هست؟ در فضایی از خلق خدا. در درون یکی از خلقتهای خدا هستی. خیلی خوبه. خیلی ارتفاع گرفتی ولی راه هنوز بسیار باقی است. قرآن مسیری است که انسان رو از همه مخلوقات عبور میده. چرا؟ چون جنسش از جنس غیر مخلوق هست.