بالاترین حمد حمیدی است که به خاطر نزول الکتاب بر رسول الله (ص) به جا می آوریم

حمد نسبت به نزول الکتاب، بالاترین ارتفاع حمد خداست.

الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَ لَمْ يجْعَل لَّهُ عِوَجَا، قَيِّمًا لِّيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِّن لَّدُنْهُ وَ يُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا . بله الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ. الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ. الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ، شاید عرض کنیم که بالاترین سطح حمد خدای متعال هست. یک موقعی شما می فرمایید که خدای متعال به ما نعمت داده، سفره خوبی برامون پهن هست، در دنیا رزق خوب دارم لذا می فرمایید که الحَمْدُ لِلَّهِ، الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى رزقنا. الحَمْدُ لِلَّهِ الرحمن، الرحیم، که به من نعمت داد، به من سلامتی داد. شاید بشه گفت که این جمله که می فرماید الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ، نشانه کردن بالاترین ارتفاع حمد خداست، درک بالایی میخواد. خدایا به خاطر اینکه بر عبد خودت، سید ما رسول الله صلوات الله علیه، کتاب نازل کردی، حمد برای توست، همه الحمد مخصوص توست، نظام حمد این‌گونه برپا شد که تو کتاب را بر سید ما رسول الله صلوات الله علیه نازل کردی. این معرفت میخواهد. خدا باید توفیق بده ما این معرفت رو به دست بیاریم. از همین ابتدای سوره کهف، خدای متعال می خواد انسان را از عالم، از هر آنچه که خلق خداست، بکَنه، جدا کنه. ورود در حمد خدا، ورود در معرفت حمد خدا، به خاطر نزول کتاب. یک انسان باید همه زندگیش این باشه، الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ . آیا ما اینطور هستیم؟ سطح بحث رو یک پله بیاریم پایین تر، یک درک اولیه پیدا بکنیم بعد یه کم بریم بالاتر، آیا ما انسانها اینطور هستیم؟ آیا اگر نون نداشته باشیم، آب نداشته باشیم، سلامتی نداشته باشیم، رزق مون خوب نباشه، دنیامون به هم ریخته باشه، آیا این هستیم، آیا قائل به این هستیم که الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ؟ آقا تو که دنیا نداری، میگه باشه، تو که دنیا نداری پس چرا همه وجود تو حمد هست؟ به خاطر أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ. به خاطر این که خدای متعال بر سیّد ما رسول الله صلوات الله علیه الکتاب رو نازل کرد.

وجود رسول الله ص و نزول کتاب بر ایشان، برای حمد کردن خداوند کافی است

این آیه (ایه اول سوره کهف) ، پایه معرفتی، این جمله و این آیه، معرفت به عالم هست، معرفت به نظام خلق هست، معرفت به کتاب الله هست، معرفت به وجود مبارک سید ما رسول الله صلوات الله علیه هست. آقا در عالم، در این نظام خلق، من هیچی ندارم، هیچی به فلانی عطا نشده، ولی سراسر وجود او، همه حمد هست، چرا؟ به خاطر 1- وجود مبارک سید ما رسول الله صلوات الله علیه 2- این که خدای متعال بر این وجود مبارک، الکتاب را نازل کرد. عید مبعث مربوط به سید ما رسول الله صلوات الله علیه یک نشانه هست برای این موضوع که انسان بگه همین یک ماجرا بس است برای حامد بودن، برای قائل بودن به حمد خدا.

حمد به خاطر نزول کتاب، اصلی ترین مشق سلوک الی الله

این جمله، جمله‌ی الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ ، اگه بخواهیم لقلقه زبان نباشه، اگه بخواهیم واقعاً بهش پای بند باشیم، بخواهیم کمی به سمتش حرکت کنیم، به معنای واقعی و در عمل قائل بهش باشیم، معرفت سنگینی است، سرمشق سلوک الی الله است، عالی ترین مشق سلوک الی الله است، اصلی ترین مشق سلوک الی الله است. واژه سلوک را عرض می‌کنیم کجاست؟ حمد، حمد به معنای واژه سلوک است. شما سلوک الی الله رو باید در حمد دنبال کنید، البته بخشیش، ها. سلوک الی الله رو با تسبیح و حمد دنبال می کنید. عالی ترین نوع سلوک الی الله، همین آیه اوّل سوره کهف است، الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ. سلوکی که آخرین مرحله عبور از نظام خلق رو هدف گرفته، سلوکی که پله های آخر رو هدف گرفته.

حمد، حَبلی است که از فراتر از جنات به عمق عالم آویخته شده است

شما تصور کنید یک نردبانی رو، یک مسیری رو میخوای بالا بری، یک نردبان صد پله ای، فعلا در کف هستی، یه طنابی از پله دهم آویزون هست، شما طناب پله دهم رو می گیری و از این نردبان بالا میری، شما هم داری سلوک میکنی، این سلوک، سلوک خوبی هست، داری از نردبان بالا میری ولی نقطه ای که هدف گرفتی پله دهم هست، دوباره اونجا باید تعیین تکلیف کنی، چگونه بالا بری؟ معرفتِ الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ از فراتر از پله صدم آویزان هست به پایین، از فراتر از مسیری که شما تصور دارید برای سلوک، آویخته شده به پایین. طرف سلوک میکنه برای بهتر زندگی کردن، برای رزق بیشتر، سلوک خوبی هست، ولی پله دوم هست. طرف سلوک میکنه برای آخرت بهتر، برای مراحل مختلف جنات، سلوک خوبی هست. معرفتِ الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَاب ، حَبلی است که از فراتر از جنات به عمق عالم آویخته شده. اگر این نزول الکتاب به عالم نبود، سلوک الی الله، خالص الی الله منهای خلق الله، امکان نداشت، در بهترین حالت سلوک الی جنات بود. نزول الکتاب انسانها رو از عالم خلق به سوی الله میبره.