صیام رمضانی و بهره از قرآن با درک اسم رمضان خداوند محقق می شود

ورود صیام امّت های پیشین به اسلام به حکم آیه 183 و 184 سوره بقره

در آیات 183 به بعد سوره بقره در مورد دو صیام صحبت میشه. یک صیام بحث ماه رمضان هست، یک صیام غیر از ماه رمضان هست. آیه 183 صیام غیر از ماه مبارک رمضان هست. یعنی یک قائده کلی صیام هست که غیر از ماه مبارک رمضان رو هم دربر می گیره. پس ما دو صیام داریم. صیام آیه 183 ، صیام آیه 185 . صیام آیه 183 یک صیام شبیه امتهای قبل هست. در آیه 183 و 184 در واقع حکم صیام در دایره امت اسلام وارد میشه. این حکم بنا نهاده میشه. صیام وارد اسلام میشه. اگر این دو آیه نبود، موضوع صیام مطرح نبود. صیامی وجود نداشت. معنی نداشت شما رفتار صیام رو انجام بدی. چه بسا شاید انجام میدادی توبیخ میشدی. رفتار غیر دینی داری انجام میدی. چرا نخوری؟ چرا صیام داشته باشی. رفتار غیر دینی بود. شما طبق دستور دین، طبق احکام دین عمل نکردی. اگر حکم صیام وارد اسلام نمی شد اون وقت اگر کسی وارد صیام میشد از خودش این رفتار رو درآورده بود. خودش داشت چنین رفتاری می کرد. رفتار من درآوردی حساب میشد. ولو در ادیان قبلی بود. لذا خداوند صیام رو با آیه183 و 184 وارد اسلام می کنه و مسلمانان با رفتار صیام آشنا میشن.

استفاده از شهر رمضان ویژگی خاص صیام در آیه 185 سوره بقره

آیه 185 به بعد استفاده از اون رفتار، رفتاری که قبلا توضیح داده شد، استفاده از رفتار صیام در یک موقعیت خاص هست و این واجبه. قبلش واجب نبود. اون رفتار به صرف اون حکم کلی واجب نیست. همه روزه ها رو دربر می گیره. همه صیامها رو دربر می گیره، چه واجبها چه مستحبات. مستحبات از صیام. در آیه 185 از یک باید صحبت میشه. شما باید این کار رو بکنی. چرا؟ چون در موقعیت خاصی هستی. خوب این موقعیت خاص چی هست؟ این موقعیت خاص شهر رمضان هست. شهر رمضان. شهر رمضان چی هست؟ موقعیتش چی هست؟ یه شهری، مثل یه ماهی، یه دوره ای. این دوره چیه؟ این دوره منتسب به یک چیزی است، منتسب به رمضان.

صیام در دوره زمانی مربوط به شهر رمضان

شما در دوره ای هستید که اون دوره منتسب به یک چیزی است. اون چیز چیه؟ رمضان. چون در این دوره هستید باید این رفتار رو انجام بدید، فَلیَصُمه .این شهر رو دیدید، فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشهَّرَ، الشهَّرَ ، الشهر کدومه؟همون شهر رمضان. همون شهری که قبلا گفته شد. اون شهر چیه؟ شهر منتسب به رمضان. وقتی زمانی که اون شهر رو دیدید، متوجه اون شهر شدید، متوجه شدید که در موقعیت اون شهر هستید، فلیصمه. صیام کنیم. در هر شهری چنین رفتاری انجام بدیم؟ نه. در شهری که اون شهر اون دوره، اگر شهر رو بگیرید یه دوره، یعنی در زمان بگیرید، در اون دوره زمانی که اون دوره زمانی، دوره ی زمانی رمضان هست. در دوره زمانی رمضان شما باید صیام کنید. در روایت هست که رمضان اسمی از اسماء خداست. در سال شما در یک ماه وارد دوره زمانی میشید که اسمی از اسماء خدا بنام رمضان، در اون دوره حاکم هست. دوره دوره ی اسم رمضان خداست. خوب در طول سال انسان وارد ماه های مختلفی میشه. چرا وارد این ماه میشیم که در این ماه اسم رمضان خدا حاکم هست، این ماه منتسب به اسم رمضان خداست ما باید روزه کنیم؟ ما باید صیام داشته باشیم؟ پس در آیه رمضان اسم الله هست. آیه از چی صحبت می کنه؟ از شهر رمضان. یعنی از یک دوره زمانی، از یک مکانی، از یک دوره زمانی مربوط به رمضان. متعلق به رمضان.

نزول قرآن از ویژگی های شهر رمضان است و صیام از رفتارهای مربوط به درک این شهر

از اینجا به بعد دوتا مطلب هست، دو دسته مطلب. یک اینکه ویژگیهایی از این شهر گفته شده. این شهر چی هست؟ الَّذِى أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى‏ وَ الْفُرْقَانِ . این ویژگیهای این شهر هست. شهری که به رمضان اضافه شده. شهری که متعلق به رمضان هست. طبق برخی از آیات خداوند شهور رو، کل شهور رو قبل از خلقت آسمانها و زمین ایجاد کرده یا اصلا بحث شهور، بحث شهرها قبل از خلقت آسمانها و زمین مطرح بوده. پس بحث شهور از زمانهای گذشته ای مطرح هست. از دوره خلقت آسمانها و زمین. یکی از اون شهرها، شهر رمضان هست. یکی از اون شهرها به رمضان به اسم رمضان خدا تعلق گرفته. از ویژگیهای این شهر اینه که قرآن در اون نازل شده. قرآنی با یک سری ویژگیها. قرآنی با ویژگی هدایت لِلنّاس، بَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى‏ وَ الْفُرْقَانِ در این شهر نازل شده. در آیه مطرح هست که شما وقتی به این شهر رسیدید شاهد این شهر شدید، از رفتاری که شما در این شهر دنبال میکنید صیام هست. دو دسته مطلب.1- ویژگیهای شهر 2- رفتاری که شما باید در این شهر دنبال کنید. شهر چرا باید این ویژگیها رو داشته باشه؟ چرا باید شهری باشه که انزل فیه القرآن؟ چرا اینگونه شهر هست؟ چرا دارای این ویژگی است؟ چون شهر رمضان هست. چرا شهر دارای این ویژگی و صفت هست؟ چون شهر رمضان هست.

وجوب صیام در الشَهر ی که دارای دو ویژگی است، متعلق به اسم رمضان خداوند و نزول قرآن در آن

خوب در ادامه مطرح هست که شما وقتی این شهر رو دیدید، کدام شهر؟ الشهر رو. کدوم شهر رو؟ شما وقتی این شهر رو دیدید صیام کنید. کدوم شهر رو؟ شهری که دارای آن ویژگی است و متعلق به رمضان هست. متعلق به اسم رمضان خداست. اون شهر در واقع دارای دو ویژگی هست. صیام کنید. کدوم شهر رو؟ شهری که دارای آن ویژگی است و متعلق به رمضان هست. متعلق به اسم رمضان خداست. اون شهر در واقع دارای دو ویژگی است. ویژگی اول شهر اینه که متعلق به رمضان هست. متعلق به اسم رمضان خداست. ویژگی دومش این هست که قرآن در این شهر نازل شده. شاید بشه گفت اصلا چون شهر رمضانی است، قرآن درش نازل شده. چون شهری است متعلق به رمضان، متعلق به اسم رمضان خداوند قرآن درش نازل شده. چطور شده که این شهر، چطور شده که این سرزمین، این مکان، این دوره عنوانش هست شهر؟ قابلیت این رو پیدا کرده که ویژگی نزول قرآن درش اتفاق بیفته. چطور اینطور شده؟ چون شهر رمضان هست. چون متعلق شده به رمضان. چون وابسته شده به رمضان. چون رمضان، اسم الرمضان اونجا حاکم هست. حالا اینجا شما رمضان رو دنبال کنید. اینجا شما مفهوم اسم رمضان خداوند رو دنبال کنید. سرزمینی که رمضان خداوند اونجا حاکم باشه بستر نزول قرآن هست. بستر اینه که قرآن در اون سرزمین قرار بگیره.

صیام مسیر بهره بردن از اسم رمضانِ خداوند و بهره از قرآن است

چرا فلیصمه؟ چرا روزه بگیریم؟ چرا صیام؟ صیام آمادگی است برای اینکه اسم الرمضان خداوند، اسم رمضان خداوند بر انسان حاکم بشه. بر سرزمین وجود انسان قرار بگیره. صیام بهره از اسم رمضان خداوند است. پس باید انسان از اسم الرمضان خداوند، اسم رمضان خداوند بهره ببره. یعنی در معرض اسم رمضان خدا باشه. یکی از کارها رفتارهای در این مسیر روزه هست. صیام. یعنی اصلی ترین رفتاری که خداوند فرموده صیام هست. صیام مسیر بهره بردن از اسم رمضان خداست. البته شما از این مسیر که بهره ببری در واقع از اون ویژگی شهر رمضان خدا هم بهره مند میشید. یعنی از ویژگی نزول قرآن. اصلا شما از رمضان خداوند بهره مند میشی که بستری باشی برای بهره بردن از قرآن.

انسان رمضانی یعنی کسی که از اسم رمضانی خداوند بهره برده است می تواند از قرآن بهره ببرد

پس انسان برای بهره بردن از قرآن باید بشه یک انسان رمضانی. انسانی بهره برده شده، بهره برنده از اسم رمضان خدا. شهر رمضان کارگاه عملی بهره از قرآن هست. کارگاه عملی در گیری با فضای قرآن هست. چرا شما در شهر رمضان صیام می کنید؟ بخاطر درگیری عملی، بخاطر بهره عملی از فضای قرآن، از قرآن. چگونه؟ بخاطر اینکه اسم الرمضان خدا اونجا حاکم هست. کسی که با اسم رمضان خدا همراه باشه، این فرد می تونه با قرآن درگیری عملی پیدا کنه.

ضرورت آشنایی با اسم رمضان خداوند برای درک شهر رمضان

بله شهر رمضان، شهری است متعلق به اسم الرمضان خدا. چرا خداوند این تعلق رو در قرآن مطرح میکنه؟ می تونست نفرماد. می تونست بفرماد که شهر الرحمن. می تونست بفرماد شهر الله. از اینکه فرموده شهر رمضان یعنی شما باید به این تعلق توجه کنی. یعنی شما باید بدونی این شهر، شهر کجاست؟ این میدون، میدون کجاست؟ این سرزمین، سرزمین کیه؟ سرزمین چه کسی هست؟ سرزمین چه اسمی از اسماء خداست؟ شما در این سرزمین با اون اسم از اسماء خدا مواجه هستید و بهره شما از اون اسم از اسماء خداست. مثلا فرض کنید اگر شاید مفهوم رمضان چون برای بسیاری واضح نیست، برای واضح شدن این مثال رو عرض می کنیم. فرض کنید اینجا می فرمود که شهر الرحمن. الان همه ما می گفتیم اینجا ماهی است که ماه رحمانیت خدا هست و ما به اسم الرحمن نزدیک میشیم و الان ماه، ماه رحمته، ماه رحمت جریان داره. همه این استفاده رو می کرد. چرا؟ چون اسم الرحمن برای شما مفهوم تر هست و ما با اسم رمضان مأنوس نیستیم. یعنی خدا در ماه خدا چون با اسم الرمضان اومده غریبه. با این مأنوس نیستیم. لذا وقتی اینجا فرموده که شهر رمضان یعنی شهری که در اون رمضان حاکم هست. شهری که متعلق به اسم رمضان خداست و شما باید از وجه اسم رمضان خداوند بهره مند بشید. شما با اسم رمضان خداوند آشنا بشو اون موقع می دویی دنبال صیام. صیام رفتاری در فضای اسم رمضان خداست. در شهر به تنهایی بدون رمضان، بدون اسم رمضان خدا خبری از قرآن و بهره از قرآن نیست. شما میرید سراغ شهر. کدام شهر؟ شهر رمضان. شهر رمضان خدا. اگر رفتید سراغ شهر رمضان خدا اون شهر، شهری است که درش قرآن نازل شده و شما می تونی از اون قرآن بهره ببری. پس اول باید بری سراغ شهر رمضان خدا. یعنی باید بتونی از شهر رمضان خدا بهره ببری. مالک این شهر کیست؟ رمضان خدا. بدون رابطه با مالک این شهر نمیشه وارد این شهر شد. بدون معرفت به مالک این شهر، بدون رابطه با مالک این شهر، بدون رفتار درست در قبال مالک این شهر، نمیشه وارد این شهر شد. مثلا شما می فرمایید بیت الله. شما بدون رابطه با الله، بدون رفتار درست در قبال الله، نمی تونی از بیت الله بهره ببری. بیت الله رو نمی شه از الله جدا کرد. یعنی در واقع بیت رو نمی شه از الله جدا کرد. این بیت در تعلق به الله معنا داره. این شهر در تعلق به اسم رمضان خدا معنا داره. در این آیات شهر معرفه نیست. شهر به رمضان معرفه شده. معرفه شدن شهر به رمضان هست. شما اگر رمضان رو نشناسی این شهر رو نمی شناسی. شما وقتی این شهر رو می شناسی که رمضان رو بشناسی. اسم رمضان خدا رو بشناسی. ببینید در ادامه فرموده که فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشهَّرَ، اینجا شهر معرفه شد. الشهر. هر کی از شما که این شهر رو دید. کدام شهر؟ شهر رمضان. خوب اقا ما اصلا رمضان رو نمی شناسیم. چجوری شهرش رو ببینیم؟ چجوری یک شیء متعلق به او رو ببینیم؟ این شیء، ممکنه ما شهور مختلفی رو ببینیم، چجوری بفهمیم این شهر، شهر رمضان هست؟ به رمضان. به تعلقش به رمضان. اینکه شهر الرمضان ضیافت الله هست، وقتی شما این مطلب رو دنبال کنی یعنی خدای رمضان. الله رمضان ضیافت الله بر پا کرده. ضیافت بر پا کرده. این ضیافت یک ضیافت رمضانی است. ببینید اگر بود شهر الرحمن، میشد یک ضیافت رحمانی. اگر بود شهر العلم، میشد یک ضیافت مثلا علمانی. اگر بود شهر الکریم، شهر کریم، میشد یک ضیافت کریمانه. بحث دقیقش این هست. اینجا در شهر رمضان یک ضیافت رمضانی بر پا هست. حکومت، حکومت اسم رمضان خداست. انشاءالله که خداوند توفیق بده ما با رمضانیت خداوند متعال آشنا بشیم و از وجه رمضانیت خداوند متعال بهره مند باشیم.